Het is weer afgrijselijk vroeg (half 8 vertrekken), maar dan zijn we voor de grote massa bij Persepolis en is het licht mooi en de temperatuur genadig.
De entree is 200.000 rial, bizar weinig in verhouding met andere entrees hier. Bij ons zou je er compleet op leeglopen. Het complex is ruim, maar wel overzichtelijk en dat is fijn. Persepolis is gebouwd door koning Darius de eerste als een ceremoniële plaats in 518 BC. Het was geen woonpaleis. Hier werd heel groots nieuwjaar gevierd op 21 maart. Als ik me niet vergis, kwamen er dan uit 28 landen mensen geschenken aanbieden. Dit staat allemaal afgebeeld op de reliëfs. Je kunt als je het weet de verschillende afkomsten van de afgebeelde personen herkennen. Een aantal van de afgebeelde voorwerpen is nu in het museum in Teheran te bewonderen. Die koning Xeres had ook een onsterfelijk leger van 100.000 man, als er iemand ziek werd of sneuvelde, werd deze persoon direct vervangen. Bij Persepolis leefde in een tentenkamp voor het complex de staf van 10.000 man die zorgde voor onderhoud.

Alexander de Grote stak ergens zo rond 330 v Chr. het complex in de hens Hoe dit kon? De daken waren van hout en ook alle tapijten enz. waren zeer brandbaar. Op de pilaren staan dieren of fabelachtige dieren afgebeeld. Nagenoeg allen zijn kapot gegaan, echter een aantal heeft men nog niet lang geleden in de grond ontdekt. Ze waren begraven omdat ze gebarsten waren en dus nooit op een zuil terecht waren gekomen.
Wij kwamen, net zoals de gasten vroeger, binnen langs de poort met de paarden, als de daar doorheen was, kon je wachten op de bankjes tot je aan de beurt was. Meer naar beneden was er een hele galerij, waar uiteindelijk nog veel stenen tabletten en goud enz. is gevonden, hier waren de pilaren van hout en hier is niets meer van over. In de rotsen nog een graf van een van de koningen. Het was een bijzonder complex om zo te zien!
Onderaan de voet van Persepolis staan geraamten van een tentenkamp. Hier had de laatste sjah begin jaren 70 een enorm feest laten geven, waarbij Champagne werd ingevlogen voor honderden gasten, de bloemdecoraties uit Nederland etc. Deze enorme luxe uitspatting werd door de Iraniërs niet heel erg gewaardeerd.

We rijden nog een 10 min verder naar Naqsh-e-Rostam waar 4 rotsgraven van koning Darius I, Darius II, Xerxes I en Artaxerces I zijn uitgehouwen in de rotsen. Ze zijn uitgehakt in een soort kruisvorm. Met daar een reliëf waarop je ziet dat mensen de troon dragen waarop de koning dan zit. Kennelijk mocht je er tot een jaar of 15 terug nog in volgens onze gids Maddy.
Onderaan zijn nog een aantal reliëfs, die mooi bewaard zijn gebleven en meer 3D dan die op Persepolis. Het zijn nagenoeg allemaal strijdtaferelen, waar koningen elkaar te lijf gingen met stokken op paarden. Ook zie je hoe de Romeinen daar het onderspit delven. Het laatste mozaïek laat ook kennelijk een vrouw zien die een grote gouden ring aan de koning aanbiedt. Je moet goed kijken want ze is nogal wat kleiner afgebeeld dan de mannen. Altijd weer hetzelfde liedje dus.

De lunch, wederom buffet gebruiken we in een restaurant waar de tafels rondom een grote waterpartij met fonteinen staan. Heerlijk verkoelend voordat we de lange reis hernemen naar Isfahan. Onderweg hebben we een leuke koffiestop (we hebben dus zelf kannen heet water, nescafé en thee bij ons, heel handig) . Ergens onderweg in de woestijn is er iemand die een oase heeft gecreëerd rondom een bron waar hij granen en fruit kweekt. Heel gastvrij heeft hij voorzieningen gecreëerd om reizigers even te laten pauzeren, er staan een paar houten banken, maar ook een aftands bankstel en er zijn een aantal redelijk nette toiletten. Heel plezierig!

Klaas vertelt ons nog wat we de komende dag gaan doen. In de ochtend een paar zaken bezoeken en tips voor de rest, zo kunnen we ons plan trekken. Zaterdagavond gezamenlijk diner met ook chauffeur en gids om te bedanken en fooi te overhandigen. Mooi moment om nu ook bij de medereizigers de fooi voor Klaas te gaan regelen, dan kunnen we die ook gelijk overhandigen. Onze hotelkamer is ruim een heerlijk ingericht met ook nog een soort van eettafel en klein keukenblokje. Sanitair is ruim, maar wel een beetje op zijn retour. Maar al met al een prima plaats om 3 nachten te logeren.

We lopen richting Armeense wijk waar veel restaurantjes zitten, maar dat valt vies tegen. Ik wordt een beetje sjachie, het is al laat, ik heb honger en mijn voeten doen pijn. Uiteindelijk stranden we dan bij gebrek aan beter maar bij een pizzeria (hadden we beter gewoon op de hoek tegenover het hotel gaan zitten). De helft van de groep is daar ook net gearriveerd dus eten we gezellig samen. Met Sheeda en Bart nemen we een taxi terug. Echt geen zin meer om te gaan lopen en morgen moeten mijn voeten ook nog mee kunnen (en die zijn inmiddels al overbelast en pijnlijk).
We maken nog een conceptplannetje voor morgen middag. Morgenochtend gaan we nog eerst met de groep wat doen.

Geschreven door Jacquelijne.opreis