Na wat voorzichtig aftasten is het nu tijd voor het echte werk, met de bus naar Neochori en daarna weer met de bus terug. Volgens het busschema vertrekt de bus om 8.30 uit Volos. Gisteren heb ik aan een mevrouw gevraagd hoe laat we de bus dan kunnen verwachten in Kala Nera en met veel mimiek en gebaren en soms een getal in het Engels, weten we nu dat we om 9 uur bij de halte moeten staan. We komen om 3 minuten over 9 bij de halte, want ik moest nog een terug omdat ik vergeten was mijn wandelschoenen aan te trekken, een toch wel essentieeel onderdeel van deze onderneming. We zijn de enige wachtenden en na vijf minuten zijn we even bang dat de bus misschien al geweest is. Om kwart over 9 komt er een bus met een Griekse tekst. Tegen de tijd dat ik de tekst hardop voor mezelf heb uitgesproken, is de bus al voorbij, maar hij stopt toch een paar meter verder. We vragen of hij naar Neochori gaat, want op de bus staat MAK/SIKI. Ja hoor, hij gaat naar Neochori, dus we zitten goed. De rit kost weer 1,80, dat schijnt het instaptarief te zijn ongeacht hoe lang je blijft zitten.
In Neochori stappen we uit en we besluiten eerst even de plaats te verkennen. Er is geen hond op straat (en geen mens ook trouwens). We lopen een poos rond te dwalen en na wat omzwervingen komen we weer op het centrale plein, waar de taverne inmiddels geopend is. Eerst maar een kop koffie, want ik moet heel nodig naar de wc. We nemen een Eliniko (een Griekse koffie, je weet wel met veel prut en weinig water), omdat ik anders over vijf minuten weer moet plassen. Nu op zoek naar het startpunt van de wandeling. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, dus zoeken we eerst de bushalte weer op. Daarna lopen we het dorp uit over de doorgaande weg, zoals de omschrijving aangeeft. 'Voordat u het dorp verlaat rechtsaf en bij de opslag voor platte tegels weer rechts.' De opslag is niet echt duidelijk, maar we kunnen de school al zien die in de volgende aanwijzing wordt genoemd, dus we slaan rechtsaf. 'Na een scherpe bocht naar rechts, het onverharde pad naar links nemen. Op de hoek staat een bouwval.' 😂😂😂 Iedereen die wel eens in Griekenland is geweest weet dat er op iedere hoek van iedere straat wel een bouwval staat, maar je we kijken wel. Een scherpe bocht naar rechts is wel te vinden, maar dan is er links een betonnen pad in de bocht, dus niet onverhard en niet na de bocht. Dan het volgende pad maar, wat ook niet echt onverhard is. Na een paar meter moeten we al kiezen welk we dan nemen en een paar meter verder weer, dus we keren terug en proberen het eerste pad. Twee dames kijken ons vragend aan, dus ik laat ze mijn kaartje met de route zien. 'Ochi, sto spiti mou!', zegt ze dan. Deze optie valt dus ook af, want deze weg gaat alleen naar haar huis. We lopen nog een beetje rond en het begint te regenen. Toevallig lopen we langs een taverne en dat is een goed moment om even te schuilen. Jan oppert dat we wel een wandeling kunnen doen die hij op een bord in het dorp heeft gezien, naar het vorige dorp, dan kunnen we daar weer met de bus terug naar Kala Nera. We vragen de serveerster hoe we daar moeten komen en ze wijst naar de doorgaande weg, een uurtje lopen... We twijfelen of ze het wel goed heeft begrepen en even later beginnen we er weer over. Dan pakt ze een folder met dezelfde route die Jan heeft gezien en inderdaad, de route loopt het eerste stuk over de doorgaande weg.
We starten met de route in onze jaszak (ja jaszak, want het is best koud vandaag 18 graden met windkracht 5) en lopen over de asfaltweg. Dat is wel anders dan in Nederland, wij komen op een stuk van een half uur misschien vijf auto's tegen. Dan zegt de route dat we van de weg af kunnen en inderdaad, de oplettende wandelaar kan een bordje ontwaren dat wijst in de richting van een heel smal paadje, dat in eerste instantie een meter of twee terug gaat en daarna met een scherpe bocht weer in onze looprichting draait. Het pad is slecht onderhouden en Jan ziet het somber in. Ik doe mijn uiterste best om hem te stimuleren toch dit pad te nemen en wijs hem erop dat het vast beter wordt na de volgende bocht ... of de bocht daarna ... of zo. Het pad wordt inderdaad beter en dan weer slechter en dan weer beter en dan ... De foto's spreken voor zich, dus kijk daar maar maar even naar. Na een uur wandelen zijn we halverwege, we zijn om ongeveer 12 uur vertrokken uit Neochori en de bus naar Kala Nera vertrekt om 14.00 uur uit Neochori richting Afetes (het dorp waar wij naar onderweg zijn). Wiskundig berekend moet het dus precies kunnen, maar het voert de spanning wel op. De wandelroute eindigt in Afetes, maar wel aan de verkeerde kant van het dorp. Nu moeten we zelf nog de bushalte terug vinden. Gelukkig heeft Jan een goed gevoel voor richting en loodst hij ons door een wirwar van straatjes naar de juiste halte.
We hoeven niet lang op de bus te wachten en worden weer keurig in Kala Nera afgezet.

Geschreven door Hazenreizen