Vanmorgen ontbijten we met Griekse yoghurt en de zoetigheid die we van hotel Giouli hebben gekregen bij ons afscheid. Daarna eten we nog twee beschuitjes met kaas en dan kunnen we er weer tegen. De rest van de peren brengen we bij het paard en daarna boeken we een hotel in de haven van Glyfa voor de nacht van maandag op dinsdag. Dinsdag kunnen we dan kiezen welke van zes overtochten we nemen naar Evia.

We rijden weer naar het zuiden, maar gaan de weg naar Milies voorbij en nemen de route naar Neochori, waar we Griekse koffie drinken bij To Paradisio, oftewel Het Paradijs. Ze hebben het toepasselijk gekozen wifiwachtwoord: Heaven2019 :). Deze keer is de verhouding van de koffie ver te zoeken: 2/3 prut en 1/3 zanderig smakende koffie, niks Paradisio dus. Nou ja, je kunt niet altijd geluk hebben. Het terras is wel erg mooi en wordt helemaal overschaduwd door een kiwi, waarvan de stam net zo mooi kronkelt als die van een druif. Ik wist niet dat kiwi's zo enorm groot konden worden.
 

Zeewier

Jan stelt voor om naar de markt te gaan in Argalasti, maar dat zie ik niet zo zitten. Als het overal al zo druk is, dan is het daar op een marktdag helemaal chaos. Bovendien zie ik het niet zo zitten om met deze temperatuur over een markt te slenteren. Ander keertje dus.
Voorbij Neochori nemen we een verharde weg naar rechts en volgen die tot hij onverhard wordt, dan keren we om en proberen een verharde weg naar links die boven Neochori langs loopt. Ook deze wordt even later onverhard en dus keren we op onze schreden terug en nemen de weg naar Kalamaki.

Een bezoek aan het strand laten we aan ons voorbij gaan, want het is er best druk en er is niets te koop aan eten of drinken. Bovendien moeten we dan eerst nog lopend zo'n 50 meter naar beneden (met een soort trap) en dus ook weer omhoog.
We zoeken een plekje in het dorp en vinden een schattig dorpspleintje met een taverne en een grote plataan. We zijn de enige buitenlanders en verder zitten er nog wat lokale bewoners. Wanneer we aangeven dat we iets willen eten, wordt de tafel gedekt en komt er water, brood en Tsipouro op tafel. Daarna wordt er een schaaltje op tafel gezet met iets dat doet denken aan gekookt gras. Niet dat gras van je gazon, maar dat gras met een dik steeltje en wat bredere bladeren. Het is aangemaakt met een beetje olie en azijn en smaakt wonderbaarlijk goed. Later blijkt dat het uit de zee komt, een soort zeewier dus. We bestellen een salade van tomaat en wat balletjes gehakt en patatjes. Gelukkig zijn de porties hier heel klein, zodat we samen een heel eind komen. De toilet is trouwens schitterend hier! De vloer en de wanden zijn helemaal betegeld met chique tegels, er staat een fancy vierkante toiletpot en er zit een echt slot op de deur. De wastafels zijn van die keramiek kommen die op een houten blad staan. Dat verwacht je niet :).
 

Verkoeling

We rijden door richting Milies en brengen een bliksembezoek aan een kapelletje dat aan de linkerkant van de weg staat. Het staat in het bos en het is er heerlijk koel. Daarna rijden we door naar 'huis' en installeren ons in de tuin met een boek, waar we ons de rest van de middag en vroege avond vermaken.

Voor het diner kiezen we de salade met halloumi, die we zo lekker vinden. De afwezigheid van Betty (de vaste kokkin) is duidelijk te merken, er ligt een hele zak rucola op de schaal, maar de granaatappelpitten ontbreken waardoor het gerecht uit balans is (hoor haar, de masterchef van Barneveld 😂😂😂). De beef Pagasitikos smaakt daarentegen heerlijk, het is een soort gestoofde aubergine gevuld met draadjesvlees. Als toetje krijgen we dit keer yoghurt met gekonfijte kersen. De yoghurt smaakt me prima, maar de zoete kersen laat ik nog even over aan Jan.
 

P.S.

Kijk even goed naar de foto van een fresco uit de kapel, zie jij wat ik zie?

Geschreven door Hazenreizen