Kan ik een keer uitslapen, ben ik om 08.00 uur echt wel klaarwakker, ik heb dan ook de laatste 2 nachten in dit prima hotel heel goed geslapen. Eindelijk geen superhard matras. Mijn korte broeken zijn nagenoeg droog en dát na een avond fikse regen! Toch trek ik lekker een zonnejurkje aan en tegen de tijd dat ik de kamer uitga stop ik maar ff korte broek en bloesje aan de zijkant van mijn tas; als ik terugkom van mijn wandeling naar het stadje dan trek ik nog even wat droogs aan voor we vertrekken. Met nog een American breakfast achter de kiezen, een extra kop koffie nog op onze heerlijke kamer en ik ga lekker nog eens alleen op pad naar Yangshou. Het is een half uurtje lopen langs de rivier op het gemakje en ondanks dat het heel erg warm is, is het bijzonder aangenaam daar te lopen in de schaduw. Ik kom bij het overdekte stuk met de pilaren, waar het ’s middags een ongelooflijke drukte is. Aan beide kanten kraampjes met allemaal dezelfde zooi. Maar, ik wordt met rust gelaten omdat iedereen nog druk aan het uitpakken en inrichten is.

Zonder veel moeite kom ik bij West street, waar ik dus nog voor Frank een ObaMao T-shirt ga kopen. Leuke persiflage! Verder koop ik een alleraardigst tasje voor mezelf, wat leuke chopsticks enz. Dan zie ik ineens iets waarvan ik me afvraag wat het is. Staafjes natuursteen – of sommige ook rond – met daar bovenop een afbeelding van een beest (rat, konijn, hond, slang enz.). Ik vraag wat het zijn en het blijken stempels. Je kunt ze dus zelf laten graveren. Dat is leuk! Ik koop er dus een en laat Charlotte haar naam erin graveren. Natuurlijk is het niet compleet zonder een klein blikje rode verfpasta. Ik ben helemaal tevreden. Ik loop weer mijn routetje terug (waarbij het toch een beetje voelt of er weer een blaar zit – ja hoor! Een fikse onder de bal van mijn voet. Wordt misschien uit pure ellende morgen weer sokken –in-sandalendag en het schijnt in Ghangzhou nog heter te zijn dan hier.

Bij het hotel zitten Aaf, Herman en Eddy in de airco-lobby te lezen. Nou, ik ga daar geen anderhalf uur meer hangen. Ik ga dus lekker beneden aan het hotel, 50 m. verderop bij een tentje aan de rivier zitten. Het is echt Chinese troep: kippen en honden scharrelen er rondom je, maar men is erg vriendelijk en ik heb er lekker gegeten. Stond ook hond op de kaart en snails (slakken), ik wilde wel gevulde slakken eten, maar die waren natuurlijk op. De honden heb ik maar rond laten lopen, ben niet dol op ze, maar ik hoef ze ook niet echt op mijn bord. Zo ff mijn droge kleren aan en laat die bus maar komen. In ruim 2 uur rijden we naar Guilin waar we op de trein stappen. Keurig geordende wachtruimtes, helemaal georganiseerd. Wel wat gesjouw met bagage maar al met al valt het prima mee en zitten we hier nu in onze coupé met een vieselijk tapijt op de grond, maar wél met de inmiddels bekende wegwerp sandalen.

Er is idd een soort ketel waar je heet water uit kunt halen en dat is mooi voor mijn noedelsoep. Zo'n samovar met heet water is standaard in de Chinese treinen. Het wordt vanavond wat stoeien met de bagage, maar we zijn er morgenochtend alweer voor half zeven!
Rinske zit te kijken of we naar dat Shamian eiland kunnen en hoe. Als het goed is staat er overigens bij aankomst ergens op het station bij Exit 2 weer een gids. En alles komt wéér helemaal goed!

Geschreven door Jacquelijne.opreis