Vanmorgen heb ik mijn eigen boontjes gedopt, de boontjes die we gisteren op de markt hebben gekocht. Ik heb ze gekookt en daarna in mijn eigen gemaakte tomatensaus gedaan. Een variant op witte bonen in tomatensaus voor bij het Engels ontbijt.

Na het ontbijt hebben we een stuk gelopen door Denia. Jan en ik zijn nog steeds op zoek naar een ander appartement, omdat Jan hier lek wordt gestoken door de muggen. Ik heb nergens last van, maar dat blijkt vaker voor te komen; mijn bloed is vast minder zoet dan dat van Jan.
Natuurlijk loods ik Jan helemaal de verkeerde kant op, want mijn navigatie skills zijn niet zo best. Via google komen we toch op de plek van bestemming en kijken op tegen een enorm gebouw van vijf of zes verdiepingen. Het schijnen prachtige appartementen te zijn en ze liggen heel centraal tegenover het station en midden in het centrum.

Vanmorgen was het licht bewolkt en we lopen allebei in een lange broek en dichte schoenen, maar inmiddels is het al zo warm dat we nu eerst een korte broek aan willen trekken en sandalen. Daarna drinken we koffie op ons terras, waar Jan vriendjes probeert te worden met onze huisduif. Nee, dat is geen spelfout, ik bedoel niet houtduif, maar een Turkse tortel die steeds om ons heen loopt te dralen en op onze tafel zit te schooien.

Om een uur of twaalf gaan we nog een keer bij dat appartement kijken. We vergelijken de foto's en concluderen dat het appartement op de hoek ligt, aan de achterzijde, op de eerste etage. Het uitzicht is dus vrij beperkt. We denken er nog even over.

We nemen thuis een tosti en daarna lopen we terug naar het station om met de trein naar Gata de Gorgos te gaan. In de trein is het een echte stoelendans, een echtpaar wisselt met elkaar van plek, een grote meneer gaat ergens anders zitten, een ander echtpaar wil een bankje verder naar achteren gaan zitten (vlak voor ons), maar daar gaat net een mevrouw zitten. Het echtpaar loopt door naar voren, gaat daar zitten, staat dan weer op en besluit in de volgende coupe te gaan zitten. De mevrouw voor ons staat ook op en schuift een plek naar voren. Zo gaat het de hele reis en we zijn bijna zover dat we ook ergens anders willen gaan zitten omdat we het idee krijgen dat we er anders niet bij horen. Gelukkig zijn we inmiddels in Gata dus kunnen we uitstappen.

We zwerven wat door deze plaats, die veel groter is dan we dachten. We vinden zelfs de kerk, cafeetjes, een Masymas en restaurants. Ze hebben hier ook een mooi wandelpad dan langs de rivier Gorgos loopt. We volgens het pad een poosje en ervaren de rust hier als een welkome afwisseling. Er staan grote cactussen langs de drooggevallen rivier, maar ook veel bloemen waaronder komkommerkruid.

We lopen via een andere weg weer terug naar het dorp en proberen onderweg een cache te vinden. De plek is zo gevonden, maar de cache niet. Er stopt een witte auto naast Jan en de chauffeur vertelt hem dat hij de cache ook niet kon vinden en dat hij bijna zeker weet dat de eigenaar hem heeft verwijderd. Niet verder zoeken dus. De plek zelf is wel heel mooi, met een prachtige, grote, oude boom en een oud gebouw dat nu als opslag dienst doet.

Terug in het centrum drinken we een biertje op het kerkplein. Even later komt er een groep Engelstalige bejaarde nordic walkers het terras op. Wanneer opstaat om af te rekenen, grijpt een bejaarde vrouw zijn stoel bijna onder zijn kont vandaan. Omdat Jan verbaasd opkijkt, laat ze de stoel toch maar staan. Ik blijf demonstratief zitten, want nu heb ik echt geen zin meer om onze tafel (en stoelen) vrij te maken. Laat ze maar lekker sjouwen met de stoelen die stuk verderop staan.

Onze tocht gaat weer verder richting het station, maar dan blijkt dat we 50 minuten te vroeg te zijn (of tien minuten te laat, volgens Jan). We pakken nog maar een ander terrasje om met een café solo de tijd te doden.

Om een uur of vijf zijn we weer terug en kunnen we in de zon bij het zwembad nog een boekje lezen. Vrienden van onze buurvrouw (die in Denia op een boot wonen of zo) nodigen ons uit om morgen paella te komen eten. Ze maken dat zelf in de buitenkeuken van het appartement. Ik heb er helemaal zin in :).

Vandaag maak ik hapjes voor het avond eten; een restje aardappelsalade, pastasalade met tonijn, gehaktballetjes met tomatensaus, gebakken champignons met knoflook en wat kaas. Het is ruim voldoende, want we hebben ook niet zoveel gedaan vandaag (alhoewel ruim 16.000 stappen toch niet niks is).

Geschreven door Hazenreizen