Opstartproblemen
Griekenland, Andros
We beginnen vandaag met een verkenningstocht door het stadje en we versturen wat kaarten naar vrienden en familie. De grote gebouwen en villa's zien er welvarend uit: Andros is het eiland waar veel grote reders vandaan komen en wonen. We missen een beetje de witte, kubische huisjes die verwacht hadden tegen te komen.
We lopen helemaal door tot het puntje van het schiereiland, waar het pleintje is met het standbeeld van de onbekende zeeman. Ik wil voor Jan poseren op de marmeren sokkel van het beeld, maar ik brand bijna mijn billen. De zon heeft de boel al aardig opgewarmd hier.
Daarna verhuizen we naar de tweepersoonskamer, die aan de zijkant van het hotel ligt en een heel klein éénpersoons balkonnetje.
We nemen, na drie keer vragen welke bus we nu precies moeten hebben, toch nog de verkeerde bus naar Apikia. Gelukkig vertelt ons richtingsgevoel (of eigenlijk het richtingsgevoel van Jan) ons al snel aan dat er iets niet klopt en kunnen we binnen enkele minuten de bus alweer verlaten om vervolgens terug te lopen naar ons pension. De volgende bus gaat pas laat in de middag en zo zijn we genoodzaakt een taxi te nemen naar Apikia (Apagia). In dit gehucht aangekomen laten we ons afzetten bij restaurant Romantica en vinden we het tijd om te eten. Na het grondig bestuderen van de menukaart kiezen we een aantal typisch Griekse gerechten uit om te proberen. Een serveerster op leeftijd veegt onze bestelling in één klap van tafel door te wijzen op een handgeschreven briefje helemaal voorin de menukaart. Dat is het enige wat ze te eten hebben, misschien niet typisch Grieks (volgens onze begrippen) maar wel heel erg lekker. Zo, nu kunnen we aan ons eerste avontuur beginnen, een route met een lengte van zes kilometer en een geschatte duur van 2,5 uur (zuivere looptijd, dus zonder stilstaan en rondkijken). Met een stijging van 100 meter en een daling van 400 meter een route die goed te doen is.
De routekarakteristiek luidt als volgt:
Het startpunt is ongeveer 30 meter na het restaurant.
Nadat we twee keer bij een verkeerd huis met rode luiken naar beneden probeerden te gaan en het derde huis met rode luiken alleen aan de verkeerde kant gepasseerd kan worden, komt het toch nog goed met ons en kunnen we echt met de route beginnen.
Nou, dat denk ik niet. Op de marmeren plaat in de muur staan prachtige Griekse letters waaronder en driehoekje, wat sigma-tekens en een V op z'n kop. Toch denken we dat ze deze plaat bedoelen.
Hahaha, een vervallen stenen huisje ... alsof dat een aanknopingspunt is hier. Gelukkig hebben we meer houvast aan de waterleiding.
De omgeving is prachtig en we genieten regelmatig van de grote statige cipressen langs de weg.
Al met al is dit een aardige route met veel, cipressen, krekels en salamanders.
De stad is langgerekt met een fraai gedeelte op een smal schiereiland. Op de kop van het schiereiland nog resten van het Venetiaanse kasteel Kato Kastro met stenen boogbrug. Het Venetiaanse fort werd tussen 1207 en 1233 gebouwd door de leider destijds Dandalo genaamd. Op slechts twee meter van Chora vind je hier nu nog de resten van en het Kastro behoord tot de bezienswaardigheden van Andros-stad.
Vanaf Kato Kastro is ook de vuurtoren van Andros het beste te bewonderen. Zeker een bezienswaardigheid. De puntige ronde vuurtoren zelf misschien niet direct, maar het complete plaatje wel. Gebouwd op een kleine rots, iets breder dan de vuurtoren zelf, met een stenen trap is een spectaculair aanzicht.
Vanaf Kato Kastro is ook de vuurtoren van Andros het beste te bewonderen. Zeker een bezienswaardigheid. De puntige ronde vuurtoren zelf misschien niet direct, maar het complete plaatje wel. Gebouwd op een kleine rots, iets breder dan de vuurtoren zelf, met een stenen trap is een spectaculair aanzicht.
We lopen helemaal door tot het puntje van het schiereiland, waar het pleintje is met het standbeeld van de onbekende zeeman. Ik wil voor Jan poseren op de marmeren sokkel van het beeld, maar ik brand bijna mijn billen. De zon heeft de boel al aardig opgewarmd hier.
Daarna verhuizen we naar de tweepersoonskamer, die aan de zijkant van het hotel ligt en een heel klein éénpersoons balkonnetje.
We nemen, na drie keer vragen welke bus we nu precies moeten hebben, toch nog de verkeerde bus naar Apikia. Gelukkig vertelt ons richtingsgevoel (of eigenlijk het richtingsgevoel van Jan) ons al snel aan dat er iets niet klopt en kunnen we binnen enkele minuten de bus alweer verlaten om vervolgens terug te lopen naar ons pension. De volgende bus gaat pas laat in de middag en zo zijn we genoodzaakt een taxi te nemen naar Apikia (Apagia). In dit gehucht aangekomen laten we ons afzetten bij restaurant Romantica en vinden we het tijd om te eten. Na het grondig bestuderen van de menukaart kiezen we een aantal typisch Griekse gerechten uit om te proberen. Een serveerster op leeftijd veegt onze bestelling in één klap van tafel door te wijzen op een handgeschreven briefje helemaal voorin de menukaart. Dat is het enige wat ze te eten hebben, misschien niet typisch Grieks (volgens onze begrippen) maar wel heel erg lekker. Zo, nu kunnen we aan ons eerste avontuur beginnen, een route met een lengte van zes kilometer en een geschatte duur van 2,5 uur (zuivere looptijd, dus zonder stilstaan en rondkijken). Met een stijging van 100 meter en een daling van 400 meter een route die goed te doen is.
De routekarakteristiek luidt als volgt:
Over betonnen en stenen trappen in de dorpen. Daarbuiten kaderimia en paden. Afdaling via een dal omlaag naar zee. In Apikia pittig dalen. Daarna tot Stenies licht glooiend. IN Stenies eerst weer pittig dalen, dan weer stijgen en dalen naar het strand. Vanaf het strand een korte pittige klim, waarna afdaling naar Chora (Hora) met een mooi uitzicht. Je wandelt over stukjes asfalt en een pad dat vrijwel alle bochten afsteekt. De route is deels gemarkeerd met rode stippen.
Het startpunt is ongeveer 30 meter na het restaurant.
Ga vanaf de bushalte langs het huis met de rode luiken. Links van het huis omlaag via een betonnen trap.
Nadat we twee keer bij een verkeerd huis met rode luiken naar beneden probeerden te gaan en het derde huis met rode luiken alleen aan de verkeerde kant gepasseerd kan worden, komt het toch nog goed met ons en kunnen we echt met de route beginnen.
Even verder is links in de muur een marmeren plaat met de straatnaam 'ODOS BOUBOULINAS'.
Nou, dat denk ik niet. Op de marmeren plaat in de muur staan prachtige Griekse letters waaronder en driehoekje, wat sigma-tekens en een V op z'n kop. Toch denken we dat ze deze plaat bedoelen.
Nadat u een vervallen stenen huisje bent gepasseerd houdt u links aan om een beekbedding door te steken (bij het begin van een waterleiding).
Hahaha, een vervallen stenen huisje ... alsof dat een aanknopingspunt is hier. Gelukkig hebben we meer houvast aan de waterleiding.
De omgeving is prachtig en we genieten regelmatig van de grote statige cipressen langs de weg.
Het opvallende van de kust van Andros is dat er zowel kliffen als zandstranden voorkomen. De kliffen zijn het gevolg van het voorkomen van bergen tot vlak bij zee. Vaak is door de aanwezigheid van breuken het gesteente plotseling weggezakt, de zee in. Van de steile rotsen vallen slechts grove steenblokken af die hooguit tot grind verpulveren in de branding. Diezelfde branding ondergraaft de steile rotswanden. Hierdoor krijgt de helling niet de kans uit te zakken en is een klif het resultaat. Opvallend is dat aan het eind van de wat grotere dalen mooie zandstrandjes liggen. Dat kan omdat de riviertjes door het dal verweringsmaterialen van de omliggende bergen meenemen en afslijpen. Het verweringsproduct van de ruwe schisten op Andros is o.a. fijn zand, door de vrij grote hoeveelheid kwarts in de schist. Daar waar een riviertje uitmond in zee valt de stroming stil en kan het zand uitzakken op het strand.
Al met al is dit een aardige route met veel, cipressen, krekels en salamanders.
Geschreven door Hazenreizen
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
