Om half negen word ik wakker, nou ja wakker… Ik verheug me op een warme douche, want de matrassen hier zijn best stevig en een warme douche helpt misschien om mijn spieren weer te resetten. Ik stap de douche in, draai de kraan open en … het water spuit er aan de zijkant uit. Even ben ik verbluft en dan zie ik een klein plastic dopje op de grond liggen. Ik duw het weer op zijn plek en nu schiet aan de andere kant een dopje weg en spuit daar het water uit. Ik probeer het zo een paar keer, zelfs met de kraan uit. Maar zodra ik de kraan open draai vliegen de dopjes om je oren.

Ik kleed me aan en loop naar de receptie, waar geen mens te bekennen is. Ik draai me om en vraag me af of ik naar boven zal lopen waar de eigenaren wonen. Dan komt er een man van de trap af die vraagt of er iemand bij de receptie is, want zijn toilet blijft doorlopen. IK antwoord negatief en vertel dat bij ons de douche ontploft is. Hij zegt dat hij wel even belt en ik ga terug het appartement in. Ik ken die Grieken, die hebben geen haast.
Vijf minuten later wordt er aan de deur geklopt, de eigenaar vraagt naar de problemen met de douche (hoe weet hij nou om welk appartement het gaat?) Hij kijkt even en zegt dat hij het gaat regelen. Prima, dan kan ik vast morgen of overmorgen wel weer douchen.
Vijf minuten later is hij terug met een nieuwe douchekop en monteert hem gelijk, wat een service! Nog 1000 maal excuus voor de overlast, maar dat viel best mee.
We doen eerst wat boodschappen en ontbijten dan op ons balkon, dat gelukkig niet in de zon ligt. Het is namelijk warm genoeg in de schaduw. Daarna wagen we ons aan een logigram. Je weet wel: Als je buurman 54 jaar is en zijn vrouw heeft geen rode jurk aan, wat is dan de naam van de dochter van haar zus. Zoiets dus (maar dan simpeler 😊).
We krijgen zin in een frappe van dat gepuzzel en lopen het terras op van Life of angels. Op dit terras hebben we tijdens onze eerste vakantie in Karpathos met Jan en Mirjam heerlijke lamskoteletten gegeten. Daarna zijn we er nog vaak langs gelopen, maar het zat altijd dicht. Behalve dit keer dus. Het terras is overdekt met rietmappen en heeft een schitterend uitzicht over de baai. In het restaurant ruikt het heerlijk, dus ook hier moeten we ’s avonds een keer gaan eten.
Na de koffie is het weer tijd voor een siësta en dit keer val ik echt in slaap in plaats van een blog te schrijven op het balkon. Ik zal het wel nodig hebben :D.
Na het dutje maak ik een salade van tomaat, komkommer en feta met wat brood. Wat zijn de tomaten hier toch lekker!

We doen nog een puzzeltje en beginnen dan aan de cache The Valley Walk. Het is nog best warm en we lopen zoveel mogelijk aan de schaduwkant van de weg. Het hoogteverschil is gering, dus dat maakt het een redelijk comfortabele wandeling. Bij Art of Walk lopen we nog een klein stukje verder en dan vinden we de olijfboom waar de ‘schat’ is verstopt. We ‘loggen’ de cache en gaan op een muurtje zitten om iets te drinken en te eten. Een geit komt voorzichtig dichterbij en hij eet zelfs bij Jan uit zijn hand.
We vervolgen ons rondje naar eigen inzicht en komen bij nieuw aangelegd kanaal (zonder water). Over de rand van het betonnen kanaal lopen we verder richting het dorp. Soms is het best spannend, maar we redden het toch.

In het dorp komen we langs een ruïne van iets dat op een watermolen lijkt. Jan klimt er naar toe en maakt mooie foto’s van de binnenkant, waar je kunt zien dat het een waterput is geweest waar de ketting en de emmertjes nog van intact zijn.

Naast de supermarkt lopen we naar beneden om een kijkje te nemen in het woonwarenhuis. Binnen komt er een jongeman naar ons toe die iets vraagt wat ik niet versta.
Dan vervolgt hij in het Engels dat we met de lift naar boven kunnen om de winkel te verlaten, omdat hij nu de deur op slot doet.
We hebben nog heerlijk rustig rond gekeken en daarna met de lift naar boven. Grappig zo’n privé shopmomentje.
Op ons terras nemen we een biertje en schrijven we aan het blog tot het tijd is voor de meeting. We horen niet echt iets nieuws, maar toch ben ik altijd nieuwsgierig.

Geschreven door Hazenreizen