Maar goed, we komen met een half uur vertraging aan in Kathmandu, waar Junu op ons wacht en daar maken we ook kennis met Natasha en Linda. De twee anderen zullen later deze dag volgen. Het is rustig op straat, maar dat schijnt te komen vanwege een twee weken durend festival (hopelijk niet zo'n Pokkeherrie als in Pokhara in India een paar jaar geleden). Binnen 20 min. zijn we dan ook in ons hotel.

We krijgen de kamersleutels (4 trappen omhoog, gelukkig brengen de bellboys de koffers) . Kamer is prima, schoon, ik heb twee twijfelaars, dus kan heerlijk mijn koffer openklappen op het andere bed en een klein bureautje waar ik ook altijd heel blij mee ben van vanwege mijn blog.
Dan is het 09.00 uur, ik ben inmiddels alle idee van tijd kwijt en dat zal tot einde van de middag zo blijven. We gaan ontbijten bij de buren, half buiten, gezellig met zijn vijfjes. Scrambled eggs en zoet smakend brood met beetje ranzige boter, maar goed. Het ging er wel weer in.
Nu wordt het verder een beetje waar je zin in hebt, Johan (uit België) en Anette zouden er eind van de middag moeten zijn. Om 1700 uur is dan ook de groepsmeeting gepland voor wat info over het programma en ins en outs.

Eerst maar eens orde op zaken stellen met rugzak en koffer, alles weer herschikken. Ik had in mijn rugzak naast natuurlijk een verschoontje en basic toiletartikele in geval mijn koffer niet aan zou komen. En camera's , opladers, batterijen en laptopje dus dat moet anders. Ik schrijf een appje naar Adrie en een stukje verslag. Dan toch echt maar even een paar uur naar bed na een weldadige douche. Rond half 4 waag ik me Thamel in, de toeristische wijk waar we ons hotel hebben. Het is duidelijk: overal de bekende kraampjes met harembroeken, gebreide mutsen en dikke kleurrijke sokken, wierook, nep-antiek en vooral ook veel outdoorspullen, eindeloos.

Jammer genoeg heb ik mijn telefoon met MapsMe niet bij me om de batterij te sparen, krijg weer melding van vocht in mijn telefoon. Was na een "soepaccidentje" in mijn werktas na twee dagen weer opgedroogd een paar weken geleden. Wellicht komt het door de druk in het vliegtuig? Ik weet het niet, dus kan niet blindvaren op MapsMe en moet straten tellen en herkenningspunten inprenten. Ik slenter wat straten in de buurt, de doorgaande niet al te brede straat vlakbij is een grote chaos van verkeer. Onderweg terug naar het hotel haal ik wat take away momo's en wat te drinken wat ik op een stoepje nuttig op mijn gemak, genietend van de Indiaas aandoende setting. Kleurrijk, stoffig, vol en natuurlijk niet zonder de nodige heiligdommetjes. Take away overigens niet van de Seven Eleven, de foto van het Seven Eleven restaurantje verklaart het denk ik wel.

Tijdens de briefing komt Johan binnenvallen die ook een paar uur vertraging had, van Annette nog geen spoor. Die vliegt via Wenen en Delhi naar het schijnt. Haar treffen we als we verzamelen om samen te gaan eten. Heel gedoe, vertragingen en koffer kwijt. Tijdens het eten komen we erachter dat ze ook helemaal niet langs de douane is geweest en zonder datumstempel op je visum heb je kennelijk echt problemen als je weer terugvliegt. Dat gaan we morgenochtend regelen voor we onze citytour gaan doen. We doen nog wat inkopen (snacks, water en wc-papier wat toch op een Aziëreis standaard in je bagage hoort) en wat toiletspulletjes voor Annette. Aangezien ze ongeveer net zo royaal is uitgevallen als ondergetekende, neemt ze bij mij nog een paar onderbroeken, hikingsokken en een t-shirt mee. Hopelijk komt haar bagage snel weer boven water. Ze was dus al ruim 24 uur onderweg en ondertussen bekaf...

Bij mij gaat het licht ook zowat uit. Nog even foto's uploaden, maar dat zijn er nog niet veel en dan kruip ik er ook in. Het is hier al lekker wat koeler op de kamer, zowaar eens een airco met Engelstalige begrijpelijke instructie en opgeladen batterijen. Fijn!!!
Morgen stevig ontbijt, want het festival heeft wat van Sulawesi weg als ik het goed begrijp; er moeten nogal wat ossen geslacht en geiten en andere viervoeters geofferd worden. Ook gaan we naar Pashputinath, apentempel en burning ghat...

Geschreven door Jacquelijne.opreis