Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan; Amber om 04:00 en ik om 05:20 😁. Wanneer ik één schoen aan heb, zie ik dat de andere schoen die ik heb meegenomen naar beneden een andere kleur is ... en een ander model ... en een andere materiaal. We besluiten dat het beter is om deze om te wisselen voor eens exemplaar dat er wel bij past en dan is het tijd om te vertrekken. Jan brengt ons naar het station voor de trein van 05:55 richting Amersfoort. We hebben gelukkig tijd genoeg om eerst koffie te halen bij de kiosk, zodat we in de trein iets te drinken hebben. Ik probeer tevergeefs in te checken met mijn bankpas (echt zo’n oude mensenkwaal 😂) en Amber staat er hoofdschuddend naast. Om 06:25 nemen we de trein naar Amsterdam centraal.
 

Voorbereiden op de dag

In Amsterdam hebben we 15 minuten om over te stappen, want de Thalys vertrekt om 07:15. We hoeven maar één perron verder te zijn, dus dat lukt prima. We zijn nog maar net op het perron als de Thalys arriveert. Hij komt met een flinke snelheid langs en als dat niet gauw verandert komt het niet goed. Wanneer hij eindelijk tot stilstand is gekomen blijkt dat coupe 13 behoorlijk vooraan is, terwijl wij nu tegen het achtereind van de trein aankijken. Dat wordt dus even een sprintje naar voren. We hebben stoelnummers 12 en 15, wat betekent dat we tegenover elkaar zitten. Ik begrijp nu eindelijk hoe het zit met die nummering, want Jan en ik hebben al eens zoiets bij de hand gehad in Griekenland.

Nu liggen we in de luxe stoelen van het eersteklas rijtuig van de Thalys en kunnen we ons voorbereiden op de dag.
...
Het voorbereiden lukt nog niet zo, want het is doodstil in onze coupe en naast me is een meneer aan het werk op zijn laptop. We voelen ons dus wat geremd om een gezellige conversatie aan te gaan. We gaan dus eerst maar eens op zoek naar de restauratiecoupé, zodat we ongestoord kunnen kletsen. Het voorbereiden vlot ook daar niet zo, maar gezellig is het wel.

De trein stopt onderweg eerst op Schiphol Airport en daarna op Rotterdam Centraal. Na Rotterdam kunnen we pas echt vaart maken en halen we de 300 kilometer per uur. Om 08:30 zijn we al in Antwerpen en ruim een half uur later in Bruxelles-Midi.

Nog even over die stoelen, ik begrijp het toch niet. Wanneer ik op het knopje druk van mijn armleuning gaat bij mijn buurman het licht aan. Zit ik dan toch op de verkeerde stoel? Ik vraag het aan een medewerker van de Thalys die net langs komt, hij snapt het ook niet. Nou spreekt hij alleen Frans, maar daar kan hij ook niets aan doen.

Na drieënhalf uur arriveren we om 10:45 op Paris Nord. Het station is veel kleiner dan ik had verwacht, maar daardoor ook wel lekker overzichtelijk. Het is wel bijzonder dat het spoor hier, midden in Parijs, dood loopt. Je rijdt een gebouw binnen en pats-boem klaar is je reis. Of je wilt of niet, je moet hier wel uitstappen.
 

Escaperoom in Parijs

Amber heeft de route vanaf het Gare de Nord naar ons appartement opgezocht en zegt dat we wel kunnen lopen, het is tenslotte prachtig weer. Na ongeveer 30 keer voor een rood voetgangerslicht te hebben gewacht, passen we ons aan de Parijzenaren aan en steken we bij rood gewoon over wanneer er geen verkeer aankomt.
De route van 40 minuten wordt door mij wel als iets zwaarder ervaren, door de trolley aan mijn arm, maar Amber vindt de weg naar ons appartement gelukkig feilloos.
Daarna is het net een escaperoom. We moeten een code invoeren om de zware houten deur te openen (dat doet de postbode voor ons, omdat we niet zo snel zijn), we bevinden ons nu in een ruime hal met brievenbussen en gaan de volgende deur door, zodat we in een steegje komen. Links bevinden zich alleen een paar voordeuren, dus slaan we rechtsaf en direct weer linksaf. We steken nu een ruime binnenplaats over, die wordt ommuurd door door vier gebouwen van zes verdiepingen en die allemaal leuke puntdakjes hebben met van die kleine dakkapelletjes. Aan de overkant van de binnenplaats vinden we een wenteltrap, die in een Harry Potterfilm niet zou misstaan. De oude, houten traptreden zijn uitgesleten door de vele voetstappen en aan de linkerkant kun je langs de spijlen alle verdiepingen omhoog kijken. Na zes verdiepingen moeten we een kastje vinden waar we weer een code kunnen invoeren, zodat we de sleutels krijgen van de voordeur. We vinden inderdaad een kunststof ding ter grootte van een stopcontact. We frunniken er een poosje aan en dan gaat het ineens open en kunnen we bij de keypad. Nu kunnen we naar binnen. (Later zou blijken dat naar buiten gaan ook een dingetje is. De grote deur is namelijk op slot en niet te openen met een sleutel, na een klein paniekmomentje ontdekken we een knop halverwege de hal, deze blijkt de deur te ontsluiten 😅.)

Het appartement is klein, het is een ruimte van ongeveer 3,5 bij 1,5. Wanneer je binnenkort, loop je direct tegen een ienemienie keukenblokje aan met twee kookplaten en een gootsteen. Aan de linkerkant bevindt zich een bed in een nis en aan de muur ertegenover een vaste dubbeldeurs kast met daarna een IKEA keukentafel die je uit zou kunnen klappen. Op het randje van de keukentafel staat een incompleet espressoapparaat en als alternatief een waterkoker en zakjes Nescafé. Er is ook een toilet en een douche, deze bereik je door een opstap van ongeveer 40 centimeter. De ruimte is ongeveer 50 centimeter diep en een meter breed, maar het is hier wel schoon. De deur is vervangen door een douchegordijn, zodat je net iets meer privacy hebt dan op een dorpsplein zitten poepen. Voorlopig wachten we dus maar even op de gang als er iemand moet 😁.
 

Koffietijd

Amber heeft nu een wandeling uitgezet langs de bekendste etalages, Lafayette en Au Printemps. We lopen, dit keer zonder trolley, door de straten van Parijs en genieten van de prachtige gebouwen. De tippel naar de warenhuizen is best flink en we besluiten even een koffiepauze in te lassen. We zitten op een mooi punt, maar als we de kaart pakken blijkt de koffie ruim 4 euro (voor een gewone Americano) en gebak ruim 7 euro. We bedanken de serveerster vriendelijk en gaan weer naar buiten. Her en der kijken we nog eens op de kaart, maar mijn trek in koffie wordt aardig minder op deze manier.
We komen langs Le BHV Marais en gaan daar eerst maar naar binnen om hun Marché de Noël te bezoeken.
Nadat we in rap tempo alle verdiepingen met een bliksembezoekje hebben vereerd, gaan we verder de winkelstraat in.
Het volgende hoogtepunt is Galeries Lafayette.
Bij Lafayette gaan we naar de koffiebar op de tweede verdieping, maar ook dit is niet leuk. Dan maar verder omhoog op de gigantische kerstboom beter te kunnen bekijken. Zo komen we bij Joe terecht, een koffiebar met gezellige mensen, lekkere brownies en muffins en heerlijke koffie. Hier zijn we voor 10 euro klaar en zitten we eersterangs tijdens de lichtshow.
 

Zonsondergang

Op de zesde verdieping gaan we naar buiten, waar we net op tijd zijn voor een schitterend schouwspel: de Eiffeltoren bij zonsondergang! Echt waanzinnig mooi 😍.
Amber heeft ook nog het uitzicht bij Au Printemps op ons lijstje staan, want die heeft negen verdiepingen!
We gaan met de roltrap omhoog naar de zesde verdieping en stappen daar in de lift. We drukken op de knop van de zevende verdieping, maar haan omlaag naar de vijfde. Ik druk nog eens op de zeven, nu gaan we naar vier en drie en twee ... We stappen uit en nemen de andere lift, waarmee we weer naar zes gaan. Nu zien we dat 7 tijdelijk niet bereikbaar is, maar hoe zit dat dan met 9?? We zoeken het op en blijken in het verkeerde gebouw te zitten: Au Printemps heeft drie torens en we moeten de middelste hebben. Nu gaar het van een leien dakje en komen we op het mooie, tropische dakterras.
 

Plate du Jour

We lopen helemaal terug om te eten bij Yaya. De straten zijn nu schitterend verlicht en alle kerstversiering is een lust voor het oog. Yaya gaat pas om half acht open, dus gaan we bij Les Philosphes een wijntje drinken, waar we broodjes met kaas en worst bij krijgen. Wanneer we later bij Yaya naar binnen stappen, blijkt het niet onze stijl. We gaan daarna naar de Italiaan, die volgeboekt blijkt te zijn en belanden even latere bij Le Marche, een leuk klein restaurant met aardige mensen. We nemen de Plate du Jour, waarbij Amber kiest voor een voorgerecht en ik voor een nagerecht. De ober zet het bord keurig in het midden en weet al dat we het samen willen delen. Het eten is heerlijk en voldaan sjokken we later de zes trappen weer op.

Geschreven door Hazenreizen