Woensdag 10 augustus: Van Udaipur naar Pushkar
Ik was nog wat vergeten te melden over het koninklijk paleis in Udaipur. Een van de Maharadja’s had een beeldschone dochter. Om een of andere vage administratieve reden, was zij per ongeluk uitgehuwelijkt aan twee verschillende partijen. Beiden een goede partij. Dit werd te ingewikkeld. Er zat maar één manier op om dit probleem op te lossen; trouwen met geen van beiden. Nu dacht ik: iets met twee honden en een derde nee. Het was nogal drastisch: de beeldschone dochter moest dood. Ze ging naar de tempel om te bidden en waarschijnlijk daardoor werkte 3 maal achter elkaar de gifbeker niet. Tja, dan rigoureuze middelen: een overdosis opium toegevoegd aan een 4e gifbeker had uiteindelijk effect.. Niet echt een galante oplossing eerlijk gezegd!
Vanochtend vroeg op want het is een heel eind rijden naar Pushkar via de tempels van Egklinghi. Om 08:00 uur staat de tuctucman voor de deur die ons heeft afgezet eergister en die ons naar onze chauffeur brengt (auto is niet handig in het stukje waar ons hotel lag). We komen langs NAGDA (gehucht) waar we een bezoek brengen aan de Saas-bahu tempel. Het is een oude tempel met resten uit 6e eeuw. Maar hier en daar nog erg mooi gedecoreerd aan de buitenkant. Ook hier en daar weer erotische afbeeldingen. We rijden door naar Eklinghi waar we om 09.06 arriveren en de tempels dus blijkbaar pas om 11:00 uur open gaan. Daar wachten we niet op. We vervolgen onze weg en arriveren halverwege de middag in Pushkar. Ons hotel ligt aan het meer en de ghats, ook weer een oud Maharadjapaleis. Bij aankomst in de grote poort ziet het er allemaal nogal primitief uit: enorme boekwerken worden ingevuld met onze gegevens. Geen gladde receptie enz.. Maar onze kamer daarentegen is zeer smaakvol ingericht en ruim. Ook hebben we weer een aparte kleedruimte tussen kamer en badkamer. Voor onze kamer is een galerij waar we heerlijk kunnen zitten. Het waait een beetje en het is hier dus helemaal niet zo warm. Hopelijk gaan we nog wel de zon zien. Af en toe miezerde het een beetje, maar onderweg in de dalen hing er een enorme mist/nevel. We denken dat het zo enorm moet gaan plenzen, maar het blijft bij wat gemiezer zo nu en dan.
We gaan een beetje op verkenningstocht. Het is hier wel heel erg hippie zeg. Straten vol kraampjes met indiakleding voor hippies en alternativo’s en natuurlijk de gebruikelijke plastic shit die je overal tegen komt. We moeten natuurlijk overal van alles zien en kopen enz. enz. Toeristen zie je overigens amper. Het is een druk stadje. We lopen op een plek even naar een van de ghats (trappen aan het water), hier is ergens de as van Ghandi en Nehru verstrooid naar het schijnt en zijn er tientallen tempels groot en klein. Morgen gaan we op tempeltocht. Ik denk dat we morgen collectief en zeer selectief doof gaan zijn, want als ik zie hoeveel we vandaag al worden aangesproken….Nog een tip van onze chauffeur: geen bloemen in het water gooien hoor, want dan moet je flink betalen. En ja hoor, we staan net buiten en er komt al iemand met een lullig bloesempje dat we in het water moeten gooien en dat doen we dus niet….Het schijnt hier ook te wemelen van nep-priesters, nou dan zijn ze in goed gezelschap want ik ben een nep-katholiek (moest iets opgeven voor mijn visum) .
Om 1900 uur gaan we naar beneden om in het restaurant van het hotel te eten. Maar om 1900 uur horen we overal over het meer bellen. Dit heb ik al meer opgemerkt. Kennelijk een tijdstip voor een of andere puja. Daarna schalt er weer allerlei herrie uit een aantal boxen die over het hele dorpje en het meer schallen. Ik wil er niet aan denken hoe dat ter plekke is. Moet knoerhard zijn. Dan is er ineens vuurwerk, geen idee waarom en alles gaat weer verder zijn gang. De Idiase vrijwel monotone-gaat-maar-door-simpele- muziek afgewisseld met Indi-disco en relipop of zoiets. Moet er maar niet teveel op letten anders wordt ik knettergek.
Ik had meer bedrijvigheid verwacht bij de ghats, maar misschien is dat meer ’s ochtends. Het komt nu wel een beetje over als een soort van uitgemolken toestand. Morgen meer….

Geschreven door Jacquelijne.opreis