Als we vertrekken vanochtend is het in no time aan het regenen. Onderweg naar Pakse wordt het heel erg mistig vanwege de regen en de laaghangende bewolking, we hebben nog maar amper zicht. Gelukkig past onze chauffeur de snelheid aan. Ineens een hoop gedoe op de weg en mannen die takkenbossen over de weg hebben gelegd; het blijken alternatieve gevarendriehoeken te zijn. Er zijn twee auto's op elkaar gebotst, terwijl de weg hier heel erg breed is, zeker vier banen (maar geen lijnen op de weg). Voorbij het ongeval ook weer takkenbossen.

In deze regenachtige ochtend bezoeken we een aantal koffie- en thee plantages en leren dat koffie houd van een redelijk warme temperatuur en vooral veel neerslag. Tussen de koffieplanten staan dan ook weer andere bomen geplaatst die direct zonlicht weghouden.
Gister hebben we ook door de plantages gelopen en vinden we het eerlijk gezegd allemaal nogal rommelig over komen. Wij zouden een plantage hier toch wat meer bijhouden.

Hetzelfde voor de thee: heel hoge struiken hier en daar. Helemaal niet wat je normaal gesproken bij een theeplantage ziet. In ieder geval weet Ting er een heleboel over te vertellen. De thee heeft ook witte bloemen en krijgt er zelfs ronde vruchten aan. Ook de verschillende bewerkingen om tot white, green, yellow red en black tea te komen en oelang.
We drinken bij een fairtrade plantage dan ook wat koffie en thee en zal het gewicht van mijn koffer nog wat doen toenemen.
Bij een andere theeplantage staan ook peperbomen en dat is ook leuk te zien, ook hier moet ik maar wat thee en peper komen. Het is laagseizoen en er is geen moer te doen.

En natuurlijk moeten we nog een waterval bezoeken (er volgen er nog een aantal de komende dagen, en Ting zit er een beetje mee dat er vanwege de mist misschien niets te zien is. Nou, dan gaan we toch niet? Nee, het staat in de reisomschrijving dus gaan we erheen. Het is tamelijk bizar: het bulderende geluid van de waterval en je ziet alleen maar silhouetten van bomen! Mooie plaatjes dat wel!

Onderweg zien we ook veel ondergelopen land, de rijstoogst is hier veelal opgegeven.

Uiteindelijk trekt het weer wat open en lunchen we in een lokaal restaurantje in Champassak met uitzicht op de Mekong rivier.
We vervolgen naar What Pou, een soort van voorloper van Ankhor Wat waar ik me best wat van had voorgesteld, maar het is jammer genoeg maar zeer minimaal wat er te zien is. Niet te vergelijken met het 100km verderop gelegen Ankhor Wat. Ik vind het wel een beetje jammer eerlijk gezegd.
Het River Resort waar we nu verblijven (een upgrade omdat het guesthouse waar we eerst zouden verblijven, niet erg reageerde naar het reisbureau) is daarentegen heerlijk luxe en mooi. Gelegen ook rechtstreeks aan de Mekong.
Ik krijg overigens wel bijna de slappe lach om de onglooflijk uitgebreide welkomsspeech die we in het hotel krijgen met een hele lijst van do's en dont's. Dit hotel staat in allerlei lijsten op nummer 1 en dat begrijp ik wel. Alleen zijn ze op een bepaalde manier wel een beetje doorgeslagen in de manier waarop je wordt benaderd. Maar goed.

Er zijn twee zwembadjes en we kiezen het rustigste, het is heerlijk om af te koelen en het is zo'n infinit-yzwembad, waardoor het lijkt of je in de Mekong zelf zwemt. Na een heerlijke douche, gaan we een aperitiefje drinken en uitgebreid eten. De prijzen zijn hier idd westers, maar het is ook wel ok. Het dorp is 2 km verderop, daar zou je op de fiets heen kunnen, maar er is nergens verlichting en het was ook wel heerlijk. Ruim restaurant, open aan beide kanten en met uitzicht (nog even ) op de Mekong.

https://theriverresortlaos.com/ upgrade naar dit eco friendly resort. River front room

Geschreven door Jacquelijne.opreis