Vanochtend ontbeten in een Bakery met een geweldig knapperig veelkoren broodje met yakkaas, goede koffie en verse jus d'orange.
We wandelen met Linda, Natasha, Junu en de mannen richting Durbur Square van Kathmandu via een zeer kleurrijke markt. Maar wat een drukte: constant getoeter van van scootertjes, mensen die voorbij komen. Prachtige plaatjes om te schieten, maar steeds mensen ervoor en dan had Junu weer flink de sokken erin.

We starten bij de Kumari Ghar, want de Kumari van Kathmandu, is de koninklijke Kumari en het is erg belangrijk een blessing te ontvangen. Tel uw zegeningen zeggen ze wel eens, nou ik ben hier onderhand de tel kwijt. Als het binnenhofje redelijk vol staat verschijnt de Kumari (nu 6 jr oud) voor het raam. Fotograferen strikt verboden en we moeten allemaal met een Namaste (gevouwen handen voor je hoofd of borst) de blessing ondergaan. Ook hier gewoon weer een verveeld kind, dat anderhalve minuut voor het raam verschijnt en dat was het dan weer. Junu was weer zeer gelukkig dat we ze gezien hadden en dat we weer gezegend werden. Wij hadden weer zeer gemengde gevoelens erbij.

Even verder duiken we ineens door een poortje want Johan heeft iets gezien (ik liep natuurlijk weer achteraan te fotograferen en dat schoot in de drukte dus echt niet op). Junu had dit ook nog nooit gezien: een heel plein vol vrouwen in groene sari's. Het blijkt iets van doen te hebben met een boeddhistische feestdag vanwege de Groene Tara (godin). Heel bijzonder gezicht.

Durbar Square in Kathmandu heeft het meeste te lijden gehad van de aardbeving, dit itt Bhaktapur en Patan. Het is ook duidelijk te zien: veel steigers, veel gebouwen ingestort of verdwenen. De Chinezen renoveren het koninklijk paleis. Een enorme klus. Veel van het houtsnijwerk is ofwel verloren gegaan ofwel gewoon rot (onderaan de pilaren veel door waterschade). Er is al heel wat nieuw werkelijk schitterend houtsnijwerk toegevoegd aan het paleis. Al met al kijken we toch weer onze ogen uit en hebben we een heel plezierige ochtend gehad.

Bij terugkomst eten we in het tentje 2 deuren verderop, waar het goed, prettig toeven en ook nog eens niet duur is. Dan ga ik nog een paar kleine zaken kopen en vind het verder wel best. Om 17.30 uur vertrekken we met het busje naar een restaurant dat ook weer een goed doel met alleenstaande vrouwen met kinderen dient. Prima dus.

Geschreven door Jacquelijne.opreis