En weer naar huis
Griekenland, Marmari
Vandaag is de laatste vakantiedag, maar we hebben een late vlucht en dus alle tijd om nog van alles te bekijken.
We nemen de ferry naar het vaste land, maar we zijn nog veel te vroeg. Tijd dus om nog wat rond te lopen en foto's te maken van ons restaurant van gisterenavond. Dan nog koffie drinken en daarna is het toch echt zo ver, de oversteek terug naar het vaste land. Het inschepen op zich is een hele happening, echt de moeite waard om op de trap te blijven staan kijken hoe alle auto's een plekjes vinden. Als iedereen binnen is, zoeken we plaatsje bovendeks, waar het lekker rustig is.
We rijden een poos nutteloos rond, maar het is overal heel erg druk en we kunnen onze draai niet vinden. Uiteindelijk belanden we in Nea Makri, bij een groot complex: Monastry of Agios Efrem. We komen er kort voor de middagpauze aan en kunnen nog snel even de gebouwen en de tuin bekijken. Daarna rijden we weer naar beneden en gaan we op zoek naar iets te eten. We komen terecht bij de haven van Rafina en eten daar een pita souvlaki.
We hebben nog zoveel tijd over dat we nog maar een stukje rijden, we gaan nu richting het vliegveld. Onderweg komen we langs Markopoulo, er is een mooie ruïne van pilaren. Het terrein is afgesloten, maar toch schieten we wat mooie plaatjes van een afstand. Het klooster in Kouvaras is ook dicht en we rijden nog verder. We kijken nu eerst bij het vliegveld om te zien waar we precies moeten zijn. Daarna rijden we weer een rondje en komen we bij Koropi, waar we op een terrasje is drinken. We beginnen ons behoorlijk te vervelen en uiteindelijk besluiten om toch nog maar even rond te rijden. Nu komen we bij Moni Vythleém, dat er behoorlijk gesloten uitziet. Een jonge knul loopt langs ons door de zware kloosterdeur en nodigt ons uit om ook binnen te komen. We mogen zelfs in de kapel rondkijken. Met een sleutel wordt de deur ontsloten en wanneer we binnen zijn, gaat de deur achter ons dicht. Daar staan we dan in het donker.
Even later lopen we weer naar buiten en worden we uitgenodigd voor iets te drinken en wat lekkers. Met de jongen als tolk worden we uitgehoord door een oudere non en later ook door moeder overste. Het is wel heel gezellig en een leuke afsluiting van onze vakantie.
We nemen de ferry naar het vaste land, maar we zijn nog veel te vroeg. Tijd dus om nog wat rond te lopen en foto's te maken van ons restaurant van gisterenavond. Dan nog koffie drinken en daarna is het toch echt zo ver, de oversteek terug naar het vaste land. Het inschepen op zich is een hele happening, echt de moeite waard om op de trap te blijven staan kijken hoe alle auto's een plekjes vinden. Als iedereen binnen is, zoeken we plaatsje bovendeks, waar het lekker rustig is.
We rijden een poos nutteloos rond, maar het is overal heel erg druk en we kunnen onze draai niet vinden. Uiteindelijk belanden we in Nea Makri, bij een groot complex: Monastry of Agios Efrem. We komen er kort voor de middagpauze aan en kunnen nog snel even de gebouwen en de tuin bekijken. Daarna rijden we weer naar beneden en gaan we op zoek naar iets te eten. We komen terecht bij de haven van Rafina en eten daar een pita souvlaki.
We hebben nog zoveel tijd over dat we nog maar een stukje rijden, we gaan nu richting het vliegveld. Onderweg komen we langs Markopoulo, er is een mooie ruïne van pilaren. Het terrein is afgesloten, maar toch schieten we wat mooie plaatjes van een afstand. Het klooster in Kouvaras is ook dicht en we rijden nog verder. We kijken nu eerst bij het vliegveld om te zien waar we precies moeten zijn. Daarna rijden we weer een rondje en komen we bij Koropi, waar we op een terrasje is drinken. We beginnen ons behoorlijk te vervelen en uiteindelijk besluiten om toch nog maar even rond te rijden. Nu komen we bij Moni Vythleém, dat er behoorlijk gesloten uitziet. Een jonge knul loopt langs ons door de zware kloosterdeur en nodigt ons uit om ook binnen te komen. We mogen zelfs in de kapel rondkijken. Met een sleutel wordt de deur ontsloten en wanneer we binnen zijn, gaat de deur achter ons dicht. Daar staan we dan in het donker.
Even later lopen we weer naar buiten en worden we uitgenodigd voor iets te drinken en wat lekkers. Met de jongen als tolk worden we uitgehoord door een oudere non en later ook door moeder overste. Het is wel heel gezellig en een leuke afsluiting van onze vakantie.
Geschreven door Hazenreizen
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
