Vandaag rustig dagje. We zijn pas half 9 opgestaan en lekker buiten ontbeten. Prima buffet, alleen de jus d'orange was mierzoet en de koffie vond ik niet bepaald lekker, maar er zijn ergere dingen.
We krijgen met veel moeite de auto weer van tussen de palen voor het hotel, parkeren is ondanks dat er best wat plaatsen zijn, lastig. Kennelijk zit het hotel redelijk vol.
We rijden op het gemak (snel is niet mogelijk) richting Yagodinska-grot. Een druipsteengrot. Het is een prachtige route door de bergen, kloven en afgronden over de meest smalle weggetjes met niet overal vangrails. We rijden een keer verkeerd en moeten in een klein dorpje keren, waar op het dorpsplein niet het gebruikelijke kerkje maar een kleine moskee staat. Gelukkig zijn er wel veel plekken langs de smalle route waar je even naar een van de kanten kunt uitwijken om te passeren en de meeste mensen rijden netjes, het is best redelijk druk. Bij blinde bochten zelfs hier en daar een spiegel. Ook hier weer parkeren met een parkeerwachter. We vinden nog net een parkeerplekje. Het is goed vol. We lopen verder om een kaartje te gaan kopen voor de druipsteengrot en het is superdruk naar het blijkt. Ik schat dat we met een man of 200 de grot inlopen. Wel een beetje in drie groepen. Hier en daar uitgebreid uitleg in het Bulgaars, dus we hebben geen echt idee. Maar ja, normaal gesproken gaat zulke uitleg toch het ene oor in en het andere uit., dus: what's the problem? Geen foto's, geen idee waarom dat niet mocht. Ik had dus mijn Nikon niet meegenomen en heb enkel onderweg een paar foto's gemaakt met mijn kleine Panasonicje. Merendeel vanachter de voorruit want echt stoppen om hier foto's te maken is een beetje link. Maar het is erg mooi onderweg, de zon schijnt en wat wil je nog meer? Een stel bijzondere bedienden en hier baal ik dat ik geen betere foto kon maken, wie wil er niet zo'n drietal thuis in de bediening? Wellicht met het stijgend aantal vossen in Nederland een goede oplossing voor het probleem!
We rijden nog een klein stukje verder richting Tigrad om daar ergens te lunchen, maar Adrie ziet onderweg iets en we klimmen omhoog naar het restaurantje waar we aan een beetje gammel tafeltje en primitief bankje heeeerlijk eten met een prachtig uitzicht.
Morgen gaan we dan wel weer het dorpje Tigrad bekijken, hebben we dan ook weer iets te doen. Weer terug gaan we nog even lekker de sauna en het Turks stoombad in en dan trekken we nog even de nodige baantjes. Er is nagenoeg niemand in het water en het zwembad is zo groot dat je er zo'n 25 slagen kan maken. Dus dat is goed voor die stramme leden!
We lezen en luieren nog een beetje en morgen waarschijnlijk nog zo'n dag! Voor ons wel even wennen. Dus zal morgen ook wel weer weinig te melden hebben.
Uiteindelijk vinden we ook wel een redelijk restaurant. Vooral de ambiance was zeer de moeite waard. Hoog gelegen, je kon de bergen zien, lekker buiten en afgezien van het eindeloos gerook (het is hier echt 25-30 jaar terug in de tijd) prima. Lekkere Cabernet Sauvignon...en niet duur. Bizar genoeg zit er hier behoorlijk wat verschil in de prijzen, maar je kunt hier gewoon voor omgerekend 8 euro een heel lekkere fles wijn scoren. Maar voor dezelfde soort wijn betaal je ergens anders weer 2 tot 3 keer zoveel als je wat toeristischer zit. Alhoewel. We hebben het idee dat hier in het resort en het (ski-spa)dorpje Devin vooral heel veel Bulgaarse toeristen zijn. Toen we vanmiddag terugkwamen zowaar een rode aftandse Russische Lada vlak voor de receptie die alles blokkeerde.
Geschreven door Jacquelijne.opreis