Het houten guesthouse was enorm gehorig. Die dikke Amerikaan naast ons begon om 06.00 uur al herrie te maken en de hele vloer bewoog mee met iedere stap, leek wel of ik in een schip lag en daarna om 7.00 uur Aaf die niet meer kon slapen en Joost mag weten wat allemaal liep te rommelen met veel herrie. Weinig uitslapen dus. Er staat ineens al om half 10 een niet Engels sprekende kerel met een bus(je). Riante plaatsen! Ik zit met Eddy achterin en ik kan mijn benen helemaal voor me uitstrekken, dikke leren fauteuils. Hadden we eerder moeten hebben, ook ramen die niet op Chinezenhoogte zijn gemaakt zodat we half onderuit moeten liggen om te kunnen kijken maar gewoon relaxed. We komen bij de ticketoffice waar Herman kaartjes gaat kopen, die chauffeur hebben we niets aan. Herman is hier eerder geweest, dus kent het klappen van de zweep. Wel komen er zich natuurlijk allerlei mensen bemoeien, het is hier wel een erg toeristen circus jezus, daar hebben we eigenlijk helemaal geen zin in. Fiks betalen om het dorp in te kunnen en blijkt dat we daarna ook dragers nodig hebben om bij ons hotel te komen. Al met al een dure grap om ons hotel te bereiken. Er wordt gevraagd of er een meisje met ons mee mag rijden naar boven, ja best, ze spreekt namelijk ook heel goed Engels en die toegezegde gids hebben we nog niet gezien. Die chauffeur gooit ons boven eruit en vertrekt weer. Geen idee of hij morgen ons ook weer ophaalt? We krijgen het niet boven water.

Het is nog een hele klim en het gaat genadeloos regenen en dat terwijl we eigenlijk dus een wandeling door de rijstterrassen hebben gepland… Na heel dat circus sms ik naar Dim-Sum, er is toegezegd dat we ook hier een Engelssprekende gids zouden hebben, vooralsnog moeten we onszelf maar zien te redden. Dan hadden we net zo goed met het rugzakje zelf op reis kunnen gaan. Daarvoor boek je geen georganiseerde reis. We zijn echt niet hulpbehoevend, maar een gids die je iets kan vertellen en ook Chinees en Engels spreekt is wel zo fijn, zeker als dit ook deel uitmaakt van je pakket voorzieningen. Herman kent het hier, dus we komen er wel uit… Ok. SMS terug. We gaan er achteraan. Uur later sms: er komt een gids naar jullie hotel, miscommunicatie met Agent en onderagent of wat dan ook. Komt direct iemand naar ons hotel (Chinees begrip, nog niemand gezien en het is nu 23.00 uur) en de toezegging extra excursie fietstocht met lunch als compensatie voor dag zonder gids in Yangshuo, kijk, dat is dan wel weer tof! We gaan het zien….

We gaan lopen en onderweg lunchen. Dan begint het werkelijk ongenadig te plenzen, de lunch laat eindeloos op zich wachten en is niet bepaald je van het, alhoewel de sticky rice in bamboestok was wel lekker. Het klaart wat op en we hebben o.l.v. ons aller Herman een prima wandeling langs de prachtige rijstterrassen. Werkelijk prachtige plaatjes.. Alles zo mooi sappig groen. Het geld vloog gister en vandaag de portemonnee uit, alles is hier een paar keer duurder dan wat we gewoon waren. Onderweg bezwijken we toch nog voor armbanden, verder kijken we eigenlijk niet naar de kraampjes met allemaal dezelfde toeristische rotzooi. Zal toch morgen weer ergens moeten zien te pinnen, anders gaat het niet lukken en aangezien we naar grotere steden gaan, zal dit waarschijnlijk niet anders zijn.
Aangezien onze lunch er pas om 15.30 uur was, hebben we op ons balkon gedineerd (haha) met een noodle soepje dat ik nog had, een of ander vaag worstje, een zak chips en een biertje. Aaf had nog crackers, een ei en appel-peren. Zo raken we ook eens door dat soort voorraad heen. Ach morgen weer beter, verhongeren doen we hier echt niet Volgens mij ben ik – nou ja, ik wil er niet aan denken- niet echt afgevallen tijdens deze vakantie.

Hier in het hotel spreken ze nagenoeg geen Engels. Het woord breakfast veroorzaakt hier enkel vraagtekengezichten. Dan maar weer eens rondgevraagd bij de andere gasten of er iemand Engels spreekt. Ok, weer iemand die ons een beetje kan helpen (mij dan, want ik ben de enige die iets onderneemt deze keer). Eigenlijk is er geen breakfast, maar als je we dat nu reserveren kan het wel, dus maar een rondje gedaan onder ons groepje. Verder: “Er zijn draagsters voor jullie bagage – hebben we zelf geregeld- en om 10.00 uur staat er beneden een busje en waarschijnlijk is daar wel iemand met een bord. Ok. Ben benieuwd. Laatste vraag: 2 piguo, dat snappen ze dan wel ( 2 bier). Tja..first things first? Het is zweet druipt na de wandeling werkelijk van ons af, we zijn doorweekt en dan een koud biertje…

Ik ga er een eind aan breien, hier in de lobby hebben ze van die vreselijke populaire nietszeggende muzak opstaan, het is een bandje van denk ik een half uur max, heb dit nummer al 3 keer langs horen komen. Zit hier ook al even. Tijd heel leuk gesproken met een vrouw uit Mexico die hier met haar gezin logeert. Werkelijk erg leuke, ontwikkelde vrouw, tijd in Duitsland en Oostenrijk gewoond vanwege haar man zijn werk, daar zelf ook gewerkt. Agrarische wetenschappen oid gestudeerd, geeft nu les. Achter me is het ook heel gezellig, daar zitten 2 Nederlandse broers met hun vrouwen te kaarten en sigaren te roken. Heel gezellige lui. Zo zie je maar weer.

Geschreven door Jacquelijne.opreis