De zon staat stralend aan de hemel als ik wakker word, het is al negen uur. Vanmorgen lopen we naar de bakker aan het eind van de straat, vroeger zat hier Niederwies maar nu heet het anders. We komen helemaal in de vakantiestemming met dat Zwitserse ‘geplauder’ om ons heen en we besluiten eerst maar even koffie te drinken hier. Als we eenmaal zitten gaan we toch voor een klein ontbijt. Jan zegt we altijd thuis nog verder kunnen eten als het niet genoeg blijkt te zijn. De serveerster spreekt goed Nederlands en herkent mijn tongval direct. Even later zitten we aan ons ‘kleine’ ontbijt: mini-croissants, kleine broodjes, brioche en meer zaden brood. De sneetjes zijn echt on-Nederlands: lekkere dikke hompen brood waar we veel te veel aan hebben. Dat we alleen drie verschillende soorten jam krijgen en geen vleeswaren of kaas voelt niet als een gemis. Het is super lekker en bovenal heel gezellig.
Na het ontbijt doen we een Avonturenwandeling van Jan. Na die ontspannen heenreis kunnen we wel wat ‘avontuur’ gebruiken hahaha. De wandeling gaat door de alt-stadt van Grüningen langs het gemeentehuis, de voormalige molen, het Pfarrhaus en natuurlijk de burcht. De sprookjesachtige vakwerkhuizen zijn een lust voor het oog en overal bloeien gele, witte, blauwe en roze bloemetjes. Wanneer je in de verte kijkt, zie je de besneeuwde bergtoppen in het achterland. Het is hier echt prachtig. We lopen terug via een klein pad langs de beek waar we tientallen grote wijngaardslakken zien. Jan ziet zelfs een hagedis en er lopen ook schapen, ganzen, kippen en een hond. De temperatuur is goed en de jassen gaan uit, wat een goed begin van deze korte vakantie.
Wanneer we terug komen bij Ursula is Gaby er inmiddels ook. Ik laat het filmpje zien dat ik in het ziekenhuis heb opgenomen en Ursula begint gezellig terug te kletsen, denkende dat het face-time is. Misschien kunnen we nog een face-time gesprek realiseren dit weekend.
Jochen neemt ons in de middag mee voor een rit met de auto door de ‘heuvels’ van omgeving Grüningen. Na veel stijgen en dalen en heel veel bochten komen we bij een café, waar we op het terras een heerlijke punt apfelkuchen eten. Er zijn ook twee stellen op de motor verkleed als paashazen. Het paashazenpak hebben ze over hun motorpak aan en de meest markante mocht ik op de foto zetten 😊.
Terug in Grüningen voegen we ons bij Ursula en Werner in de tuin. We krijgen koffie en er wordt een grote mandfles tevoorschijn gehaald, het label zegt: Gräbe Betsi. Alle herinneringen komen weer boven, want dit is de huisgestookte schnapps van de broer van Werner en die kennen we nog van onze eerdere vakanties.
Na het avondeten komt Gabi ons gezelschap houden. Ze speelt met haar vader vaak een kaartspel en vraagt of we morgen ook mee willen doen. ‘Ik wil ook wel nu meedoen’, opper ik enthousiast. Even later proberen we allemaal zo snel mogelijk van onze kaarten af te komen, want dat blijkt het doel van het spel. Na het eerste spel (dat ik gewonnen heb :D) vraag ik aan Werner of ik misschien een Gräbe Betsi mag. Nu is het hek van de dam, Gabi en Werner zijn al lang blij dat hun bezoek alcohol drinkt en Werner komt steeds met een andere fles die we ‘echt moeten proeven’. We hebben de grootste lol, maar om een uur of tien moeten we echt stoppen, want morgenochtend moeten we Gabi helpen met het verslepen van meubels van een overleden klant. Voor alle duidelijkheid: ze werkt als verzorgende 😊.
Nu snel gaan slapen, want morgen moeten we weer fris zijn.

Geschreven door Hazenreizen