Na een bijzonder goede nacht vereren we de bakker met een bezoekje. Hij heeft bruin brood, dus daar gaan we voor.
Na het ontbijt rijden we met de auto naar de rand van Kala Nera en gaan vanaf daar wandelen, zo kom ik ook dag een stukje verder. Wanneer we eindelijk weer bij de kustweg zijn, is mijn accu leeg. Ik blijf hier wel op het muurtje zitten en Jan mag de auto gaan halen. Volgens onze routine is het tijd om een zonnebedje op te zoeken en dat idee trekt me erg aan. Het waait wel harder dan gisteren, maar dat is handig: dan kan die zeelucht zo mijn longen inwaaien.
Even later kiezen we toch weer voor de beschutte omgeving van ons balkon en daar lezen we wat tot het tijd is voor de lunch. Vandaag staat pitta gyros op de planning, dus lopen we naar de plaatselijke 'snackbar'. Pitta Gyros is een soort dikke wrap met reepjes vlees, tomaat, uien en patat. In Karpathos is de kwaliteit veel beter, maar onze magen zijn weer gevuld en de weg naar huis kan weer genomen worden.
'Siësta?', vraagt Jan. Ik denk niet dat ik kan slapen, want ik doe de hele dag al niets bijzonders, maar ik stem toch voor. Even later ben ik in een soort comateuze slaap, waaruit ik pas na een uur wakker word. Tja, ik zal het dan toch wel nodig hebben.
Daarna rijden we naar het haventje aan de andere kant van Kala Nera. Jan gaat daar de boel verkennen en ik zit op het strand te kijken naar de zee. Even verderop probeert een man angstvallig zijn natte zwembroek te wisselen voor een droog exemplaar, door een grote handdoek met één hand om zich heen te houden en met de andere hand ergens tussendoor de natte broek af te stropen en de droge op te hijsen. Juist dit enorme gestuntel zorgt ervoor dat ik er even voor ga zitten. Volgens mij had hij in de fractie van de tijd zijn natte broek uit kunnen trekken en de droge aan kunnen trekken, door twee seconden in zijn blote kont te staan. Op het hele strand bevonden zich op dit moment drie mensen, waarschijnlijk had geen van de drie in die twee seconden zijn kant op gekeken. Nou ja, dit is eigenlijk veel grappiger. Het hele ritueel herhaalt zich nog eens bij zijn buurman, die er dus niets van geleerd heeft.
's Avonds kiezen we als voorgerecht een haloumisalade, met rucola, gedroogde tomaat, granaatappelpitten en natuurlijk haloumi. Als special dish of the day adviseert Kostas spinazie met eieren. Dat hadden we zelf nooit gekozen, maar het is wel heel erg lekker.
Geschreven door Hazenreizen