Vanochtend lekker met zijn tweetjes op pad. Adrie heeft wat watjes uitgezocht die bijzonder zouden moeten zijn en wat een mooi routetje is wat we deze ochtend zouden moeten kunnen doen.
We nemen de Songtaw naar het oosten van Chiang Mai waar we beginnen met de eerste. Dat gaat gelijk goed, de chedi (pagode) is restauratie en helemaal ingepakt, maar er is nog genoeg verder te zien. Een wat (tempel) is eigenlijk altijd een complex met een hoofdgebouw en een aantal gebouwen eromheen. Hebben allemaal natuurlijk Thaise namen die ik kan opzoeken in onze gids, maar die op een of andere manier slecht blijven hangen. Ik vind het Thai toch erg lastig. En alles heeft eindeloze betekenissen, dat laat ik dan maar voor dit moment. -We lopen naar nog een aantal andere die mooi in de buurt lag en beetje bizar een grote Donald Duck in “de voortuin” had staan die wat lijkt te eten. Beetje raar. Volgens Jeeda die we dat ’s middags vragen is het vanwege een film die is opgenomen in Chiang Mai en daar was een hoofdpersoon die op die plek eten kreeg of zoiets en dit is dan ter herinnering. Ik kon er eigenlijk geen touw aan vastknopen en het zal wel. Het was in ieder geval een bizar gezicht. Maar de rest van het complex was erg mooi. Een van de bijgebouwen had boven de luiken heel mooie afbeeldingen van pauwen (die helpen je naar de hemel klimmen ofzoiets) en aan weerszijden muzikanten en dat vond ik natuurlijk erg leuk.

Rondom de chedi de gebruikelijke draken/leeuwen en een ervan had een vrouw in zijn bek. Zal wel een verleidster zijn geweest die opgegeten moest worden, maar niets is minder waar. Het was een in het bos verdwaalde prinses die hier door een leeuw werd opgepakt en gered. Later trouwde ze met die leeuw die weer door hun gezamenlijke zoon werd gedood en later vereerd. Ja, het zijn hier allemaal nogal verhalen. Dit verhaal is weer de reden waarom er rondom chedi’s altijd leeuwen staan. Ook nog een of ander vermoeid uitziend mannetje. Nou, dat zou je wel worden ook. De manier waarop hier het boeddhisme wordt gebezigd is vol van verhalen, eindeloze betekenissen en toestanden. Eigenlijk kun je niet normaal leven, want alles heeft hier een betekenis. Ik zou er doodmoe van worden.

Bij een andere wat staan aan de voorzijde twee paarse olifanten, wel een beetje mytische olifanten hoor. Maar het is wel een apart gezicht. Binnen in deze tempel ook heel andere schilderingen als bij de meeste tempels. Het is altijd het verhaal van Siddharta die later dus de eerste Verlichte (Boeddha) wordt. Ook weer een portret van de huidige koning, maar op deze met een soort kroon op kijkt hij toch wel heel moeilijk. Het is een bijzonder portret, die koning dan.
Bij een volgende tempel kon je je ook weer laten masseren, dat lieten we vandaag voorbij gaan. De laatste tempel is wel heeeeel veel goud...

Ik koop onderweg nog een amulet, ik heb er wat uit Nepal en Ladakh enz. en is leuk nog eentje mee te nemen. De jongen vertelde me dat deze good luck betekende. Blijkt wel. Het is duidelijk volgens Jeeda Lakhsmi, de hindoegodin van de voorspoed in zaken en geld. Getuige ook de twee geldbuidels op de achterzijde. Nou, dat komt dan weer mooi uit. Dan is zo’n betekenis natuurlijk ook weer leuk.

We drinken een kop koffie in de staat van het hotel bij een hip uitziende koffietent, maar het is een echte koffieshop waar je ook wiet kunt kopen (4 soorten). De dames die bedienden konden wellicht niet van hun eigen waar afblijven, want het duurde zeker een kwartier voordat we de 2 koffie hadden en je kon toch echt niet zeggen dat het druk was. Wiet mag sinds kort voor medicinaal gebruik verkocht worden, maar moet van bepaalde telers komen die bij iedere vierkante meter een camera hebben staan en dat zijn er maar erg weinig die zich dit kunnen veroorloven, dus wordt er een of twee ogen dichtgeknepen in ruil voor wat pecunia. Corruptie viert hier nog altijd hoogtij.

We checken uit bij het hotel en zetten onze bagage in de opslag en gaan nog wat lopen en ergens al vroeg lunchen. Om 13.00 uur vertrekken we naar Lampang. Onder het mom van geen een markt is hetzelfde stoppen we bij een enorme markt langs de snelweg. Hier vooral veel varkensvlees, ook weer verboden diersoorten die er gevild liggen te wachten om klaargemaakt te worden (o help, de mevrouw helemaal in de stress als ik er een foto van wil maken). En ook de nodige insecten en wormen voor menselijke consumptie, maar daar zien we toch maar vanaf. Ik heb wel eens een krekel gegeten, maar het mondgevoel vond ik nou niet echt heel prettig.

Dan stoppen we nog bij een olifantenhospitaal onderweg. Dat ligt ook net van de snelweg af, maar dat was ook weer een ding. We werden kortaf een rommelige ruimte ingedirigeerd en moesten naar een 15 jaar oude film kijken over zielige olifanten. Dan mochten we een olifant zien die op een landmijn had getrapt en waar ze 7 jaar mee bezig waren geweest om de wond aan zijn poot dicht te krijgen en nu 10 jaar verder inmiddels vier verschillende protheses heeft gehad. Nou kwam er nog een groep van een man of 20 Nederlanders aan en ging de dame helemaal in de stress dus werden we nog even kortaf de shop ingejaagd die niets had wat je nog niet eens gratis had willen krijgen, dus daar liepen we snel doorheen. We hadden nog op ons gemak wat willen rondkijken en info lezen, maar dat zat er niet meer in. Nou ja, leuk om te weten dat er ook weer mensen zijn die zich hierom bekommeren.

Inmiddels zit ik op een heerlijk balkon voor ons huis op palen aan de rivier op een groot park. Aangezien er 80 man kwam eten (groepen) werden wij en nog een paar andere loslopende zielen vriendelijk gevraagd om vooraf al aan te geven wat we wilden eten en wat vroeger te komen. Het is de hele dag al heel warm en vooral vochtig. Je drijft de hele dag je kleren uit. Die hebben we maar aangehouden, het zwembad hier is niet groot en werd volledig in beslag genomen door een stel water polo spelende jongeren en de paar ligstoelen erom heen natuuurlijk bezet. Nou ja, ik zweet ondertussen volgens mij vooral DEET, want je wordt hier anders aan de lopende band gestoken. Volgende uitdaging is op internet /wifi te komen. Het gaat niet vanzelf.

Morgenochtend in ieder geval naar Lampang wat gaan bezichtigen en als we terugkomen relaxen. Het resort ligt nogal van de stad vandaan , een kilometer of 8, dus je gaat niet heel makkelijk even heen en weer.

Geschreven door Jacquelijne.opreis