De laatste dag

Vandaag zijn we vroeg wakker, vroeg genoeg om Takis nog even te zien bij Boulevard.
Jan geeft de flessen water, die we gevuld hebben, aan Kathy en daarna trakteren we op mini stroopwafels.
Met mijn telefoon maak ik een filmpje van Kathy die koffie inschenkt. Ze arrangeert het zelf: het dienblad op de bar met één vol kopje koffie, twee glazen water, een schaaltje lekkers en dan het tweede kopje dat wordt ingeschonken. Ze schenkt een ‘hoge’ koffie in en het gaat perfect. Ze houdt nog even de pose aan en dan glijdt er een heel klein triomfantelijk lachje over haar gezicht, die heb ik gelukkig ook op film vastgelegd.
Ik breng wat koffie en lekkers rond en de mannen maken een hoop gekheid waar ik weinig van begrijp. Soms praten ze wat woorden Engels, maar veelal is het nog Grieks.

Mannenpraat
Takis praat tegen Jan in het Grieks en het klinkt alsof hij hem wat uitlegt. Als ik erbij kom zitten en vraag wat hij zegt, geeft Takis zelf antwoord:
Hij gebaart met zijn hand naar Jan en zichzelf, alsof hij zeggen wil dat het een onderonsje is met Jan. Ik ga dus maar weer met Kathy kletsen aan de bar, want dit is duidelijk mannenpraat.

Omelet
Van Kathy krijg ik een recept voor omelet met aardappel, paprika, ui en kaas. Ik krijg er helemaal zin in en als we ontbeten hebben, gaan we wat boodschappen doen.

Na de boodschappen ga ik eerst de ramen van het balkon wassen. Het is net matglas door al dat zout. Het wil niet echt, maar het is in ieder geval schoner dan voor die tijd en ik kan weer zien dat er boten in de haven liggen.
Jan veegt ondertussen de boel aan, zodat het weer een beetje netjes is binnen.

Om een uur of elf begin ik met het bakken van de aardappelschijfjes en de ui. Ik doe de paprika reepjes erbij, wat gesneden champignons en een klein beetje proscuitto in reepjes. De laatste zeven eieren kluts ik met een beetje melk, peper, zout en oregano. Wanneer de groente gaar is, doe ik het geklutste ei eroverheen en daarover weer de reepjes kaas.
Nu even laten stollen en dan smullen.

Restjes opmaken
In een andere pan doe ik een gesnipperde ui, een paar heel kleine uitjes, het restje van de proscuitto, een restje jus en een scheutje wijn. Dit laat ik lekker sudderen met wat kruiden en kaneel. Daar kan ik vanavond vast wel weer iets mee.
 

Toeren

Na het eten rijden we via Menetes richting Piles. Het is helder weer en we hebben een goed zicht op Kassos, we kunnen zelfs het dorp Fri zien liggen.
We rijden door Arkassa en Finiki en slingeren dan weer hoger en dan weer lager langs de westkust, richiting Messochori. We passeren de taverne Under the Tree’s en daarna komen we bij het blauwe, houten bankje dat we ieder jaar op de foto zetten.
We verlaten de route even om bij het kapelletje Anamypsi te kijken, maar het waait wel flink hier en mijn gaatjes shirt houdt niks tegen. Daarna rijden we door naar Kato Lefkos. Daar dwalen we een beetje rond met de auto en dan gaan we toch maar een stukje terug over dezelfde weg als heen. We slaan nu linksaf richting Piles.

Piles-Othos-Volada
De route langs de kust ging door een behoorlijk kaal landschap, maar nu we afgeslagen zijn wordt het weer groener. Het is een fikse klim met veel bochten en we zijn blij dat we dit met de auto doen en niet met de fiets.
We rijden door Piles, Othos en Volada. Soms stoppen we even, maar we hebben nu wel weer zin om lekker in de zon op ons balkon te zitten.
 

Bier en chips

We nemen thuis lekker een alcoholvrij biertje en de laatste chips, zo raken we mooi van alle restjes af.
Het is heerlijk in het zonnetje.
Als de zon achter de bergen verdwijnt, wordt het snel kouder en vluchten we naar binnen. Met de airco aan wordt het snel aangenaam binnen en kan het vest weer uit.

’s Avonds eten we de orzo met de tomatensaus, die ik heb gepimpt met de uienprut van vandaag. Toch weer lekker gegeten dus.

Proosten
Jan en ik hebben deze vakantie een cursus proosten of toasten gedaan. We oefenen elke keer om elkaar aan te kijken als we het glas heffen. Daarom hebben we ook zo veel moeten drinken. We hebben het inmiddels aardig onder de knie, maar we moeten wel bijna bij de AA als we weer thuis zijn 😊.

Geschreven door Hazenreizen