Afandou - Lindos - Pefki - Lardos - Kiotari - Gennadi - Asklipia - Pilonas - Kalathos - Masari - Malona - Archangelos
Vandaag krijg ik een andere matras, die ga ik vannacht dus gelijk proberen. Vanmorgen heb ik zelfs om zes uur een zonnebed van buiten gehaald om daar nog een uurtje op te slapen, dus een ander matras is geen overbodige luxe.
Onze tour start vandaag in Lindos, dus we rijden via de hoofdweg direct naar Lindos: U gaat niet via Afandou, U ontvangt geen fl.200. O nee, dat is heel iets anders. In ieder geval: Lindos.
Lindos is een schilderachtig wit dorpje, op het Griekse eiland Rhodos. Het ligt ongeveer 50 kilometer ten zuiden van Rhodos stad. Het dorpje Lindos is een wirwar van geplaveide straatjes, waar je heerlijk doorheen kunt wandelen. De witte huisjes zijn prachtig om te zien. In de oudheid was het één van de drie belangrijkste steden van Rhodos, samen met Ialyssos en Kamiros. Lindos was in de oudheid een belangrijke stad door de gunstige ligging en de natuurlijke havens die rondom Lindos liggen. Lindos was een handelsstad waar vele schepen het anker uitwierpen.
De attractie van Lindos is de Akropolis die zich hier bevindt, omdat deze de samenkomst van culturen in de oudheid symboliseert. Op een grote driehoekige rots die 116 meter hoog is bevindt zich o.a. het kasteel van Lindos. Dit is gemakkelijk wandelend te bereiken als je goed ter been bent. Ook kun je op een ezeltje naar boven of naar beneden worden gebracht. Langs de route naar het kasteel zitten vrouwen met handwerk (vooral tafelkleden). Op deze rots bevinden zich op vier verschillende niveaus diverse historische bezienswaardigheden. Op het eerste niveau bevinden zich drie ondergrondse waterreservoirs uit de Byzantijnse tijd en op een rots zie je een reliëf van een schip. Je volgt de stenen trap en komt op het tweede niveau, waar zich het kasteel der Johannieters bevindt. Op het derde niveau bevinden zich de stoa uit de Hellenistische tijd en op het bovenste plateau de tempel van Athina Lindia. Vanaf het bovendste gedeelte is er een prachtig uitzicht over het hele gebied, met de baaitjes en de helderblauwe zee.
In Lindos bevinden zich veel traditionele kapiteins huizen uit de 16e, 17e en de 18e eeuw. Deze huizen zijn gerestaureerd en zijn een van de vele attracties van Lindos. Aan de buitenkant van deze huizen staat de datum waarop ze zijn gebouwd, en vaak worden deze huizen als appartementen verhuurd. Sommige van deze huizen zijn nu winkels, restaurants en cafetaria’s.
Met andere woorden: LIndos is een verschrikking: een tweede Olympos laat maar zeggen. Twaalf euro moeten we betalen om de Acropolis binnen te komen, een soort opgravingsterrein waar de stukken pilaar nog in plastic liggen te wachten tot ze 'ontdekt' worden. We zijn er wel op tijd, want als wij terug gaan komen de eerste toeristen aan.
Net buiten Lindos stoppen we voor een kop koffie, of eigenlijk voor een onvervalste frappe. De kaart wordt nog eens bestudeerd en dan vervolgen we de rit verder naar het zuiden. De lieflijke bloemenpracht wordt afgewisseld met kale rotsen, en wat voor rotsen! Het lijkt op een soort lava, gelardeerd met witte slierten. Echt heel bijzonder.
In Asklepio stoppen we bij Restaurant - Bar Agapitos voor de lunch. We bestellen gemista (gevulde paprika en tomaat) met choriatiki en een flesje Retsina om alles weg te spoelen. Jan gaat voor vlees en frietjes.
We rijden weer verder noordwaarts en passeren een brug over een soort riviertje, vlak voor Malona. Daarna maken we een korte stop bij een kapelletje, dat gelukkig open is. Vlak na Melona komen we op een driesprong met verkeerslichten midden op de weg. Er is niemand te zien, geen auto, geen bromfiets, geen voetganger ... het is uitgestorven. Vast een overblijfsel van een of andere subsidie die op moest vóór het eind van het jaar.
Eenmaal terug bij het appartement, genieten we op een ligbed nog even van de laatste zon en daarna is het alweer tijd voor een kop koffie bij de open haard.
Speciaal voor Mirjam zou ik rare woordspelingen onthouden, hier zijn er vast twee:
- Bij het ontbijt, de eerste ochtend, krijgen we een eitje. Ik heb geknoeid en wil daarna nog een broodje, dus ik schuif het ei met m'n vork van mijn bord, terwijl ik uitleg: ik moet even mijn ei kwijt.
- De tweede dag waait het behoorlijk en het wordt best fris op de scooter. Wanneer we na een flinke klim weer naar beneden rijden, zegt Jan: het gaat bergafwaarts
Geschreven door Hazenreizen