Vanochtend was het ontbijt in de tuin. Zeer uitgebreid ontbijt in het ochtendzonnetje en hier was de wifi ok. We vertrekken rond 10.00 uur richting Kurintar, ook weer langs de Trisuli-rivier gelegen. Onderweg, ik ben lekker weer voorin gaan zitten, weer heerlijk rondkijken. Alle versierde vrachtwagens, felgekleurde huizen met vooral heel veel zooi rond de huizen. Je boeltje hier schoonhouden zit er nog niet erg in. Ook bijv. als je in een hotel bent dat ogenschijnlijk schoon is, moet je vaak niet naar de lichtknopjes kijken. Soms maak ik zo’n knopje of klink wel even schoon om niet constant die vuiligheid aan te moeten pakken, blijf me handen maar schoonmaken hier. Ook het geld kan hier buitengewoon smerig zijn, dus altijd als je wat in je mond steekt, eerst handen cleanen.

Maar wat we ook tegenkomen zijn hele horden “Christenen”, er wordt hier op grote schaal zieltjes gewonnen. Veelal tegen betaling. Ik had er ook al over gelezen voordat mijn gids het vertelde. Ik kan daar niet zo goed tegen. Zeker omdat zoals Aksjay zegt, het merendeel geen flauw benul heeft van wie of wat de Christelijke godsdienst inhoudt; ze krijgen er geld voor. Het drijft hele families en communities uit elkaar en verstoort de sociaal/maatschappelijke verhoudingen. Dank u…
Ze hebben waarschijnlijk ergens en masse een congres of festival of bijeenkomst of wellicht gaan ze ergens paaseieren rapen (geen goed idee met deze hitte, 34 graden) want het is per slot van rekening eerste paasdag. Het lijkt of ze op de barricaden staan in de open pick-ups met hun witte vlaggen met rood kruis. De motorrijders met hun vlaggen zijn net de kruisridders van ruim duizend jaar geleden maar dan op een stalen ros. Ik wordt er niet blij van, wetend dat hier boeddhisten, hindoeïsten en moslims eigenlijk zo goed als zonder problemen samen leven, zelfs vaak gezamenlijke heiligdommen koesteren. En wat gaat dit fanatisme weer brengen.

Ons bracht de weg het plaatsje Kurintar. Maar niet nadat we eerst even onderweg nog lunchten. De buurt van Kurintar is bekend vanwege gedroogde visjes. Not my piece of cake, maar de mannen eten het graag dus waarom niet? Dit restaurantje is gewoon echt local. Sprite uit het flesje (is denk ik ook het beste, dat kun je mooi even met wat desinfectans schoonmaken vanboven, het stof eraf enz.) De glazen weet ik niet zeker hier. Alles is verder lekker vies, ik snap dat niet: waarom gaan ze nou niet af en toe even met een doekje langs de lichtknoppen enz? De tafel plakt in ieder geval niet, dus het zal verder wel meevallen. De mannen verorberen een tali met gedroogde visjes en ik houd het safe met een vegetarische tali. Het is weer buitengewoon lekker. Ertegenover is een klein marktje met gedroogde vissen, wat groente er fruit en gedroogde peulvruchten, en 3 geldautomaten die geen van allen werken met mijn pas. Komt wel weer....Voor de BHV-ers onder ons: wel gedacht aan blusmiddelen. Dat had ik vannacht niet op zo'n 100 m van een bosbrandje...

Bij het hotel “Summit River Lodge” is weer een ander ding. Aan deze kant van de rivier is de parking van het hotel. Waar ik naar een zeer schone wc ga en dat geeft de burger wel moed! Als het hotel navenant is… Maar daar zijn we voorlopig nog niet, het ligt in het groen verscholen aan de overkant van de rivier en we moeten de rivier oversteken over een voetgangers hangbrug (wel van staal, geen touwengeval dat erg zwiebert). Het is leuk . Maar het is ook heel erg warm. De koffers zouden meekomen met een tuctuc (zal dan wel ergens verderop ook een gewone brug zijn?). Het is 45 min omhoog naar het hotel en volgens mij had Akshay in mij een goed excuus om ook een tuctuc te regelen die ons kan komen oppikken. We zitten lekker onder een boom te wachten als er een vuurrood mini-pickupje aan komt rijden, de laadbak gaat open en we worden verzocht erin te klimmen. We zijn net 2 kleine kinderen. Wat een pret en wat een gehobbel. Wel is het een leuk tochtje tussen heel kleine huisjes en boerderijtjes door en we besluiten morgen dan wel naar beneden te lopen. Natuurlijk zonder bagage. Daar gaat Nehra zich wel over ontfermen hoop ik…Hij logeert in een heel klein schoon huisje bij de parking.

Summer River lodge is een soort van resort en op een of andere manier krijg ik ipv een standaard kamer de river suite en zo zit ik in mijn uppie nu hierbuiten beetje opgevreten te worden door de muggen op een lounge set waar je met 8-10 man rustig kan verpozen, compleet met koffie- en thee faciliteit, watercooler, maar ik geloof niet dat die aan staat dus durf ik niet uit te drinken. Beter kraanwater met een waterzuiveringstabletje in geval de kan met drinkwater en mijn flessen leeg zijn. Dat werkt ook prima. Ik zet maar een kop thee in afwachting van mijn bagage en ik kan gaan douchen, na een uur komt mij koffer, maar niet nog mijn rugzak met laptopje … Na anderhalf uur app ik maar eens naar mijn gids en hij gaat op onderzoek uit. Was ergens verkeerd weggezet. Om half 5 treffen we elkaar even bij het zwembad om iets te drinken en daarna langs de rivier te wandelen. Het blijkt een hopeloos pad en de grote kiezelstenen zijn wel heel erg groot om op een paar sandalen lekker op te lopen. Langs de rivier grazen vele geiten, maar binnenkort in de moessontijd kan dat niet meer. De hele rivierbedding stroomt dan vol met water uit de Langtang (berg).
We gaan maar weer terug en ik schrijf alvast wat. Eten is Chinees buffet dat niet heel uitgebreid maar wel heel smakelijk is, met een Nepalees tapje erbij prima! En we duiden eens even de route aan op mijn kaart.

Morgen dus een dag met als het goed is wat meer actie. Eerst naar beneden lopen en weer over de hangbrug, dan hopen we met een kabelbaantje omhoog te kunnen naar een tempel van Manakamana, straks meer eens kijken of ik daar wat van kan vinden. Daarna door naar Barauli in het Chitwan National Park waar ik een homestay heb. Sowieso gaan we einde van de middag even op de fiets naar het meer de zonsondergang bekijken. Dag erop fietsen met de gids (wil eigenlijk best alleen weg, maar dat is daar weer verboden). Zou wat zijn als er dan ineens een tijger of een krokodil langskomt en die me dan gelijk opeet. Ben onderhand best taai, dus zal wel loslopen. Maar goed. Die homestay is een van de Community Homestays die door vrouwen worden gerund. Ik ben daar 2 nachten, ook bij Pokhara bij de Tibetanen 2 nachten in het refugeekamp als ik het goed heb en nog een keer in Palpa. Hoop dat het een beetje leuk is daar.

O, trouwens als je de foto's bekijkt: Het is geen catchpa: selecteer de bussen of selecteer de vrachtauto's.

Was nog iets anders vergeten. Als je goed kijkt op de laatste foto zie je links van die hoop bakstenen reclame van oa banken. In Tibetaanse streken zie je op de bergen spreuken staan of um mani padme hum (de meest bekende Tibetaanse mantra: De mantra is een oude Boeddhistische mantra, die bestaat uit vier melodische woorden. Op veel van die gekleurde vlaggen die je in Tibet kunt vinden, staan de woorden Om Mani Padme Hum. Er wordt gezegd dat alle leringen van de Boeddha in deze mantra samenkomen. Om Mani Padme Hum kan om deze reden niet echt in een eenvoudige zin worden vertaald. Desalniettemin is het wel een teken van de moderne tijd dat er nu reclame op de bergen staat of Hollywood ipv een mantra in een boeddistisch/hindoeistisch land.

Geschreven door Jacquelijne.opreis