Als de wekker gaat om kwart over 7 lijkt het wel midden in de nacht. Dat is het volgens mijn lichaam ook nog. En we lagen er ook nog eens laat in gister. 01.00 uur. Zo'n reis- dag en nacht zetten je in een soort van tijdsbubble, waar kop nog staart aan zit. Maar ok, alles voor de goede zaak, dus we springen uit bed (nou ja, eerlijkheid gebied me te zeggen dat Adrie uit bed springt en ik nadat hij zo'n beetje klaar is met douchen mezelf het bed uitsleur en denk even dat vakantie soms toch wat rare kanten heeft). Genoeg gefilosofeerd. Het is overigens nu eind van deze dag en Adrie zit naast me in bed te genieten: ik lees een boek en hoef morgen niet eens te werken!!!.

We gaan naar de eetzaal en maken kennis met de Japanse efficiëntie, waarvan de logica mij eerlijk gezegd ontgaat. Ok, we tonen onze vouchers, laten onze hotelkey scannen en krijgen twee bordjes met een nummer en worden dan door een dame naar een tafel in de grote ontbijtzaal (hal) geleid. De bordjes worden op tafel gezet en we kunnen ons verwonderen over de hybride aard van het buffet. Traditioneel Japans (incl rauwe vis, wat er bij mij toch echt niet ingaat op mijn nuchtere maag) tot en met continental met gebakken worstjes, spek, frietjes, eieren, chocoladebroodjes en croissants. Brood en aanverwanten is nog maar van de laatste jaren, net als koffie. Al voorziet ons goede hotel ook in een gratis coffee corner in de lobby. Het is nu hip en trendy ipv alleen maar thee. Als we teruglopen moeten we de bordjes weer inleveren.

In de metro is het overigens ook allemaal keurig geregeld: je koopt een kaartje in een automaat, ze zijn hier immers dol op die dingen en dan moet je in een rijtje staan achter een paar voetstappen die op de grond staan aangegeven. De metro stopt exact voor je rijtje en eerst mensen eruit, dan hop erin. Bij voorkeur zonder dringen. We moeten ons met de groep (17 incl Rita) verdelen over de rijtjes, anders is de vogel gevlogen voordat iedereen in is kunnen stappen.

Rita neemt ons mee de stad in: eerst naar het kasteel wat geen kasteel meer is, een goed opgekalefaterde poort en wat resten van fundamenten en ik verdenk ze ervan dat de poort toch eigenlijk nieuw is opgetrokken op wat resten om toch nog een beetje de indruk te wekken van een groots verleden. Onderweg hierheen passeren we de slotgracht die aan een kant vol staat met werkelijk enorm hoge en grote lotusbloemen. Mooi, maar ook heel leuk is dat het zondag is en er overal onderweg gesport wordt. In de blubber wordt er bijvoorbeeld rugby gespeeld, leuke taferelen! Het miezert de hele ochtend zo'n beetje af en aan, maar echt doorzetten doet het niet.
We bezoeken een aantal modern architectonische gebouwen, die overigens hier gewoon afgewisseld staan met hier en daar iets "ouds" tussen. Onderweg komen we ook wat praalwagens tegen, die al klaar staan vanwege het Gion festival. Kennelijk gaan ze vanmiddag wat oefenen om 17.00 uur, maar dat redden wij twee niet meer. De rest van de groep wellicht? Henk is de enige in de groep die morgenochtend om 05.00 uur wil gaan kijken. Het gaat als volgt: er zijn per wijk teams met een soort van carnavalswagen, zeer kitsch en protserig, op de schouders genomen als in een processie in toch wel zeer leuke kostuums. hahaah. Ze hebben zo'n soort van sumo worstelaarsbelt aan, met heerlijk blote billen en een soort van judopak-bovenkant. Hier en daar lopen er al mannen zo rond. Ik heb veel pret en met name de rest van de vrouwen in de groep met mij. In een winkelstraat zien we ook iemand met een karretje katten. Die kun je tegen betaling huren of aaien. Aangezien veel mensen zeer klein behuisd zijn, hebben ze vaak geen huisdier. Je kunt deze trouwens ook voor een week of wat huren, of nog moderner: lease een kat!

In een wat grote winkelstraat hebben we en uur om te lunchen en dat is nog een uitdaging om iets eetbaars voor een redelijke prijs te spotten binnen die tijd. We eten uiteindelijk met een paar loslopers van de groep in een restaurantje. Daar waar je voor weinig een kop ramen kan krijgen, staan overal lange rijen en we willen eigenlijk ook wel even zitten. In de etalages zie je bij veel restaurants voorbeeldborden met plastic eten. Hier een hele handel. Bij mooi weer haalt Rita met de groep ook wel eens een zgn bento-box (lunchbox, met jawel: rauwe vis en sushi, zeewier en allerlei andersoortige toestanden waarvan ik me afvraag of mijn inwendige mens daar erg gelukkig van gaat worden). Maar goed. Vanochtend bezochten we ook een supermarkt, heel groot, soort van Bijenkorf met een verdieping met alleen maar eten. Het gaat in Japan eerder meer om hoe het eruit ziet en gepresenteerd is dan de smaak naar het schijnt. Allerhande etenswaren, een soort van supertraiteur. Heel leuk om te zien.

's Middags bezoeken we nog een Kushida schrijn en een Tocho-ji tempel met een heel groot boeddahbeeld, maar eerlijk gezegd werd ik er nog niet heel erg enthousiast van. Het is allemaal zeer zwaar gerestaureerd en staat dan tussen lelijke nieuw hoogbouw (van 40 -60 jaar oud). Bij het boeddahbeeld moesten we 50 yen betalen voor een minikaarsje en 3 wierookstokjes. Nou, dat ik nog eens een kaarsje aan ging steken. Kennelijk niet voorbehouden voor de katholieken.. Wel aardig is het reinigingsritueel, soort van ablutie, hebben ze van de moslims of de sikh, ik weet niet wie er eerder was. Eerst je handen en dan je mond reinigen ( hoeft niet met zeep) en dan weer die lepel reinigen. Nou ja. Gedoe vind ik het eerlijk gezegd allemaal. Ik heb daar allemaal niets mee, maar vind het wel leuk dat je dat weer overal terug ziet en iedereen denkt in zijn religie origineel te zijn.

Bij een kantoorgebouw attendeert Rita ons op de ramen waar bij een aantal een driehoek op staat . Deze ramen kunnen alleen van buiten uit geopend worden bij rampen (aardbevingen oa.), daarom staan hier ook alle gebouwen iets uit elkaar gebouwd.

Om 15.00 uur kan ik echt niet meer lopen, benen lijken verkrampt en mijn voeten zijn op voor vandaag, dus we nemen de metro terug naar het hotel. Van de ene metrolijn moeten we naar de andere lopen en dat is een mooi tochtje langs allerlei winkeltjes, met o.a. een beetje tuttige dameskleding, maar ook een kimonowinkel. Zo'n kimono kost zo ongeveer 25 duizend euro. Die gaat dus van generatie op generatie en voor bruiloften en partijen huur je er gewoon een! Deze metrolijn is overigens al zo'n 100 jaar oud. De plafonds bestaan uit mooie Jugendstil ornamenten van giet- of smeedijzer. Bijzonder.
In het hotel vallen we in no time in slaap, we zijn versleten. 's avonds gaan we vlak bij het hotel nog even wat eten en is het mooi geweest voor vandaag.

Geschreven door Jacquelijne.opreis