Ik ben zowaar eerder uit de veren dan Adrie. Bijzonder. Om 08:00 uur brengt Adrie me naar het station, zo gek dat we elkaar dan weer 3 weken niet zien! Ik zit nu 2,5 uur later in de Eurocity van Rotterdam naar Schiphol. Om 7:30 alles nog normaal, behalve dat ik via Breda moest. En daar ging ineens de intercity direct niet meer. Trein tot Lage Zwaluwe, bus naar Dordrecht in de file. Trein net voor mijn neus weg. Latere trein 10 min vertraging omdat er een brug openstond. Nu dus de Eurocity, die ook weer 15 min vertraging had. Wat kunnen we nu nog krijgen, een springer? Nou ja dat doen ze bij voorkeur bij Lage Zwaluwe en daar ben ik net voorbij. Het is een reis in de categorie “pionier “ waar een flexibele houding wordt verwacht nou dat is dan gelijk begonnen denk ik dan maar.

Dan maar hopen dat de vlucht niet overboekt is, want inchecken was onmogelijk vanwege groepsticket of mijn naam (voornaam kent zo’n 20 spellingsvarianten en met van den Berg, kunnen ze ook niet veel. Ik ben mevrouw Van of mevrouw Berg of Vandenberg op tickets. Altijd weer een gok. Later blijkt dat niemand had kunnen inchecken. De reisgenoten die ik via de site al had “gesproken” appen dat ze ergens in de lounge zitten, terwijl ik probeer voor beide stukken een gangpadplaats te krijgen en boven water moet zien te krijgen of de bagage in Quanzhou wordt doorgelabeld naar Chengdu. Alles lukt, zelfs bij de security ging alles er zo doorheen. Nog een stuk pizza en een blikje fris gescoord om aan de gate te eten. Zo ongeveer helemaal aan het einde van Gate G. Ik heb gelijk mijn stappen weer gehad voor vandaag. Ik maak kennis met B en M en tijdens de vlucht duiken er steeds meer reisgenoten op. Gezellig bij het overstappen.

Ik begrijp overigens niet dat mensen (iedereen in de groep) die al heel wat afgereisd hebben buiten Europa, niet snappen dat je dat rottige briefje moet volrkiebelen, de immigration of arrival kaart. “Ik heb dat niet nodig, want we gaan toch niet immigreren ? “hoor ik reisgenote M al lachend zeggen. “ga er maar snel nog wat vragen bij de stewardess, je hebt het echt nodig” zeg ik nog maar. Kennelijk heeft niet iedereen het bericht bereikt want toen we net met bijna allen door de douane waren, bleek M. die voor me stond geen idee te hebben gehad. Warhoofd. Moest ze weer ergens zo’n briefje zoeken, daarna nog een praatje met een paar douanemensen. Man man… In Guanzhou verder de nodige security controles en we moeten eerst in een hal kijken of onze koffer daar staat (dan is er iets niet mee), heel toevallig dezelfde mensen hebben dan weer een oplader of powerbank in de ruimbagage zitten. Maar goed .
Uiteindelijk raken we bij de gate met het hele spul en in het vliegtuig. Koffers waren er van iedereen gelukkig en Peter onze gids stond ons al vrolijk op te wachten. In de bus al wat info en instructies met name over de excursies morgen en overmorgen, maar dat laat ik, heb ik al allemaal gezien. De panda’s, giant Boeddha in Leshan, de opera die voor onze oren niet erg aanlokkelijk klinkt ( heb ik daar al eens 2 uur uitgezeten). Ik ga lekker zelf op pad.

Vanmiddag nadat Peter vlak bij ons hotel de pinautomaten, restaurantstraatjes, supermarkt en broodjeszaken (voor ontbijt) laat zien, ga ik nog met H. gezellig richting Tianfu Sqare, waar een giant Mao zou staan. Huh?? Wij hebben die niet gevonden, wel een heleboel muzikanten, beelden en vooral oude van dagen. Soort van bejaardensoos. Doen ze daar goed (een keer stemmen zou overigens wel prettig zijn geweest) het is allemaal zo vals als een kanarie. Maar hier in de parken zet je een karaoke set neer, trommel je wat bejaarde spelers op en heb je een hele middag lol. In de parken in China zie je dat overal, muziek, zang, dans, tai-chi, met vlaggen wapperen,(je kanarie) leren zingen en vooral ook veel kaarten en mahjongen. En natuurlijk de ochtendgymnastiek .Altijd grappig om te gaan kijken.
Onderweg heel veel camera’s, die draaien ook mee als je langskomt. Tja, China he.
Wat ik in Azië niet eerder zag, waren zo ongeveer complete babydekbedden – met kinderachtige opdruk – die dan dus voor op de brommert worden gemaakt tegen kou en vast ook wel regen.

En overal rijen met van die huurfietsjes, wat dan ondanks dat ik een Chinese betaalapp heb, wel weer niet werkt. Volgens Peter niet te vertrouwen voor ons. Of je doet iets niet goed (alles natuurlijk in het Chinees, amper iemand die wat Engels spreekt), begin er maar niet aan.
Na met een biertje van de supermarkt naast het hotel even bijgekomen, eerst maar gaan eten. Ik loop wat verder het straatje in, de ketens en toeristententen voorbij en ga lekker op de stoep aan zo’n tafeltje eten. Zo klaar, foto’s van wat je zou kunnen eten en ze vinden het doorgaans leuk dat je als toerist daar eet. Voor de schokkende som van 3,80 euro heb ik lekker gegeten met nog een halve liter pidzju erbij (bier). Nadeel met dat Chinees eten met stokjes en slurpen is dat er natuurlijk gelijk weer vetvlekken op mijn truitje zitten. Adrie had al geopperd dat ik een van die slabbertjes van Lars moest meenemen ( die van: I love granddad waarschijnlijk).
En altijd veel te zien. Een jochie van een jaar of 10, moddervet, eet met zijn oma. Terwijl hij ondertussen druk is met zijn mobiel, schrokt hij het eten naar binnen. Oma poetst dan snel de weer vette mobiel af.

Kamerinspectie: in de badkamer hangt een leuk bordje dat je moet oppassen voor safety. Vanzelfsprekend staat er met iets over aidsreclame netjes een condoom (ook dat is China, vaak ook een assortiment funcondooms en een lijst met wat je voor hoeveel door dames op je kamer kan laten doen. Als ik de kleerkast opentrek ben ik geheel gerustgesteld, want daar liggen voor mij twee gasmaskers klaar en in plastic gesealde badslippers met opdruk dat het veilig is ze te gebruiken. Kennelijk hebben ze daar ook bhv.

En tot slot een enorme batterij stopcontacten, ik vond er ook nog 3 toen ik de klep onder de TV open trok. Dat zijn er dan dus 8 binnen anderhalve meter op één muur. Bij het bed dan maar weer 1, maar die zit dan weer achter het nachtkastje. Het bed is zowaar niet knoerhard zoals zo ongeveer overal in China, dus prettig. Al met al Fabienne (!) een prima score voor Azie, zeker omdat in de badkamer ook alles functioneert en niet lekt en de mengkraan niet verkeerd omzit (dat duurt altijd nogal even eer je dat door hebt)

Geschreven door Jacquelijne.opreis