We pakken onze spullen weer bij elkaar en naar het schijnt is het volgende guesthouse (vorige was meer een soort van homestay), een heel redelijk familiehotel met op iedere kamer douche en toilet , dus maken we ons in die wederom vreselijk stinkende badkamer er maar snel vanaf. Komt later op de dag dan wel in Zhaoxing.

Voor op de stoep van ons guesthouse wordt er al weer driftig geslacht, een varken en een koe laten het leven.
Eerst een km of 15 slechte weg, we gaan maar eens een uur lopen, beter dan in die schommelende bus op een very bumpy road. Ook hier zien we dat er een varken wordt geslacht, gewoon in een ondiep stuk rivier. Spoelt alles gelijk lekker schoon. Daarna zouden we over de gloed nieuwe expresweg verder rijden, ware het niet dat er nog nergens een oprit was. Vandaar dat er amper iemand over heen reed. We hebben er zowat de hele tijd naast gereden, op wegen met het meest onmogelijke wegdek. Volledig kapotgereden door het vrachtverkeer i.v.m. aanleggen expresweg, zoals we nu dus al dagen meemaken. Het lopen was overigens heerlijk: prachtige rijstterrassen, mooie natuur, krekels en kikkers….

Nog een marktje meegepakt en in dat dorp eigenlijk waar onze mr. Lou met de bus stond te wachten een aantal juweliers. Ik koop er wat mooie armbanden (had er ook al een, een hele stoere met draken voor Frank gekocht op de markt!). Ook koop ik twee heel aardige “zilveren” kommetjes voor thee/rijstwijn. Meer gaat volgen in het dorp waar we overnachten (Zhaoxing).

Het is inderdaad een leuk, klein familiehotel/guesthouse en de eigenaar is een goede kok. We lunchen in het hotel en trekken er daarna op uit, Aaf en ik. Het is een prachtig dorp, waar je heerlijk kunt ronddwalen, ook veel “antiekshopjes” , waar ik natuurlijk nog wat kleinigheden koop. O.a. een prachtige ring voor Charlotte, die nu nog even om mijn ringvinger prijkt. Ik heb nog een mooi theepotje gezien in de stijl van de kommetjes, maar was te duur. Wie weet, morgen nog eens proberen.
Het dorpje is verder erg schilderachtig, hier en daar de typische Dong- wind-and-rain bridges. Ineens in een zijstraatje weer een drumtower enz. Morgenmiddag meer tijd om hier rond te kijken. We komen de rest tegen in een soort van café waar ook koffie wordt geschonken. Nou dat is wel bijzonder hier! Er zit ook een jongedame uit Gent, Sinologe, die hier op haar eentje rondreist. Tof!

´s Avonds ga ik met Herman eten, aangezien Aaf ernstige darmklachten heeft en aan de witte rijst zit. Wat een pech. Wij eten in ieder geval heerlijk en sluiten af met een koffie in voornoemd café, tot we door de muggen worden opgegeten. Ik zit hier nu lekker nog even beneden te tikken, met op de achtergrond een Chinese film op een reuze TV waar de dochters van de eigenaar met erg veel plezier naar kijken. Dikke pret!
Hier beneden is dan ook een soort kruising van restaurant en huiskamer. Met een grote familietafel waaraan de kinderen spelen en knutselen, ze samen eten en dus TV kijken. De jongste ligt op tafel half en half te slapen. Papa die goddank een paar woordjes Engels spreekt kijkt nu ook mee.

Geschreven door Jacquelijne.opreis