Polop

Vandaag is het zonnig en het waait veel minder dan gisteren. We twijfelen even wat we zullen doen vandaag, maar ik heb vanmorgen een hele route uitgeschreven, dus toch maar weer in de auto.
We vertrekken richting Nucia (met die zes rotondes plus die paar rotondes in Benidorm zelf) en volgen de bordjes Centro. Nucia is een langgerekt dorp en we hebben geen idee waar het centrum is, dus we rijden keurig verder. Het bordje Calvar laten we even links liggen. Bij Calvar is een waterval, maar die bezoeken we later nog wel. Wanneer we alle bordjes Centro hebben gevolgd, komen we bij een soort kasteel. We parkeren de auto bij Iglesia Parraquial de San Pedro apóstol y Santuario de la Divina Aurora oftewel: Eglesia i Santuari. We gaan niet naar de kerk, maar we lopen via het pad omhoog. Er staan overal borden met informatie over Polop en het kasteel in de Arabische periode. Okay, Nucia is dus al geweest en we zijn inmiddels in het volgende dorp beland: Polop. We kijken even rond bij de opgravingen en genieten van het uitzicht, de vele bloemen en de zon. Eigenlijk staan er nog twee pleinen op ons lijstje, het Plaza Purissima en Plaza de los Chorros, waar op woensdag een groentemarkt is. Niet dat het nu woensdag is, want het is zondag, maar dat maakt niet uit.
We besluiten niet op zoek te gaan naar de pleinen, maar de auto te pakken en een restaurant te zoeken voor ons ontbijt. Het begint inmiddels namelijk wel iets te knagen. Wanneer we het dorp uit willen rijden, komen we langs een pleintje met een restaurant, Bistro Atrium, en we parkeren onze auto op de parkeerplaats iets verderop. Het restaurantje heeft een terras in de zon, maar op de kaart zien we geen ontbijt staan. Dan maar in ons beste Spaans vragen of ze ons een ontbijt kunnen serveren. Natuurlijk kan dat, maar wat willen we hebben? Ze noemt van alles op en kiezen voor tostada, tomates en queso met dos americano. In gewoon Nederlands een geroosterd broodje met tomaat en kaas en twee koffie. Het geroosterde brood is een pistoletje van de grill met een apart bakje met klein gemaakte tomaat en drie plakken kaas, maar dan wel van die echte Spaanse kaas met zo'n zwarte korst. Het smaakt heerlijk en terwijl wij van ons ontbijtje zitten te genieten, zien we het straatnaambordje: Plaza Purissima 😁.
Jan betaalt met een briefje van 20 euro en krijgt dan 15 euro wisselgeld retour ... dat kan nooit goed zijn. Het blijkt toch te kloppen, dus bedanken we de serveerster hartelijk met een fooi en onthouden we dit adres voor een volgende keer.
Als we terug lopen naar de auto, dringt de geur van citrusbloesem diep in onze neus. Langs de straat staan allemaal sinaasappelbomen die volop in bloei staan en er zitten ook nog vruchten aan. Heerlijk! Jammer dat we die geur niet kunnen opslaan op de computer.
 

Callosa d'En Sarria

Via de C715 rijden we verder naar Callosa d' En Sarria, waar we al op het Plaza de Castell staan voor we er erg in hebben. We kijken zoekend om ons heen voor een glimp van het kasteel en dan lezen we toch maar de tekst op het informatiebord. Aha, hier stond vroeger een kasteel, maar dat is in de 18e eeuw verdwenen en toen is op dezelfde pek dit plein gebouwd. Ja, dan kun je lang zoeken. We nemen nog wel een kijkje bij de 18e eeuwse kerk San Juan Bautista, maar de andere bezienswaardigheden laten we over voor de volgende keer. We hebben namelijk alle kleuren voetstappen gevolgd, maar het bracht ons niet echt ergens. Vandaag is de toeristeninfo gesloten, dus een andere keer beter.
 

Confides

Onderweg voelt Jan zich niet lekker en we stoppen bij Restaurant Venta de Benifato, waar we even rustig op het terras gaan zitten en iets drinken.
Via de CV755 en de CV70 rijden we nu via Benimantel naar Confides. We zien op het plein een dooie boom staan, maar dit blijkt toch de monumentale walnotenboom te zijn, waarover gesproken werd. Waarschijnlijk loopt hij binnen een paar weken uit, tenminste dat hopen we maar.
We nemen nog een kijkje bij de bron, waar de rivier Guadelest ontspringt en dan gaan we door naar de volgende plaats.
 

Penaguilla

De weg slingert flink en we zien (waarschijnlijk omdat het zondag is) heel veel motorrijders die hier hun hart ophalen. Via de CV770 en de CV781 komen we in Penaguilla met een mooie middeleeuwse poort. Inmiddels is het weer tijd voor een hapje eten en we proberen het bij Bar Restaurante Peniz de l'agu of Bar Restaurant Penya de l'Aguila. Weer treffen we een echte Spaanse locatie. We mogen de trap op naar het restaurantgedeelte en vragen om het menu del dia. Het meisje komt aan met een A4tje en begint van alles uit te leggen, eerst in het Spaans en dan in het Engels, maar zelfs dat helpt niet. We begrijpen echt niet wat ze van ons wil. Uiteindelijk lukt het, we moeten namelijk twee voorgerechtjes kiezen uit de lijst die ze net heeft opgenoemd. We noemen de twee gerechtjes die we ons nog kunnen herinneren en dan wachten we af.
We krijgen nu eerst een groot bord chips, maar wel heel erg lekkere chips. Daarna komt er brood met aioli en tomatenprut en dan krijgen we nog kroketjes met codfish en een prutje van ei, paddenstoelen en nog iets groens, wat overigens ook heel lekker smaakte. Nu komt ze met een salade met tonijn, mais, tomaat, grote olijven en nog meer en het hoofdgerecht moet nog komen. We bestellen toch maar een wijntje naast het water en een prachtige karaf van een liter wordt op tafel gezet.
Als hoofdgerecht krijgen we vis en iets van varkenshaas met kleine patatjes en als toetje een part gesneden ananas en pan de almeria (of zoiets) en voor mij nog een kopje koffie. Als de rekening komt, betalen we €32,50 ... echt een superadres om nog eens terug te komen.

Inmiddels zijn we wel weer toe aan een siesta en via de CV770 en de CV758 rijden we via Sella en Finestrat terug naar ons appartement. Wat een heerlijke dag!
 

Zonder An en Jan op stap :(

's Avonds gaan we de stad in op zoek naar een gezellig plekje. Het is wel even wennen zonder Annemarie en Jan. We laten het tapasstraatje en Queens achter ons en lopen naar de boulevard. Tegenover Cañas y Tapas zit een Italiaans restaurant waar we nog nooit geweest zijn. Onze honger is niet zo groot na die lunch van vanmiddag, dus bestellen we één portie spaghetti en broodjes met tomaat en oregano. Het smaakt weer prima en zo naast de kachel kun je nog lekker buiten zitten. Voor een bord met een stuk of tien kleine broodjes en een schaaltje tomaat met oregano (of aioli) betaal je maar €2, voor een glas wijn ook €2 en voor alle soorten koffie (ook cappuccino!) maar €1. Voor een restaurant aan de boulevard hadden we dit niet verwacht, bovendien is de bediening heel erg vriendelijk. We bedenken nu al waar we volgende keer allemaal naar toe kunnen met Jan, Annemarie, Gert en Jantien. Nu maar hopen dan we allemaal op dezelfde tijd vrij kunnen krijgen. (Ze hebben hier spaghetti carbonara, Gert).

Geschreven door Hazenreizen