Vanmorgen om half drie zijn we opgehaald door Gert en Jantien, die toevallig op dezelfde dag en tijd vertrekken als wij, alleen naar een ander eiland. Nou ja, niet helemaal dezelfde tijd, want ik had me een uurtje vergist. Gelukkig vertrokken wij een uur later en niet een uur eerder.

Gezellig met z'n vieren koffie gedronken en een broodje gegeten op Schiphol en dan: shoppen! Amber en ik hebben allebei een leesboek gekocht, Amber heeft gekozen voor De Cirkel van Dave Eggers en ik voor Ragdoll van Daniel Cole.

De vlucht verloopt prima en om half elf (plaatselijke tijd) landen we op Kythira. Twee Amsterdamse dames bespreken vol afschuw het gortdroge landschap, terwijl Amber en ik vol enthousiasme bespreken hoe groen dit eiland is (vergeleken bij andere Griekse eilanden). We stappen uit het vliegtuig en lopen over het vliegveld, inderdaad geen slurf en geen busje, maar gewoon lopen. Het is een uitgestrekt geasfalteerd terrein met één klein plantje ergens in het midden. Ja, je raadt het al: ik loop zo rond te kijken dat ik uitgerekend over dit ene kleine struikje struikel. Gelukkig niet plat op mijn gezicht, maar genoeg gestuntel om je ongemakkelijk te voelen. Nu weet ik wel waarom het een 'struikje' heet, zegt Amber triomfantelijk. Kleine bijkomstigheid: in het vliegtuig is uitgebreid omgeroepen dat je absoluut geen foto's mag maken op het vliegveld, omdat het ook voor militaire doeleinden gebruikt wordt. Ik struikel en Amber staat onmiddellijk met haar telefoon klaar om het plantje te vereeuwigen, compleet met locatievoorzieningen aan.

We worden door de reisorganisatie keurig bij ons appartement afgezet en we vallen van de ene verbazing in de andere. Een douche met een opstaande rand, zodat het water niet langs de wc-pot en de badmat loopt, met een ophanging én zo'n mandje voor je shampoo. Een keuken met wel 7 keukenkastjes en een kamerhoge kledingkast met 5 deuren én kledinghangers! Het terras is ongeveer 5 bij 3 meter en kijkt uit over de zee en de Peloponnesos. Onder het terras staan heerlijk geurende citrusbomen en de cicaden (van die soort krekels om te horen) geven de hele dag door een concert.

We lopen naar beneden, langs het strand richting het centrum. De eerste taverne slaan we over, maar de volgende taverne kunnen we niet weerstaan. Bij café ΜΠΛΕ (ble) bestellen we 2 icetea, saganaki (gebakken kaas) en een crabsalad. Waarschijnlijk is mijn Engels beroerd want we krijgen een clubsandwich. Het ziet er heerlijk uit, dus we eten het gewoon op. Volgende keer beter articuleren (of juist niet zodat je verrast wordt).

Vanmiddag is bestemd voor douchen, plannen maken en een bezoek aan de hostess. Dat was niet zo zinvol, maar we hadden toch niks anders gepland. Ik bedoel dan het bezoek aan de hostess, het douchen was zeker zinvol en het plannen maken natuurlijk ook.

Vanavond eten we bij Pizza Tea Thalassa. We beginnen met een Chef's Salad, met sla, mais, ham, ei, croutons, tomaat en parmezaanse kaas. We krijgen er twee flinke sneeën knoflookbrood bij en daarna zitten we vol. Toch krijgen we nog een karafje Faturada (tsipouro, sinaasappelrasp, kaneel en kruidnagel) van het huis met een plakje koek (een soort arretjescake). Nu naar bed en dan morgen starten met onze eerste wandeling.

Geschreven door Hazenreizen