De dag start niet fijn, het regent nog steeds, gisteravond al even korte stroomstorinkjes, maar in dit enorm prettige hotel, het Dekyilguesthouse, is er zelfs een forse oplaadbare lamp, die ik gisteravond maar gelijk weer even goed heb opgeladen. Keunzang heeft Karma er gisteravond op uitgestuurd om na te vragen bij oa taxichauffeurs of we het eerste stuk de oude of de nieuwe weg het beste nemen vanwege de regenval. Maar hoe dan ook moeten we dus ook langs de hoogste pas in Bhutan, de Thrumsingla (3554 m), op zich niet zo heel erg hoog, maar kennelijk wel erg gevaarlijk. Met een bedrukt gezicht komt Kuenzang me bij het ontbijt melden dat het er vandaag niet inzit. Hier regent het, maar op de pas ligt een 15-20 cm sneeuw en dus kunnen we niet over de pas. Wij Europeanen hebben dan zoiets van hoezo? Maar hier is de weg steil, smal (en met tegenliggers is het soms op de centimeter) , winterbanden had mijn gids nooit van gehoord en sneeuwkettingen vertelde hij me, heeft ook nagenoeg niemand. Groot materiaal dat in zulke gevallen bij ons wordt ingezet zijn ze hier ook niet echt rijk. Het is niet anders.

Kuenzang geeft aan dat hij om half 11 wel hopelijk zicht heeft op dat de pas alsnog vanmiddag open zou gaan.
Ik trek dan nog maar een extra laagje wol aan (merinoshirt korte mouw, 2 wollen truitjes en een wollen vest) en wikkel me in een enorme plaid die hier ligt, want natuurlijk doet de olieradiator ook niets meer omdat de stroom nu echt is uitgevallen, en ga op in een fijn boek van Ildefonse Falcones, altijd goede, dikke pillen en gelukkig ook als e-boek. Beentjes omhoog en zo is het eigenlijk ook best prima, al was ik natuurlijk veel liever die pas over gegaan. En prijs mezelf gelukkig dat we hier in dit fijne hotel zitten en niet meer in het koude, beetje aftandse Swiss hotel.

Maar ik hoor niets, mede omdat de stroom nu echt flink is uitgevallen (nagenoeg de hele ochtend) en de wifi dus ook, en ik dus om half 12 maar eens naar hem op zoek ga. De eigenaresse belt hem en ja, vandaag zit er niet meer in. Na de lunch gaan we maar proberen wat te sightseeën, maar met regen die maar blijft komen ook niet erg aantrekkelijk, maar goed. Er moet hier in een dorpje een klein museumpje zijn en dat is binnen. Helaas is het de lock down nog niet uitgekomen en is het niet meer geopend. Dan bekijken we nog maar even een klein, ook weer heel oud kloostertje, de Thangbi Lakhang, 14e eeuws, in de 18e eeuw 2e verdieping erop. Bijzonder is de U-vorm, iets met dat dit kloostertje van twee dorpen was, dus ieder zijn eigen kant aanvankelijk en waar ze kennelijk ook die naked dances doen. Volgens Kuenzang zijn die naked dances aanvankelijk in het dorpje waar hij vandaan komt ontstaan (met hetzelfde verhaal als ik gisteren schreef) en in een klein aantal kloosters waaronder ook dit van vandaag, is overgenomen. Overigens zou dit kloostertje wel een duurzaamheidsprijs mogen krijgen voor herbruikbaarheid en innovatie van gebruikte materialen: het is omringd door gebedsmolentjes gemaakt van lege petflessen!

Een paleis dat van de tweede koning is geweest en onder renovatie is, kunnen we niet eens aan de buitenkant zien, het terrein is hermetisch afgesloten. Het zit niet mee vandaag. Wel heb ik weer een soort van sterrenstatus vandaag, want niet alleen wordt natuurlijk iedere keer keurig de deur van de auto voor me geopend, mijn camera droog opgeborgen in de Gho van Kuenzang als we buitenlopen, maar houdt ook Karma mij een paraplu boven het hoofd, ondanks dat ik ze heb uitgelegd dat we in Nederland zeggen dat we niet van suikergoed zijn en smelten als we 15 meter door de regen moeten, dus ik laat ze maar lekker hun ding doen.

Het is nog supervroeg, dus wil nu wel even door het dorpje wandelen en wellicht een zakje chips en een half flesje wijn zien te scoren, dan ga ik vanmiddag maar verder chillen met mijn boek. Je betaalt hier per glas wat wij per glas bijpassende wijnen bij Central kwijt zijn en dan heb ik het over keuze 1 : een Cabernet Sauvignon uit Chili, die naar azijn smaakt of (bleef bij 1 x uitproberen), en die heb ik nu maar meegenomen, keuze 2: een Bhutanese rode, ras onbekend. Hij is zoetig, maar vooruit, het zal bij deze keer ook wel blijven. Soort kruising tussen wijn en bessenjenever. Het voelt een beetje of ik met twee lijfwachten op pad ben en kan eigenlijk niet gezellig even rondkijken omdat Karma zo ongeveer aan mij zit vastgeplakt met de paraplu. Maar ik zie een kitchen store waar ik natuurlijk even binnen moet kijken tussen alle Chinese en Indiase zooi vind ik een chapatti roller voor een euro en die neem ik graag mee. Niet dat ze hier chapattis eten, alhoewel in het zuiden wellicht waar de Nepalezen wonen.

Als ik met Kuenzang weer buiten kom zijn we Karma kwijtgespeeld en regent het zowaar even niet. Ik geniet dan toch wel even van wat rond te kijken. Een mini groentemarktje en daar tegenover de slagers die allemaal kippen in dezelfde verpakking, een paar grote vissen hebben en bij de afdeling vlees, wat vage toestanden die er niet bepaald aantrekkelijk uitzien. Eet hier dus ook bijna altijd vegetarisch. O, wat zal die biefstuk met frietjes smaken als ik weer terug ben!! Goede verse pepersaus erbij een een lekkere frisse salade en wat verse appelmoes... Als we bij het hotel aan komen rijden, komt de eigenaresse al naar buiten met mijn sleutel. Ze vraagt of ik thee wil, dat is eigenlijk wel lekker bij de kachel, waar mijn mannen hun knieën warmen en waar ik toch echt nog steeds om moet lachen. Wat doen jullie als het echt koud wordt? "Binnenblijven".

Ik heb natuurlijk zitten googlen naar het weer, maar het ziet er niet echt best uit. Als ik wacht op mijn eten vertelt een andere gids me dat er in Merak ook flink sneeuw ligt. Ook op de Pelela, waar we eergisteren waren ligt sneeuw. Kuenzang houdt het nog steeds open, sowieso vertrekken we morgen. Ik heb wel aangegeven dat ik met name naar het oosten wilde vanwege de minderheden en dat ik erg geïnteresseerd ben in de cultuur van de minderheden en platteland. Cultuur is natuurlijk ook tempels, maar ik hoef niet nog een week alleen maar tempel in en uit. Hij heeft dit ook al min of meer besproken met Thsering, dat de zuidelijke optie niet echt wat is, dat is voor Peter en andere vogelaars vast een eldorado, maar niet voor mij.
En hij heeft wel een grove schets van een plan. Nou ja, als het het oosten niet wordt gaan we morgen zijn plan doen, ook al is het nog niet helemaal uitgewerkt, want dat kan ook natuurlijk niet.

We gaan het allemaal morgen wel zien! Dit valt onder de categorie "overmacht" en ik kan me er druk om maken, maar daarmee is de sneeuw niet gesmolten.

Geschreven door Jacquelijne.opreis