Vanochtend voor mijn doen heel vroeg op omdat we al om 08:00 uur vertrekken, dus kwart over zeven ontbijt.

Het is een lange reis met heel erg veel geslinger door de bergen. Na anderhalf uur passeren we de Pelela, een van de passen, waar we even stoppen voor een foto en een kop koffie. We rijden verder en direct om de bocht lopen er allemaal yaks op de weg. Dat zijn de eerste die ik hier zie. Verderop zien we ook veel (semi)nomaden die hun yaks in de uitgestrekte weilanden laten grazen, we zien hier en daar ook hun tenten. Een stuk verderop stoppen we bij een kloostertje, met ook weer een namaak Bodhnat stupaatje, maar die ogen zijn daar wel nodig met alle grut van 5 tot 15 zo ongeveer. Het is een kloostertje dat zich speciaal op het muziekonderwijs richt voor in de boeddhistische kloostercultuur. We hebben wel eerder dit soort leerlingen gezien in de Chinese Himalaya (Khan, autonome Tibetaanse prefectuur), maar daar wat het onderdeel van een groot klooster. Overal hoorde je muziek, nou ja, nog niet altijd muziek te noemen. Twee jochies op een soort hobo (dubbelriet) willen wel een showtje geven. Verder zien we jongens die beginnen te leren blazen op een rieten fluitje en/of blazend in een fles water. Het is een lekker ongeorganiseerd zooitje, maar dat komt omdat het merendeel van de andere (volwassen) monniken weer even naar een ander klooster of festival was.

Als we aankomen bij Trongsa eerst lekker lunchen, daarna bekijken we de Trongsa dzong, die erg mooi gelegen is en de langste in het land. Het was het middelpunt van de bestuurlijke toestanden in het land. Het is de bedoeling dat zoals zijn voorvaderen, ook de kroonprins als hij daar de leeftijd voor heeft gouverneur wordt van het district in Bhumtang. Het is erg stil in de dzong, de wereldlijke macht zit op slot en ook de monniken hebben voor de winter hun heil gezocht in warmere oorden.
Na een rondleiding gaan we in een van de wachttorens nog een museumpje bezoeken. Een welkome afwisseling in deze lange reisdag.

We vervolgen onze tour en passeren het huis van de moeder van de huidige koningin. In tegenstelling tot in India ga je hier na je huwelijk bij je schoonmoeder wonen als man en dus vertrek je niet uit het ouderlijk huis als vrouw. Ook het bezit van de huizen gaat van moeder op dochter over. Beetje matriarchaal dus :-).

Onderweg stoppen we nog even bij een plek waar een winkel is met handwerken en wol en een wolweverij, maar daar gebeurt momenteel niet veel. Alles wordt hier wel geverfd met natuurlijke verfstoffen, vandaar de mooie kleuren.

Nog ruim een uur rijden door het mooie platteland, met zijn prachtig versierde huizen. Dan komen we in Bhumtang aan waar ik zowaar erin slaag om te pinnen zonder mijn pas ingeslikt wordt in een straat die zo lijkt weggelopen uit een wildwest film, van die lage winkeltjes.
Morgenmiddag maar eens op het gemak rondkijken in het kleine centrumpje.

We overnachten in de Swiss hotel, gebouwd door de Swiss guy, die hier een en ander aan bedrijven heeft opgezet en een Bhutanese is getrouwd. Het restaurant komt idd zo van de alp vandaan. Mijn kamer ook, hout en vooral koud. De kachel hebben ze aangekregen, maar zodra ze de deur dichtdeed was deze weer uit. De resterende lucifers boden ook weinig soelaas. uiteindelijk kreeg ik het weer aan met een klein kaarsje dat ik bij me had. De badkamer is groot en ijskoud en de douchekop kan alleen op stand recht de badkamer in. Nou ja ik ga het morgen zien. Gelukkig heb ik een soort van mini heatertje gekregen, hopelijk kan ik het iets verwarmen voor ik ga douchen morgen (en ervoor weer uit om niet geëlektrocuteerd te worden). Ik zit nu in het restaurant te werken waar het warmer is, maar inmiddels zijn de herrieschoppers van boven me (houten vloer dus dat gaat lekker) hier naast aan een tafel gaan zitten met een paar verwende luidruchtige gillende kids met allemaal hun eigen film op hun mobiel...nogal hard.

Morgen gaan we zien. Volgens mijn programma een laatste dag festival, maar dat is een verrassing voor Kuenzang want er is geen festival voor zover hij weet. hij heeft overal navraag gedaan, dus wellicht is er een foutje in het programma. Maar er is hier wel weer genoeg te zien in Bhumtang. Hopelijk is het volgende hotel in Mongar iets prettiger, want als ik in Merak-Sakteng ben, zal het wel primitief zijn. Ben eigenlijk flink moe en hoopte dat die herrieschoppers op tijd naar bed zouden gaan en de rest van de familie niet meer op hakken zou rondklossen boven mijn hoofd...

Geschreven door Jacquelijne.opreis