Vandaag nog wat meer Chinese massa-cultuur. We gaan kijken naar de giant Buddah van Leshan. Het is een twee en half uur rijden vanuit Chengdu. Je kunt er kiezen voor de trappenvariant aan weerszijden van het beeld, maar dan zie je de voorkant niet.. En eerlijk gezegd… het is 34 graden en om dan honderden trappen op te klimmen. We nemen dus de makkelijke variant en gaan met de boot langsvaren. Geen idee wat ons te wachten staat. We kopen een ticket en gaan keurig door een draaipoortje en dan lopen we de rest maar achter na, over een andere boot en dan zijn we er. Het is een bliksembezoek, gelukkig zit de boot niet erg vol. Hij vaart tot voor het beeld en dan kunnen we op het bovendek kijken en foto’s maken. Wel voorzien van een reddingsvest, want de meeste Chinezen kunnen niet zwemmen. Het loopt allemaal gesmeerd. Een geoliede toeristenmachine. De boten varen af en aan. Dan rijden we door naar Zigong. Het zou nog een mooi oud stuk hebben met houten huizen enz. maar dat valt dus tegen. Of we vinden het niet, of het stelt niets voor.

Aangezien niemand ons snapt als we vragen naar de oude straten, gaan we maar lopen, maar het is niet alleen bloedheet, maar we hebben ook geen idee. Het is wel een aardig stuk, iets oudere flats en iedereen op straat. Zeer fanatieke klaar-overs, dat dan wel weer. Maar verder zijn veiligheidsmaatregelen hier in China ver te zoeken (geen helmplicht, babies die los op de tank zitten tussen de armen van de bestuurder en dan nog twee kleuters achterop bijv. Je maag draait af en toe om als je het ziet). Maar we moeten natuurlijk onderhand ook wel wat eten en vinden een schoon uitziende tent. Het is er redelijk druk, maar we veroorzaken een hele hoop gegiechel en gelach, want wij zijn voor hun kennelijke een bizarriteit. We eten lekker, noodles en dumplings. Smakelijk.
’s Avonds hebben we iets minder mazzel met het eten..

We gaan onverrichte zaken maar terug naar het hotel, hopend dat mijn laptop nu iets betere ontvangst heeft en we op kunnen zoeken op internet. Mijn verslag kon ik gister in Chengdu ook niet versturen en ook hier gaat het dus niet, maar we kunnen wel een beetje (langzaam) op internet. Het was hier ook weer een gedoe met een telefoonnummer enz. dat je moest invoeren tussen allerlei Chinese tekens in. De chauffeur deed zijn best, maar kreeg het ook niet voor elkaar, uiteindelijk samen met de dames van de balie lukte dat dan. We vinden geen andere aanduiding in Wikitravel en andere sites dan “old streets”, maar dat blijkt hier niemand wat te zeggen. Ik ga dus met de lift (tergend langzaam) naar de balie in de hoop dat ze voor me in het Chinees kunnen opschrijven dat we dan maar naar het Zoutmuseum gaan, erg mooi gehuisvest in een prachtig oud pand, waar in eerder dagen het zout verhandeld werd. Ze begrijpt het en schrijft het op voor de taxi, en wonderwel snapt die ook direct waar we heen willen. Het was een mooi museum, zoutwinning op alle manieren. Wel heel apart dat ze al eeuwen geleden honderden meters diep konden boren naar zout.

We zoeken de rivier, want daar zou namelijk ook ergens die oude straat moeten liggen, maar het is vruchteloos en niemand spreekt ook maar een woord Engels waar we het aan vragen. Op een gegeven moment zijn we moe en zien we wel een mooi oud paviljoen, maar het blijkt een theehuis en er is absoluut geen biertje te krijgen en aangezien het echt snikheet is (34 graden), hebben we daar echt wel zin in. Na nog wat lopen zien we een terras bij de rivier en bestellen daar voor de prijs van een goede warme maaltijd per flesje, twee Hoegaarden. Het smaakt prima en de beentjes en voeten kunnen even uitrusten.
Pfff wat zijn die bergschoenen met dikke sokken warm, maar ja, blote voeten in sandalen is hier ook niet te doen voor een lange wandeling, loop zo allerlei blaren onder mijn voeten en dat is ook echt niet jofel. We nemen een taxi terug naar het hotel en gaan eerst maar eens lekker douchen. De badkamer is hier netjes nieuw en alles doet het zowaar en er zit niets los. Het KAN dus wel! Maar dat hadden we gister ook al geconcludeerd in Wanjung Mansion Hotel in Chengdu, waar we ook een heerlijke kamer hadden.

We gaan op zoek naar een restaurant, maar ons hotel ligt aan een sjieke winkelstraat, dus we moeten even wat verder lopen en zoeken. Onderweg komen we weer openbare danstoestanden tegen, kruising tussen stijldansen en Chinees dansen. In het restaurant waar we komen, is alleen een Chinese kaart en dat schiet niet op. Ik wijs maar hier en daar wat aan. Een schotel met koude kip en prei of zo, is zeer smakelijk, wel flink pittig. Het andere gerecht ziet er heerlijk uit, maar is niet te eten zo heet. Het loopt zo mijn neus en ogen uit en Adrie zit ook al te hijgen. Als we afrekenen vraagt de mevrouw of het niet te heet was met gebaren, nou, dat konden we wel duidelijk maken! Weer ligt iedereen weer helemaal in een deuk. Grappig hoor. Gelukkig kunnen we er zelf ook om lachen. Onderweg naar het hotel komen we langs een soort bakker en kopen er twee kleine puddingtaartjes als dessert.

Morgen 0900 vertrekken, het is ongeveer 2 uur rijden naar Dazu en het wordt 35 graden, dus gaat mijn sjaal/hoofddoek maar mee. Alles beter dan een zonnehoedje, waaronder ik helemaal compleet wegsmelt. Dan maar erbij lopen als een moslim. Die neus die had ik toch al. En kijken, of beter gezegd staren naar ons doen ze ook zonder die doek wel, dus waar zou ik me druk om maken?

Geschreven door Jacquelijne.opreis