Het was weer lekker zonnig (en dus heet), maar in de auto met de airco lijden we niets. Ook onze Mutu is weer in opperbeste stemming en neemt ons mee naar drie heel verschillende tempels.

De eerste, een Shiva tempel, de Saransapanitempel heeft in de gopuram (de tapstoelopende toren) allemaal beelden uit de KamaSoetra verstopt zitten. Minder expliciet dan in bijv. de tempels in Kajuraho tempels. Leuk om te zien. Onderwijzende functie. Dat zou in ons preuts Christelijke landje 400 jaar geleden ondenkbaar zijn geweest vermoed ik. Je mag binnen niet echt foto’s maken, dus ik heb de hinderlijke klik in mijn camera (het is een systeemcamera, dus zonder klikkende spiegel, maar met als je wilt een artificiele klik) maar even uitgezet en maak toch een paar sneaky foto’s.

Va het waterbassin (de Mahamahamtank) een enorm bad rijden we naar de tweede tempel, de Kumbeswara tempel.
Veel tempels hebben zo’n soort waterbassin, wat we bijv. wel kennen uit Pushkar en Amritsar is om je te reinigen. Maar dit bassin heeft nog een andere functie. Eens per jaar worden er enorme vlonders ingelegd en een festival gehouden met op de vlonders beelden enz. Waarschijnlijk is het een heel schouwspel want erom heen allemaal trappen die heel wat toeschouwers kunnen herbergen. Is weer eens wat anders dan bij ons vroeger in Italië in het Colosseum, waar ze dan zeeslagen naspeelden.

Als we door een zij-ingang de Kumbeswaratempel binnenkomen, is er op de binnenplaats voor we de eigenlijke tempel binnengaan, een klein heiligdommetje waar allemaal mini fruitkistjes aan hangen- voor offerings? Maar er zijn ook wat mensen, er is wat reuring, dus ga ik maar eens kijken. Een gezinnetje met een baby van ik schat een jaar en een opa. Ik heb het goed, want het is de butterceremonie, die op de eerste verjaardag wordt uitgevoerd. Ik dacht dat ze dan boter en rijst kregen, maar hier is het volgens de moeder een cakeje. Het kind wordt op de grond gelegd bij het heiligdommetje en er wordt wat gepreveld enz. Maar allemaal heel vrolijk en natuurlijk mag ik meekijken en een foto maken. Ik maak ook nog een foto van hen samen met een van hun telefoons, leuker dan een selfie met vervormde hoofden en uitgerokken nekken.

Iets verderop staat bij de ingang van de eigenlijke tempel een olifant. Je kunt je daar ook weer laten zegenen voor een paar roepies. Je geeft die olifant dan een koekje en hij legt zijn slurf op je hoofd. Dit ken ik wel van 14 jr geleden in Tanjavur, waar we dit natuurlijk een keer hebben gedaan.

In het begin van de tempel zit een oud, heel mager pezig mannetje in dhoti, die me vriendelijk toeknikt. Ik lach vriendelijk en draal wat in de buurt en vraag hem dan of ik een foto van hem mag maken. Nou, dat wil hij wel hoor! Deze tempel is dan weer bijzonder omdat hij (net zoals we ook in Madurai gaan zien) binnen een mooi kleurig plafond heeft. Bij het heiligste deel mag ik geen foto maken, dus dat doe ik maar niet. Maak nog voor een ander gezin een foto met hun camera en het was er relaxed en mooi. Met wel overal allerlei zooi in de tempel in het voorstuk, grappig is dat om te zien.

Nummer drie vandaag is de Dharasuram Airavatesvara Temple, een meesterwerk uit de Chola architectuur uit de 12e eeuw. Zo mooi en rijk gedecoreerd…Het is weer een grote ommuring, met daarop stieren (Nandi was het rijdier van Shiva als ik me niet vergis), aan deze stieren op de muren herken je volgens onze Mutu dat het een Shiva tempel is). Met daarin de eigenlijke tempel, met heel veel zuilen.
Als ik dat middenstuk betreed, betrap ik mezelf erop dat ik hardop zeg: Oh wat is dit mooi ! Schitterend de rijkversierde kolommen met hun prachtige lichtspelingen en fraaie versieringen. Ook weer niet één kolom hetzelfde. We ontkomen niet aan een tempelpriester, die ons zo ongeveer dwingt om ons te zegenen om daarna natuurlijk geld te kunnen vragen.
Het is vandaag weer raak, overal gaan de handen weer omhoog om te bedelen. Ik let erop en het is dus enkel bij ons, de wandelende dollars…

Dankzij mijn fijne zoomlens, kan ik heel goed nog stukken fotograferen waar ook weer fijne beschildering op zit. Bijzonder, het merendeel is er natuurlijk al afgesleten, maar er is nog heel wat te zien. Ik zie ook in een van de gevels in een hoge nis een zwarte longkanker met daarop aan de voorzijde een beeld. Nooit eerder zo gezien.
Nog een leuk weetje van Gudu: veel van deze tempels hebben rondom een flink grasveld. Dat is niet naderhand aangelegd om de tempel een mooie ligging te geven, maar omdat vroeger men natuurlijk met paard en wagen of (muil)ezel reisde een men doorgaans uren onderweg was en dan rondom de tempel overnachtte.

Wij rijden voldaan van de indrukken van deze prachtige tempels weer naar het resort, waar we op mijn verzoek nog even stoppen een paar honderd meter voor de poort waar een steenbakkerij zit. Wat een zwaar werk. Een jong stel maakt in de brandende zon honderden stenen van 3 soorten modder gemengd in mallen die ze te drogen leggen in de zon. Na 14 dagen gaan ze in de oven. Maar als ze pech hebben en het gaat hard regenen is hun werk voor niets en kunnen ze opnieuw beginnen. We geven ze nog wat we aan kleine briefjes hebben en begrijpen als je deze hardwerkende mensen ziet die amper het zout in de pap verdienen dat anderen maar enkel hun hand ophouden en niets doen.

Vanmiddag luieren en lezen we. Morgen weer verder tempels kijken in Tanjavur en nee, we zijn het nog niet beu. Ze zijn vaak allemaal zo verschillend en er is altijd zoveel te zien!

Geschreven door Jacquelijne.opreis