Zo, dat was nog eens een ontbijt: American breakfast: eieren met spek, toast met jam, frietjes, jus d’orange en koffie. Daar kan ik wel een paar uurtjes op fietsen denk ik zo. Om 09.00 uur worden onze fietsen uit een bakkie geladen. Mountainbikes, die ook redelijk goed op hoogte instelbaar zijn. Mooi. Onze gids rijdt met ons mee. Eerst in een sukkeldrafje de stad door, wel opletten. Er fietsen heel wat toeristen, waarvan sommigen volgens ons niet echt gewoon zijn om te fietsen.

Snel verruilen we de stad voor kleine weggetjes tussen het prachtige karstgebergte en de rijstvelden. Het is – voor mij dan, de andere die veel sportiever zijn aangelegd, een super relaxed tochtje: tempo doeloe, veel stops… Maar het is wel erg warm en vochtig. Mijn handdoekje hangt niet voor niets rond mijn hals om steeds mijn voorhoofd af te doen, zodat het zweet niet in mijn ogen loopt, maar verder heb ik er geen last van, (beetje – nou ja eigenlijk wel veel) zweten, maar goed drinken en dan gaat dat wel weer. Vanmorgen mijn eitje en frietjes zeer flink gezouten, dus dat lukt wel . Het is altijd heerlijk om op reis te fietsen, je ziet zo veel! Af en toe zie ik een moeder met kind achterop. Als fietsstoeltje wordt er gewoon een kinderbamboestoeltje op de bagagedrager geplaatst met een touwtje. Ik geniet met volle teugen. Wat er erg gezellig uitziet is de plaatselijke waterpret. We zien talloze smalle bamboevlotjes waarop 2 stoeltjes gemonteerd zijn. Je kunt daarin stroomafwaarts varen. Onderweg komen we ook heel wat vrachtwagens tegen die weer de vlotjes terugbrengen. Het is een heerlijk gezellig zicht om al die bootjes met kleurrijke parasols erboven te zien varen. Hier en daar wordt er ook erg in het water geplensd, alleen kunnen veel Chinezen niet echt zwemmen.

Eind van de ochtend stoppen we voor een lunch (dankzij het feit dat we geen gids hadden eergister hebben we dus vandaag een fietstocht met lunch aangeboden gekregen ter compensatie). Fijn, ik wilde wel gaan fietsen, maar was een beetje bang dat met mijn volledig gebrek aan richtingsgevoel ik niet terug zou geraken. Allerlei gerechten komen op tafel en we eten ons helemaal rond! We fietsen lekker voldaan weer verder. Zo’n beetje eind van de trip, nog net in de bewoonde wereld, kopen we snel nog een paar biertjes, want in het hotel zijn deze erg duur en het is zo heet….

Snel lekker even douchen, wat kleren uitspoelen en dan lekker in schone kleren verder zweten op het balkon met een boek en een biertje. We gaan toch maar hier eenvoudig eten vanavond, het eten is in tegenstelling tot de drankjes redelijk te doen en om 19.00 uur moeten we weer klaarstaan voor onze demonstratie-gedoe waarbij ze hier traditioneel vissen met aalscholvers. Ben benieuwd, ik heb een hekel aan vogels, maar het schijnt een erg traditionele en aardige manier te zijn.
We hebben buiten beneden, met het gebabbel van de rivier, de krekels en een goede ventilator een lekkere pizza gegeten. Heimwee naar het Nederlandse eten? Nee hoor. Gewoon een keer zin in en we hebben vanmiddag al zo uitgebreid gegeten.

Om 19.00 uur gaan we lopen langs de rivier richting het stadje. Daar waar we op de boot wachten die naast de aalscholvervissers gaat varen en ons zou moeten meenemen zijn veel mensen aan het zwemmen. Nou ja, de meesten met een grote, dikke zwemband, er is maar een enkeling die echt kan zwemmen. Nagenoeg niemand maakt een fatsoenlijke slag. Maar het is een gezellig, kleurrijke boel om te zien. Uiteindelijk zien we aan de overkant van de rivier een boot met aalscholvers die klaar zitten om te gaan vissen. Overigens wordt er niet meer zo gevist en doen ze het puur voor de toeristen nog op deze wijze. Nou, dat mogen ze wel laten. Naar het schijnt wordt de slokdarm van die beesten afgebonden zodat ze de vissen die ze vangen niet kunnen doorslikken. Na afloop van het gebeuren, worden de kelen weer losgemaakt en krijgen ze de vangst. Wat een beestachtige manier van doen!

Ondertussen begint het te regenen en het wordt zelfs plenzen, dus we vluchten naar boven waar we onder de overdekte galerij kunnen staan. Aaf – die zowaar een wegwerp regenjack bij zich had – blijft met de gids staan wachten in de regen. Zij wilde dit ook graag zien. Uiteindelijk komt er een ongelooflijk volgepakte boot, nou daar hebben we geen zin in zeg! We kunnen zo wellicht meer zien dan in die boot! We besluiten dus met zijn allen terug te gaan, maar het plenst verschrikkelijk en we voelen er weinig voor doorweekt te worden, totdat er ineens een tuctuc opdaagt (hebben we nog maar amper zien rijden hier) en die brengt ons in een paar minuten droog naar ons hotel voor ongerekend pp 25 cent. We zijn eigenlijk allemaal erg moe en gaan genieten van onze werkelijk ongelooflijk ruime en luxe kamer, ik met laptop en een boek en Aaf met haar rotzooi. Geen idee wat die allemaal meesjouwt maar ze is iedere dag wel uren bezig alles te herschikken en in- en over pakken. Wordt er soms helemaal gestoord van. Ik zie morgen wel wat ik evt. in dagrugzakje voor in de trein pak. Ik kan ook best 12 uur zonder een schone onderbroek. Slapen gaat ook prima in korte broek en T-shirt. Doorweekt wordt je toch wel. En stinkvoeten in die stomme sandalen hebben we allemaal. We vertrekken pas om half vier ’s middags en hebben de hele dag vrij te besteden.

Geschreven door Jacquelijne.opreis