Nog snel wat foto’s geupload voor vertrek, want ik kan ineens weer op wifi. Het is net Russische roulette hier wat dat betreft. Later zie ik dat de foto’s van gister en eergister zijn verwisseld (Puskar-Jaipur en Jaipur). Dat trek ik als ik thuis ben wel recht. Mijn muis veroorzaakt sinds Pushkar storing in mijn laptop vanwege kabelbreukje lijkt het en foto’s zonder muis met een aantal tegelijk selecteren gaat me niet makkelijk af. We verlaten dit prachtige hotel na een prima ontbijt richting Fatepur Sikri en dan Agra. Het is een uur of 3-4 rijden. Onderweg zien we veel pelgrims in het oranje. Die hadden we al eerder gezien. Meestal hoor je ze eerder dan dat je ze ziet, want ze worden nagenoeg altijd voorafgegaan door een pick-upje of tractor met knoerten van boxen erop die een hoop herrie uitbraken waar je trommelvliezen nog tijden van natrillen. Ineens gaan we in een dorpje de weg af, lijkt wel in de middle of nowwhere en zijn we in eens in Fatepur Sikri. 9 jaar terug waren we er zowat als enige bus en was het rustig. Nu is het een toeristen attractie van heb ik jou daar geworden. We moeten op een enorme parking parkeren en dan met een bus naar de Jami Mashid (Moskee, gratis en daar om superdruk). Het lijkt weer of we stroop hebben, want iedereen klampt ons aan; vreselijk. De moskee doet denken aan die in New Delhi, de grootste zowat van India naar het schijnt, maar deze leek me groter en prettiger. Ik bezoek nog het graf van ene wijsgeer ( ben zijn naam kwijt), zijn graf ligt bedolven onder allerlei vlaggen en bloemen. Ik mag toch hopen dat ze die bloemen en rozeblaadjes er ’s avonds van tussen halen, zal me toch anders een stinkende rottende boel worden. Hier worden we voornamelijk belaagd door straatschoffies die een pen willen of wat dan ook en dan ineens heel zielig voor je gaan staan en naar hun mond gebaren : chapaaaattiiiiiiiiii… Nee dus. Sommigen zijn heel vervelend en hardnekkig en ik heb er een aan haar arm gepakt en zeer duidelijk weggestuurd. Je ziet ze weer naar anderen gaan, het is een vervelend spelletje.

Na wat zoeken vinden we ook de entree naar de verlaten stad Fatepur Sikri. 16e eeuw en slechts iets van 16 jaar bewoond geweest, verlaten door watergebrek. Ik had het natuurlijk eerder gezien, maar vond het nog steeds heel mooi en bijzonder, Adrie was ook heel erg onder de indruk ervan. Jammer dan een aantal bouwwerken stinken, pies? Waarschijnlijk is het van de vleermuizen, we komen het overal tegen. Na dit indrukwekkend bezoek, rijden we verder naar Agra naar het hotel en niet zoals in onze route staat naar het Rode Fort. Hij stelt voor morgen eind van de ochtend naar de Taj Mahal te gaan, aanzien er vanwege de bewolking toch geen sunset is te zien (gaat al om 06:00 uur open) en het doorgaans ’s ochtends erg druk is. Dan daarna Rode Fort. Prima.

We zijn in het hotel (keurig modern hotel) een beetje verreisd van de indrukken. Er is een spa in het hotel en vanwege Independence day morgen zelfs met korting. Dus uurtje massage voor zo’n 15 euro. Helaas is er voor een man alleen plaats om 19.30 uur en dat is etenstijd en dat hebben we er niet voor over, immers tegenover het hotel zitten ook 2 spa’s als we de borden aan de muur mogen geloven. We gaan maar eens polshoogte nemen. Bij de eerste trek ik de deur open en schrik direct terug; er zitten alleen mannen en het lijkt wel een bordeel. Zwart en neon licht. Volgens Adrie niets bijzonders, maar ik heb toch het gevoel dat er iets niet klopt. Bij de tweede is het niet anders, gaat hem dus niet worden. We bedenken dan dat we maar een fietsriksja nemen en ons wat rond laten rijden. De beste man spreekt wat Engels en had natuurlijk gezien dat we daar heen gingen en onverrichte zake terug kwamen. Hij vertelt dat dat no good place is voor ons want die zijn alleen voor mannen. Dat donkerbruine vermoeden had ik ook al. Natuurlijk weet hij wel een adres. Ze vragen 2000 pp en ik wil niet meer geven dan 2000 per twee, ben niet gek. En dan is het vast nog overbetaald. Het ziet er net zo goed uit als een louche tent en weinig van de grandeur die je in een spa verwacht. We gaan weer verder en nu wederom een vrouw. Het is natuurlijk sowieso louche boel, maar eigenlijk is het ook wel lachen. We wagen het erop. Ik ding af van 3000 pp naar 1000 pp en we gaan het avontuur maar aan. Bizar. Gelegen op een massagebank met gelukkig wel een schone vliesdoek erover, in een donker hok met blacklight hahahaha. Nou ja, het was hooguit ruim een half uur knijpen en duwen en wrijven met gelukkig lekker geurende creme (Adrie had olie) en daarna douchen onder drie koude stralen. Het was me een heel avontuur. We hebben er veel lol om gehad. We rijden nog wat rond en natuurlijk moeten we shops in. Ik probeer het zo lang mogelijk af te houden. Het is ook altijd hetzelfde. Uiteindelijk toch voor een zilverstore gezwicht, waar ik een armband heb gekocht. Ik vind het leuk om een aandenken te hebben dat ik vrijwel dagelijks kan dragen. We gaan in het hotel nog maar eens lekker uitgebreid douchen en kruipen fris een uurtje in bed. Na alle drukte even rust.

’s Avonds staat onze riksjaman natuurlijk alweer voor de deur zodra we naar buiten stappen. Eigenlijk ook wel best, we hebben geen idee waar we een beetje een aardig restaurant gaan vinden en laten ons brengen naar een rooftop of een garden restaurant. Het was een combi van beiden: rooftop met bomen. Het was er zeer gezellig, rustige live muziek en lekkere biertjes. Prima afsluiting van de dag!

Geschreven door Jacquelijne.opreis