Een afwisseling in het ontbijt: twee verschillende smaken jam! Valt het toch nog mee, dit 'verkeerde' hotel.
We gaan vandaag met de boot naar Dilos en bekijken daar de opgravingen.
Dilos is het eiland waar volgens de mythologie de tweeling Apollo en Artemis zijn geboren. Zeus had de liefde opgevat voor Leto, de dochter van de titanen Phoebe en Coeus. Leto werd zwanger en toen, bang voor de mogelijke wraak van zijn echtgenote Hera, verliet Zeus haar. Leto kon nergens een oord vinden om te bevallen, want overal was men beducht voor Hera. Uiteindelijk kwam ze terecht op een klein stukje kaal en rotsig land, drijvend in zee: Dilos. Daar het geen wortels had werd het heen en weer geslingerd door de golven en was het het meest gevreesde plekje in de wijde omgeving. Toen Leta vroeg om toegelaten te worden, was het eiland blij verrast. Op dat moment rezen vier stevige pilaren van de zeebodem op en bevestigden het kleine eilandje.
Hier werden Apollo en Artemis geboren in de heilige vijver met daarin één palmboom waaraan Leto zich vastklampte tijdens haar negen dagen durende barensweeën. Dat was de straf die Hera haar gaf, toen ze haar toch nog ontdekt had.
De wandeling start vanaf de oude heilige haven, waar wij zuidwaarts langs de kust lopen terwijl de meeste bezoekers eerst noordwaarts gaan. Volgens de beschrijving moeten we alle bezienswaardigheden negeren en eerst de Kyntosheuvel beklimmen om zo een overzicht te krijgen van deze immense opgraving. Daarna volgen we weer dezelfde weg terug om nu wel alle bezienswaardigheden te bekijken. Voordeel is dat de meeste toeristen nu een flinke voorsprong hebben en het lekker rustig is.
De trappen afdalend moet u zeker een kijkje gaan nemen in de grot op de noordhelling van de heuvel. Was dit werkelijk een Hellenistisch heiligdom voor Herakles of was het misschien een veel oudere plaats waar geheimzinnige offers werden gebracht? Aan dat laatste doet in ieder geval de, achter in de grot aanwezige, platte steen denken.
We lopen verder langs de Heiligdommen van de vreemde goden, waar vroeger zelfs een beekje heeft gestroomd. Dan lopen we verder om de oude villa's te bekijken die rond het theater ligger. De villa's bevatten prachtige mozaïekvloeren, waarvan sommige nog goed bewaard zijn gebleven. Het theater zelf heeft vroeger plaats geboden aan 5000! toeschouwers.
We passeren de oude handelshaven en lopen dan door naar het heiligdom van Apollo. Verder noordwaarts komen we bij de leeuwengalerij, die oorspronkelijk negen leeuwen bevatte. Nu zijn het er nog vijf, waarvan er één nog bijna intact is.
Wanneer ik even een stukje wil afsteken, sta ik oog in oog met een slang. Hij is banger dan ik, dus dat loopt goed af.
De heilige vijver, met in het midden de dadelpalm, ligt er nu droog bij.
Dat klopt! Met heel veel fantasie kun je je misschien voorstellen hoe Leta hier negen dagen heeft geploeterd, maar het valt niet mee.
We komen nu via een duidelijk pad bij de restanten van een Gymnasium en een stadion. Ze staan niet op de plattegrond en de meeste toeristen komen hier niet. We zijn hier snel uitgekeken en gaan op zoek naar het museumpje. Vooral de vitrine met 'erotische' kunst trekt onze aandacht, maar verder is er niet heel veel te zien. We gaan terug naar de oude haven en lopen langs de Agora der Italiërs, een marktplaats dus. Daarna wachten we lang op de boot, want die blijkt tussen de middag te pauzeren. Om drie uur lopen we boot op, die ons niet droog terug brengt. De boot is namelijk klein en de golven zijn erg hoog.
's Avonds lopen we weer naar Mykonos en weer terug, wat zonder straatverlichting en trottoir een hele onderneming is. Het valt ons op dat ze hier ook van die Pukkies hebben, die heel zielig kunnen janken als ze alleen zijn. We weten nu wat de buren moeten doorstaan.
Geschreven door Hazenreizen