Helaas gaat er maar een rechtstreekse vlucht van Sofia naar Amsterdam en die is om 07.00 uur. Dus werden we om half 5 Bulgaarse tijd opgepikt bij het hotel. (Half 4 Nederlandse tijd....). Druk met inchecken, maar uiteindelijk waren we nog ruim op tijd aan de gate. Ook hier weer grondige Coronacheck bij inchecken en maar goed ook. We verbazen ons ook hier weer aan het slordige gebruik van mondkapjes omdat je toch dicht op elkaar in de rij staat.
Security was natuurlijk weer heel uitgebreid, alles moet weer uit de tas en riem, horloge enz en natuurlijk mijn schoenen weer uit. Maar goed, dat zijn we onderhand wel gewoon. Op Schiphol duurde het drie kwartier eer Adrie zijn koffer er was en die van mij liet zelfs een uur op zich wachten. We wilden net naar de bagage-afhandelaar gaan lopen. De intercity direct was net weg en dus moesten we de trein via Leiden pakken en daar heb je maar 2 minuten overstaptijd. Gelukkig wel aan de overkant van het perron en dat hebben we gered. Tegen 12.00 uur reed de taxi weer onze straat in en waren we thuis.
Hieronder een aantal zaken die ons opvielen:
Iedereen verft zijn haar (in de meest bizarre en vage kleuren) en heel veel mensen hebben nogal uitgroei. Je natuurlijke kleur is not-done, grijs haar al helemaal niet
Er worden heel wat lippen gefilled, niet allemaal met bijzonder aantrekkelijk resultaat (vinden wij).
Kleding is in onze ogen vaak bijzonder ordinair.
Als hier een man en vrouw met een kinderwagen lopen, dan is het doorgaans de man die hier met de kinderwagen rijdt. Ofwel de mannen zijn hier zeer geëmancipeerd, ofwel ze vinden dat vrouwen niet kunnen rijden.
Badkamers zien er over het algemeen keurig uit, veel zijn voorzien van een afzuiginstallatie, die al dan niet afdoende werkt. Ook hier is het net Azië, regelmatig dweilen na het douchen. Afvoerputjes niet verzonken en op rare plaatsen.
Het eten is vooral doorgaans heel veel en niet zo verfijnd. Als er iets klaar is in de keuken wordt het op tafel gezet. Kan zijn dus dat je (ook in sjieke restaurants hebben we gemerkt), je eerst je hoofdgerecht krijgt en als je dat dan uiteindelijk maar hebt opgegeten, je voorgerecht toch nog komt. Of alles tegelijk.
We hebben heel goede en lekkere Bulgaarse rode wijn gedronken, de witte wijn was een ander ding. Vaak zoetig en daar houden we niet zo van.
Ik vind hier de koffie in 95% van de gevallen niet te drinken. Adrie kan er wat beter mee overweg.
Hotelbedden zijn niet altijd helemaal opgemaakt. De lakens liggen er dan keurig opgevouwen op. Kwestie van gewoonte denken we.
Mondkapjes worden hier wel gedragen, maar bij voorkeur onder de neus en vaak ook zo los dat je de mond ziet en je ze dus net zo goed niet opzet. Overal staat zowat handgel, is wel nodig ook nadat je de plakkerige menu’s in handen hebt gehad. Mag dus ook na Coronatijd blijven.
Er wordt erg veel gerookt. Met name ook in restaurants en dan niet in een rookruimte, maar gewoon aan tafel. Dat deden we hier tot ongeveer 30 jaar geleden. We vinden het niet bepaald prettig meer, zeker in restaurants.
Fietsen zie je hier amper. We hebben er welgeteld 10 gezien in 14 dagen (altijd wielrenners of mountainbikers). Ik heb 1 oude man op een gewone fiets gezien in een dorp. De laatste dag in Sofia hebben we iets meer fietsen gezien, zelfs hier en daar een fietspad in de stad. Verder nergens fietspaden gezien.
En dan nog het fenomeen folklore. Er zijn talloze zenders die 24 uur per dag folklore muziek uitzenden. We begrijpen daar niet veel van. Het is voor ons echt een beetje absurd. Zo af en toe keken we een kwartiertje (langer lukte niet) omdat er doorgaans geen nieuwszender was. 1x hebben we CNN gezien. De opzet is doorgaans als volgt. Er is een zanger (a la Ronny Tober) , een mannen ensemble met oa steevast een keyboard. En er zijn dansers. Doorgaans even veel mannen als vrouwen. De manier van dansen komt ons toch wat vreemd over. Kaarsrechte rug en dan allerlei pasjes, en allemaal big smile. Ofwel er is een zangeres (meestal nogal hier en daar opgepompt) er zijn altijd 2 opnames die elkaar afwisselen. Verschil is de zangeres die dan een andere jurk aanheeft. Om de paar maten (of een muzikale zin) wisselt het beeld af, dus heeft ze een rode, dan weer een groene jurk aan. Maar het wisselen kan ook zomaar midden in een zin. Soms verandert ook de setting met de dansers, maar even vaak blijft deze gelijk. Gezien het feit dat er in Bulgarije nog geen 8 miljoen inwoners zijn en zoveel van deze zenders, kunnen we voorzichtig concluderen dat folklore nog een heel grote rol speelt in Bulgarije.
Mensen zijn over het algemeen zeer vriendelijk en behulpzaam! We hebben een zeer mooie en boeiende reis gehad en kunnen ook iedereen die daar interesse in heeft het reisbureau Rodina Travel aanraden. Alles was piekfijn geregeld!
Geschreven door Jacquelijne.opreis