Er staat vandaag heel wat op het programma, dus we vertrekken al om 08.00 uur... Als we Fukuoka uitrijden, zien we bizar grote fly-overs en bruggen en we rijden langzaamaan de stad uit. Nu lijkt het pas voor het eerst alsof we in Japan zijn. Heel andere huizenbouw. Het is vandaag mooi weer, de zon schijnt en iedereen is happy. Op een gegeven moment stappen we uit in een dorpje en komen we op het strand. Het is heerlijk een half uurtje lopen langs het water met de wind door de haren. we zien heel wat eilandjes liggen en er spelen zelfs kinderen in zee (zie je haast nooit in Japan naar het schijnt). Het Katatsu kasteel zien we zo liggen op de berg, erg leuk en daar gaan we heen. Niet zozeer vanwege het kasteeltje, maar vanwege het uitzicht. De sportieven onder ons gaan trappen lopen, maar vanwege de hitte nemen wij mooi de lift. Veerle die met ons mee met de lift gaat zegt dat ze ook sportief is want ze drinkt per slot van rekening toch sportdrank?? Goeie tip vond ik. Rita vertelt nog een en ander over hoe we het zo'n beetje gaan doen op reis en met name ook de komende dagen. Ze is erg servicegericht en goed voorbereid, spreekt zelfs een mondje Japans en is prettig opgeruimd van karakter. Een betere reisleider kunnen we ons hier niet wensen.
We rijden verder een beetje de bergen in langs pittoreske dorpjes en ik wordt er helemaal blij van. Daarom wilde ik geen reis met alleen openbaar vervoer omdat dat toch wat lastiger is om zo op het platteland te kijken. Zoals we eind van de ochtend het dorpje Okawachiyama, een pottenbakkersdorpje bereiken. Er werd Imari porselein gemaakt. Kennelijk werd er kaolienaarde gevonden, maar het was ook vooral doorvoer van porselein. Het porselein werd gemaakt door Koreaanse slavenarbeiders. Velen overleden en liggen begraven op het kerkhofje alwaar een soort van gedenkteken is gemaakt van allerlei kleine zuiltjes. Onderweg hebben we al lunch gekocht bij de SevenEleven en picknicken heerlijk aan het water onder een boom met onze bento boxes. Daarna maken Philip en Henk alvast een groepsfoto die ze aan elkaar gaan breien. Henk is wel makkelijk uit te knippen met zijn kale kop! Komt dus goed. We maken nog een mooie wandeling door het kerkhofje en dan een hele cirkel door en om het door door de bossen. Ideaal zo op het heetste van de dag. De bomen geven prima verkoeling.
Dan vervolgen we onze weg naar het themapark Huis ten Bosch. Dit is een themapark met als groot middelpunt het nagebouwde station Centraal uit Amsterdam. Ook de Domtoren en bijv. het Muiderslot als ook wat Zaanse molens en huisjes enz enz. Alles op ware grootte. Het is werkelijk bizar om te zien! En het voelt ook heel erg thuis voor ons! Na nog een lekkere koffie in de hitte (de zon zet zijn beste beentje voor en het is 30 graden) rijden we verder richting Nagasaki. We stoppen nog nu het mooi weer is bij de Taktak brug (ofzoiets, moet ik morgen vragen) . Deze brug is door verschillende bouwtechnische aanpassingen aardbevingsproef gemaakt. Saignant detail is dat de drie stenen pijpen op de achtergrond (lijken net schoorsteenpijpen, maar dat wat smaller) zendmasten waren van waaruit het commando is gegeven voor de aanval op Pearl Harbour. We kunnen aan de onderkant van de brug doorlopen waardoor we goed kunnen zien wat er aan voorzieningen is getroffen tegen de aardbevingen. Vanzelfsprekend poseren we ook even voor de brug waar Rita ons keurig portretteert.
Rond zes uur komen we aan in Nagasaki. Ons Comforthotel (dat het voor ons ook echt is, met aparte zithoek en bureautje en ook weer behoorlijk ruim voor Japanese begrippen) ligt vlak bij de haven van Dejima. Erg leuk; we zijn vorig jaar in het Siebolthuis in Leiden geweest. De arts Siebolt was een van de eersten die de handelspost Dejima (een kunstmatig eilandje in de zee) bemande. De Hollanders (VOC) waren de enigen waarmee Japan handel wilde drijven vanwege het feit dat zij wilden handelen en niet bekeren tot het Christendom! Nederland heeft zijn stempel ruimschoots op Japan gedrukt in die tijd. Morgenochtend hebben we een tourtje met Rita waar we ook Dejima bezoeken, er is volgens mij een van de handelshuizen weer opgebouwd.
Het is leuk te zien dat er in Nagasaki trammetjes rijden ipv metro's. Na wat opfrissen lopen we richting de haven waar we gezellig op een terrasje een lekkere pizza eten en witte wijn drinken. Heerlijk vakantiegevoel! We wanen ons overigens met wat jachten voor ons terras eerder in St. Tropez dan in Japan! Dit was overigens een tip van Rita, want er zijn maar heel weinig plaatsen waar je op een terrasje kunt zitten. Alhoewel... in St. Tropez hebben we de indruk dat de dames er toch wat anders gekleed bij gaan. De meeste Japanse vrouwen lopen er seutig en truttig bij. Vormeloze rokken tot halverwege de kuiten, met vaak een vormeloze te wijde blouse erop. Ofwel een 3/4 of 7/8 superwijde broek van bij voorkeur stugge katoenen dan ook nog kleurloos beige of grijs . Weinig of bij voorkeur geen vrouwelijke vorm en dan soms met kantjes en in ieder geval steevast in soepkleuren die alles behalve flatteren. Nee, voor de mode hoef je hier niet te zijn!
Maar: al met al was het een erg gevarieerde en geslaagde dag!
Geschreven door Jacquelijne.opreis