Het is vandaag weer teringheet: 35 graden en volgens de verschillende weersites 40 graden gevoelstemperatuur. Alle warmte blijft hier in de stad hangen en dan is het ook nog eens erg vochtig. Het koelt hier 's nachts amper af.
Rustig opgestaan en dan richting vismarkt. De oude vismarkt wel te verstaan. De nieuwe is sinds een paar jaar verplaatst, maar we hebben geen zin om midden in de nacht op te staan om om 05.00 uur bij de visafslag te zijn (waar je als toerist overigens ook alleen maar van achter een raam mag kijken). Het is vakantie en ik weiger stelselmatig om extra vroeg op te staan op vakantie. Vertrekken om half 9 vind ik al meer dan vroeg genoeg! Morgen ontkomen we er niet aan, maar dat is voor het goede doel: we zullen morgen het vliegtuig moeten halen en dat willen we wel. Om 06.00 uur klaarstaan in de lobby, gepakt en gezakt.. pfffffff.

De visafslag zelf is er niet meer (is nu op een andere locatie), maar wel een vismarkt in twee grote hallen en verder nog in een tweetal straatjes met vis en aanverwante artikelen. Heb nog nooit zoveel soorten zeewier in allerhande vormen gezien, vers, gedroogd, gepekeld etc. et.c.. Ik wordt bijna onpasselijk van de vislucht als we de hallen inkomen. Ik snap niet wat die mensen hier allemaal willen met rauwe vis, laat staan 's ochtends vroeg! Ben al geen visliefhebber, eet het af en toe uit idealisme, maar lekker. hmm. Stukje zalm of hooguit kabeljauw of liever nog een pangafiletje, moet vooral niet teveel naar vis smaken. Mosselen natuurlijk wel en ook garnalen en af en toe een oestertje... Dat is het dan wel.

Onderweg terug stoppen we bij de Hongwanji tempel. Een boeddhistische tempel die al een keer is herbouwd vanwege brand en daarna vanwege een aardbeving in de 19e eeuw is herbouwd. De laatste keer naar een Indiaas model. En dat is te zien aan de bijzondere buitenkant. Binnen is er weinig te zien jammer genoeg.

Vanwege de hitte staat er nu het Edo-museum op het programma. Het is een museum over de geschiedenis van Edo, later omgedoopt tot Tokio. Een heel mooi en educatief museum, zeer de moeite waard. We zijn er al snel twee uur kwijt. Zeer uiteenlopende info en op aanschouwende wijze gepresenteerd. Heel leuk zijn oa de nagebouwde Japanse huizen in de verschillende perioden en ook een decennia-overzicht van de 20e eeuw (dat is dan breder dan Tokio alleen). Naast een mooi vormgegeven en leerzaam museum is ook de temperatuur er heel prettig zodat we besluiten om hier ook maar te lunchen.

Dan wagen wij ons de oven weer in die Tokio heet en gaan richting Ginza, het zakendistrict waar we op de 13e etage van een groot warenhuis nog een aardig zicht over Tokio willen hebben. Het valt eigenlijk tegen in verhouding met het zicht vanaf het stadhuis en het is zo heet en ik ben zoooo moe van alle lopen dat ik nog amper weet thuis te komen.

We lezen en relaxen nog een beetje totdat we om 19.00 uur in de lobby moeten zijn. We gaan met de hele groep nog een keer uit eten naar een of ander buffet restaurant. Het is erg gezellig en onze gids Rita wordt nog een keer uitgebreid in het zonnetje gezet met een lied en natuurlijk een aantal cadeautjes en enveloppen als dank voor haar voortreffelijke inspanningen.

Nog even een paar cijfer over het aantal mensen dat per dag gebruik maakt van de metro:
Londen: 3 miljoen
New York en Parijs: 5 miljoen
Tokio: 10 miljoen mensen per dag...

Geschreven door Jacquelijne.opreis