Toch maar redelijk op tijd opgestaan, zodat we eind van de middag terug kunnen zijn en we hopelijk nog even profiteren van de ochtendkoelte. Nou ja.. daar was niet veel van te merken, was zo toch weer al 34 graden rond half 10. Maar goed, het zou ook tegen de veertig worden, dus we mogen niet klagen, het is in ieder geval droog en dat houden we de hele dag.. We vertrekken met de metro richting Handicrafts museum (herkansing, in Nara stelde het niets voor). We worden niet teleurgesteld. Jammer genoeg mag ik geen foto's maken. Maar het is erg interessant. Een heel uitgebreide tentoonstelling over de verschillende soorten kimono's, de weeftechnieken en vooral de manieren van decoreren en het opbrengen van de patronen volgens eeuwenoude technieken. Niet voor te stellen. Ongelooflijk vakmanschap en prachtig handwerk. Ik heb er enorm van genoten.

In de winkel valt ons oog op een soort van mini kamerscherm. Het is zeer fraai. Onafhankelijk van elkaar hadden we zoiets van: ja, dat wil ik hebben... Kan nog mooi in de erker bij de andere Aziatische spulletjes. Heel tevreden lopen we weer de hitte in en gaan verder richting Gion, de uitgaans- en geishawijk. Het is een oude wijk, met mooie oude straatjes, tempeltjes en binnenplaatsen. We stoppen nog eens uitgebreid bij een oude tempeltje in een niet toeristisch deel van Gion, waar een tempel staat die ze een beetje aan het restaureren zijn, maar juist zijn charme heeft door het niet perfect opgeknapt zijn en de verstilling op deze plaats.

In deze straatjes zie ik ineens in een zijstraatje een heel mooi meisje in kimono en maak snel twee foto's. Ook een mooi uithangbord waar een geisha bier aanprijst. Lijkt me nu niet echt passend bij het niveau dat geisha's zouden hebben, maar goed. Het is een aardig plaatje.
We steken de rivier over en komen in een heel andere, mondaine wereld terecht. Vanuit de chique merkwinkels komt een muur van kou. Bij de bushaltes is het ook goed toeven, hier wordt nevel naar beneden gespoten, zodat je ook lekker afkoelt.

Adrie poseert en passant nog even bij een Japanse "moederfiets", elektrisch. Hij staat ernaast zodat je het formaat goed kunt zien. Nu zijn de Japanners kleiner dan wij, maar nu ook weer niet zooooveel. Wij zouden zeggen dat ze "op de pot zitten", zo laag zit iedereen hier op de fiets. Soms nogal een lachwekkend gezicht. Je ziet dus idd nogal wat ouders met kinderen fietsen en vooral ook veel babies en peuters in draagzakken. Buggys en kinderwagens zie je eigenlijk niet of nauwelijks. Wellicht omdat dat onpraktisch is in het openbaar vervoer?

Op het einde van de straat begint een overdekte markt waar we onze ogen uitkijken. Heel wat zaken die we niet kennen; wel heel veel vis- en visproducten, schaal- en schelpdieren, inktvissen, en gepekelde groenten. Natuurlijk ook accessoires zoals de klassieke sokken-met-grote-tenen allerhande kleurrijke snoepjes en koekjes. Erg leuk om rond te lopen.

Na de lunch nemen we de tram richting "Nishijin", een grote textielfabrikant die ieder uur een korte show heeft van kimono's. We zitten tussen een aantal (Japanse) toeristen, maar ook veel zakenlui. Het is leuk om te zien. Echter, het valt kennelijk niet mee om met zo'n smalle kimono te lopen, niet alle meisjes slaan erin dit gracieus te doen, wat het ook wel weer grappig maakt. Ook hier is er een mooie zaal met uitleg over de verschillende kimono-stoffen en weefsels, erg mooi. Ik was al lekker foto's aan het maken (naast een jongeman die met zijn telefoon foto's maakte) en hij me er lachend op attendeerde dat er een bordje stond, verboden te fotograferen.. Had ik niet gezien natuurlijk, maar wel leuk wat stalenboeken erop gezet een een mooi stuk weefwerk.

We gaan nog langs een mooie, heel grote tempel (Higashi Honganji), waar je natuurlijk ook weer niet binnen mocht fotograferen. Had ik ook niet gezien. Net een paar heel mooie lampen erop gezet en staat er direct een mannetje naast me...Wat wel erg leuk was (en daar mocht je nog wel fotograferen) een koffer/trolley-safe-geval rond een pilaar aan de voorzijde van een van de grote tempelhallen. Zo kon je gaan bidden zonder bang te zijn dat je spullen werden gejat. Maar god ziet toch alles???. Je moest natuurlijk je schoenen uit en in een plastic zak, maar je koffer kon je met een ketting en een slotje vastzetten. Zo heb je bijv. in winkels en hotels en andere openbare ruimten ook vaak een paraplubak met slotjes erop. Zo ben je er zeker van de je plu er nog staat.

Na lekker even douchen (het was toch echt wel heel erg warm en vochtig) uurtje gelezen en gedut en dan nog een leuk cadeautje in de lobby: Een strijkkwartet met werk van Mozart, Haydn en Beethoven. Daarna heerlijk gegeten in het restaurant van het hotel. Een menuutje met zeer goede prijs-kwaliteitsverhouding. Zou niet misstaan bij Sistermans in Roosendaal. Was een leuke zondagachtermiddag/avond!

Morgen een dagje betrekkelijke rust: met de highwaybus naar Tokio:

Tokio, I'm on my way! And in my new Toyota it's not so far away!
In Tokio, they don't have stereo, they're playing all the tophits in kimono. In Tokio, geisha's dream a away, when I play rock-n-roll, hehey...

Geschreven door Jacquelijne.opreis