Op naar Rhodos
Ondanks het feit dat we niet zo vroeg in bed lagen, zijn we toch weer om 07:00 wakker. Bij Kathy is niets te doen, maar we krijgen wel een enorme granaatappel van haar.
’Die kun je bewaren tot de Pasen’, zegt ze. ‘Maar met Kerst is het ook leuk in een salade.’
Ik heb nog nooit eerder een granaatappel zo lang bewaard en ik weet ook niet of ik het risico wil nemen.
Ze maakt twee kopjes Griekse koffie voor ons, zodat we wakker kunnen worden, want we zien er blijkbaar nog niet zo fit uit.
Boulevard
Vóór het ontbijt halen we twee belegde broodjes voor op de boot, want we vertrekken om ongeveer half één en dan krijg je net trek. Na het ontbijt schrijf ik mijn blog en daarna gaan we nog een keer kijken bij Kathy, want dat heeft ze gevraagd.
De meeste gasten zijn weg en de tafel buiten staat vol vuile kopjes. Ik haal een dienblad en ruim de boel af, daarna maak ik met een doekje de tafeltjes schoon en dan schuiven we aan bij Pavlakos en Dinos.
DoopfeestKathy heeft intussen van Maria gehoord dat wij ook uitgenodigd zijn voor het doopfeest en ze stelt voor om samen te gaan. Dat lijkt ons ook wel handig, want we kennen natuurlijk niemand daar.
Terugblik
Ik moet eerst nog even iets kwijt over gisteren.
NoodmeldingJan kreeg gisteren een noodmelding op zijn telefoon toen we bij Asteri zaten.
’De komende 24 uur zware regen en storm!’
Je ziet jezelf dan al zitten op de boot, schommelen en stampen in de woeste golven, de regen die over het dek striemt… Ach zo’n vaart zal het niet lopen.
MoederAan de dochter van Vasilis vroeg ik of ze het zangtalent van haar vader heeft geërfd. Ze antwoordt ontkennend, ze heeft een hekel aan zingen. Haar moeder zegt iets tegen mij in het Grieks en het enige dat ik versta is: Ik weet niet. Ze haalt daarbij haar schouders nonchalant op en ze trekt haar mond wat scheef. Ze kijkt er wel heel ondeugend bij. Haar dochter vertaalt het even voor me:
’Ik weet niet eens of hij wel haar vader is.’
’Dan is het logisch dat ze zijn zangtalent niet heeft geërfd’, antwoord ik en samen lachen we erom.
Voorbereiding
We hebben nog wat tijd voor de boot komt en ik besluit het bed te verschonen, dan komen we dinsdag lekker in een fris bed. Jan begint het hele huis te vegen en ik ga er met de mop achteraan. Intussen doe ik snel een wasje, zodat we woensdag ook schone sokken en ondergoed aan kunnen.
DreigingAls we naar de boot lopen, halen we een frappe in de haven. De koffie op de boot is niet zo lekker en wel duur, dus kunnen we beter koffie meenemen. De wegenkaart van Henk en Riet zit ook in de rugzak, zodat we een mooie plattegrond van Rhodos stad hebben.
De lucht ziet er dreigend uit en de weer app geeft code oranje voor onweer en regen, maar dat hebben we al een paar keer gezien deze vakantie. Altijd loos alarm.
Op de boot
We zitten op het bovenste dek, heerlijk in de zon. Dit is de reden dat ik graag overdag wil varen, je zit lekker in de zon te niksen en ziet van alles voorbij komen.
RegenDe zon krijgt het steeds lastiger met de dikker wordende bewolking en als we in Diafani aankomen, regent het. Het begint met wat natte vlekjes op het dek, maar al gauw moeten we dekking zoeken. Olympos is niet meer te zien en op het dek ligt heel veel water, het loopt vanaf het dak het dek op telkens als we wat scheef liggen.
OnweerWe hebben het een paar keer zien lichten, maar nu is ook de donder te horen. Telkens moeten we onze benen optillen als we scheef liggen, want dan stroomt er een hele rivier aan water van de ene naar de andere kant van de boot. We zijn dan ook de enigen die nog buiten op het dek zitten, onder het afdak weliswaar.
Jan probeert met een stoelpoot het putje te ontstoppen op het dek en dat helpt wel iets, maar zolang het regent blijft het wel erg nat.
De regen houdt aan tot aan Rhodos en door de zware mist zien we de meeste tijd niets. Het enige verschil met ’s nachts varen is dat je dan nog wel lichtjes ziet. We vermaken ons dus maar met simpele spelletjes op de iPad.
Naar het hotel
Zodra we in Rhodos aanleggen is het droog. We kunnen dus rustig naar ons hotel wandelen, dat vlakbij de haven is.
Het ligt in een rustige straat, maar vlakbij is een enorm grote supermarkt, een gezellige koffietent en een geweldig restaurant dat we nog kennen van een vorige keer. Er is ook een prachtige groenteboer… en hij verkoopt ook heel mooie groente en fruit. Hij heeft wel vijf verschillende soorten aardappels en enorme grapefruits, granaatappels en aubergines. Jammer dat we hier niet zelf willen koken.
KoffieWe doen wat boodschappen bij de supermarkt en daarna drinken we koffie bij het café.
’Doe er maar twee plakjes cake bij’, zeg ik.
Ik kijk hoe ze het mes in de cake zet en ik roep gelijk:
’Doe maar één plakje!’
Ze heeft een plak cake afgesneden van een centimeter of vijf dik, dat is heel andere koek dan die lullige plakjes in Nederland. Het smaakt ook nog heel goed en tevreden genieten we van onze koffie. Jan op de ene stoel en ik (samen met de kat) op de andere stoel, terwijl we een soort Griekse Love Boat kijken op de televisie die natuurlijk prominent aanwezig is.
Rodies
’s Avonds eten we bij 4 Rodies. We zitten buiten op het achter terras en daar is het nog net lekker. We bestuderen de kaart een tijdje en dan bestellen we vier mezze gerechten plus een portie frietjes.
’Hebben jullie veel honger?’, vraagt de ober.
’We zijn niet zulke grote eters’, antwoorden we naar waarheid.
Hij zegt dan dat we waarschijnlijk teveel eten hebben besteld, hij raadt aan om te beginnen met drie gerechten , dan kunnen we later altijd nog meer bestellen.
EtenWe krijgen koekjes van kikkererwten met een feta-ouzo sausje, kipdijfilet in een citroen-mosterd saus en een soort loempiaatjes. Het is allemaal heel erg lekker, jammer dat ze morgenavond gesloten zijn. Maandag komen we beslist weer terug.
PoesAls we na het eten terug lopen, zien we een poes liggen in de klokkentoren van de kerk. Het ziet er zo leuk uit. Het is te donker om een foto te maken, maar als hij er morgen nog ligt, zal ik hem vereeuwigen.
Geschreven door Hazenreizen