Vanmorgen realiseer ik me dat we hier al een week zijn, of moet ik zeggen: pas een week? Het voelt namelijk veel langer, waarschijnlijk omdat we al zoveel gedaan hebben en een keer verhuisd zijn. Het waait niet meer én de zon schijnt. Achter de bergen tegenover ons hangt nog wel flink wat bewolking, maar dat blijft daar wel hangen.
We blijven vandaag in de buurt van Sami, omdat we morgen al een reisdag hebben. Dan gaan we van Sami met de veerboot (weer) naar Ithaca en blijven daar twee nachtjes. We nemen de boot van 08:15, dus uitslapen is er niet bij. Dinsdag nemen we dan de late boot terug, zodat we vier dagen op Ithaca kunnen rondrijden. De scooter gaat weer mee, want het vervoer op Ithaca is anders een probleem. Als we dinsdagavond terugkomen in Sami slapen we één nachtje in hotel Melissani, want dat is lekker dichtbij de bushalte in een achterafstraatje. Woensdagochtend gaan we dan met de bus (en onze koffers) naar Fiskardo, want dat is -behalve Argostoli- de enige bestemming waar we vanuit Sami naartoe kunnen. Onze hostess brengt onze koffers dinsdag naar het hotel, zodat we daar niet mee hoeven sjouwen.

Eerst gaan we naar het ticketbureau om tickets voor de boot te kopen, het wordt weer de Ionion Pelagos. De andere optie (Levante) gaat namelijk al om 07:00 en dat vinden we wel erg vroeg.
Het waait inmiddels weer flink, maar de lucht is minder vochtig dan gisteren wat het aangenamer maakt.
Ons ontbijt vanmorgen was erg summier, dus nemen we bij de bakker koffie met een ‘traditional appelpie’. Eén stuk, want het lijkt behoorlijk stevig. Daarna nog snel een paar dagen bijboeken voor de scooter en dan kunnen we op pad.
We gaan eerst naar het park van Odysseus. Het meisje bij de kassa is heel enthousiast en legt ons uit hoe het werkt. Je loopt gewoon rechtdoor en paden die je niet moet nemen zijn afgesloten door een touw, net zoiets als de wachtrij op Schiphol dus. Het park is schitterend aangelegd en houdt het midden tussen een kinderboerderij en een openlucht museum. Het vertelt het verhaal van Odysseus en de avonturen die hij beleefde. Het gaat ongeveer zo:

Trojaanse Oorlog
Als Odysseus en Penelope -die op Ithaka wonen- net hun zoon Telemachos hebben gekregen, komt Menelaos samen met een groep anderen, waaronder Palamedes, bij hem om hem over te halen in de Trojaanse Oorlog mee te vechten. Odysseus laat zich overhalen, maar laat Penelope beloven dat ze, als hij nog niet is teruggekeerd wanneer Telemachos een baard heeft, een nieuwe man zal kiezen.
De Grieken zien na tien jaar vechten in dat ze Troje alleen met een belegering nooit kunnen innemen. Odysseus bedenkt daarom een list: de Grieken varen met hun manschappen naar Tenedos, een eiland voor de kust van Troje, om zich er te verstoppen. Ze laten een grote houten constructie achter, het paard van Troje, waarin zich Griekse soldaten hebben verstopt. De Trojanen denken dat het een offer van de Grieken aan Athene is en halen het paard naar binnen. Wanneer de nacht is gevallen, gaat het paard open. De Grieken klimmen uit het paard en openen de stadpoorten voor de manschappen om zo Troje veroveren.
Odysseus begint na de inname van Troje aan zijn terugreis naar zijn eiland Ithaka, waar zijn vrouw Penelope en zijn zoon Telemachos op hem wachtten. Hij komt op het eiland van de Kikonen aan. De Kikonen zijn bondgenoten van de Trojanen tijdens de oorlog en daarom verwoestten Odysseus en zijn mannen het hele eiland. Odysseus vlucht daarna, omdat een aantal Kikonen met medestanders is teruggekomen. Hij verliest daardoor op ieder van zijn schepen zes manschappen.
Odysseus doet vervolgens de Cycladen aan en vaart door naar het eiland van de Lotus eters. Odysseus stuurt hier drie mannen op verkenning uit. Als de mannen niet terugkomen, gaat Odysseus hen zoeken. De verkenners hebben de magische lotusbloemen gegeten, waardoor hun geheugen is gewist en ze niet meer terug naar huis willen. Odysseus dwingt de mannen en gaat verder.
Odysseus bereikt daarna het eiland Sicilië, dat in die tijd door cyclopen werd bewoond. Odysseus en zijn mannen komen in een reusachtige grot die met rekken kaas en melk is gevuld. De mannen doen zich tegoed aan het eten en drinken tot de reusachtige cycloop Polyphemos samen met zijn schapen de grot binnen komt. Hij is boos en vraagt wie de vreemdelingen zijn. Odysseus zegt dat hij "Niemand" heet. De cycloop sluit de mannen op en eet er elke dag vier op. Odysseus biedt de reus wijn aan en voert hem dronken, zodat hij in een diepe slaap valt. Dan steekt hij -samen met nog vier mannen- een scherpe staak in het ene oog van Polyphemos, waardoor hij blind wordt. Polyphemos roept daarop de hulp van andere cyclopen in, maar als ze vragen waarom Polyphemos om hulp roept, antwoordt hij: "Niemand heeft me blind gemaakt!" De andere cycloen begrijpen het niet en laten hem aan zijn lot over. Odysseus beseft dat ze uit de grot moeten ontsnappen. 's Morgens laat Polyphemos de schapen naar buiten, en Odysseus beveelt zijn mannen ieder onder de buik van een schaapen te gaan hangen en zo naar buiten te gaan. Toen Odysseus op zijn schip aangekomen was, kon hij het niet nalaten naar Polyphemos te roepen dat ze waren ontsnapt. Polyphemos voelde zich gekwetst en riep de hulp in van zijn vader: de god Poseidon. Hij vroeg aan zijn vader of hij Odysseus kon beletten naar Ithaka terug te keren.
Laistrygonen
Odysseus en zijn mannen bereiken nu het eiland van de Laistrygonen. Bijna alle schepen van Odysseus meren aan in de haven, alleen Odysseus' schip blijft op een afstandje liggen. De Laistrygonen zijn reuzen en verpletteren met rotsblokken de schepen van Odysseus die in de haven liggen. Odysseus' schip weet op het nippertje te ontkomen en achterna gezeten door rotsblokken, varen ze naar Aiaia, het onderkomen van de tovenares Kirke, ook wel Circe.
Circe
Op Aeaea stuurt Odysseus een groep verkenners eropuit om te kijken wat het eiland te bieden heeft. Als deze echter erg lang wegblijven, besluit Odysseus zelf te gaan kijken. Op zijn zoektocht ontmoet hij Hermes, de boodschapper van de goden. Deze waarschuwt Odysseus voor de gevaarlijke toverdrank van de tovenares Cirke. Als Odysseus hiervan drinkt, zal hij veranderen in een beest, tenzij hij een kruid, Moly genaamd, inneemt dat Hermes hem aanbiedt. Odysseus eet het op en gaat verder op zoek naar het paleis van Cirke. Hij komt erachter dat zijn mannen in zwijnen zijn veranderd.
Odysseus ontmoet Cirke en hij beveelt haar zijn mannen te laten gaan. Ze biedt hem een drankje aan en Odysseus drinkt dit op. Cirke raakt helemaal van streek als Odysseus niet in een varken verandert en zegt dat ze zijn mannen weer terug zal toveren, als Odysseus met haar naar bed gaat. Odysseus gaat met haar naar bed en zoals beloofd veranderen de dieren weer in mensen.
Sirenen
Voor het vervolg van de reis moeten de mannen langs de sirenen. Sirenen zijn zeemonsters die de gedaante aannemen van half mens, half vis (zeemeerminnen dus). Ze zingen en de zeelieden komen in verleiding om naar hen toe te varen, waardoor de schepen tegen de rotsen lopen en vergaan, zodat het met de bemanning slecht afloopt. Odysseus had van Cirke de raad gekregen om zijn oren en die van zijn mannen dicht te stoppen, zodat zij niet in de verleiding komen naar de sirenen toe te gaan en hun eigen graf te graven. Hij stopte de oren van zijn mannen met bijenwas dicht, maar liet zichzelf aan de mast vastbinden, zodat hij wel de gezangen van de sirenen hoorde maar niet naar ze toe kon varen.
Skylla en Charybdis
Odysseus vaart, nadat hij heelhuids de sirenen was gepasseerd, met zijn schip door een smalle zeestraat: de Straat van Messina. Ze komen een grot binnen en krijgen daar de keuze: ofwel moeten ze langs Charybdis, die een aantal keren per dag water opslokt en weer uitspuwt, waarbij ze een grote kans lopen het hele schip te verliezen, ofwel langs Skylla, een zeskoppig monster die zes van zijn manschappen zal doden of wegnemen. Odysseus kiest voor het laatste, hij verliest liever zes van zijn manschappen dan alles.
Helios
Odysseus komt aan op Thrinakia, het huidige Sicilië, het eiland waar de zonnegod Helios zijn runderen laat grazen. Odysseus had dit eiland liever gemeden, gezien de waarschuwingen van Teiresias en Kirke. Maar ze kunnen niet meer terug en de mannen krijgen Odysseus zover dat ze minstens een dag op het eiland blijven. Er breekt een periode van ongunstig weer aan waardoor Odysseus verplicht is langer op het eiland te blijven. Hij heeft zijn mannen doen zweren dat ze van de runderen afblijven, maar na een tijd raakt het voedsel op en de mannen halen liever de woede van de goden op hun hals dan om te komen van de honger. Wanneer Odysseus slaapt, slachten ze een aantal runderen en braden ze boven een vuur. Odysseus wordt wakker en komt scheldend en tierend naar de mannen toe. Helios dwingt Zeus de mannen te straffen en Zeus belooft hem dat ze hun straf niet zullen ontlopen.
Odysseus en zijn mannen vertrekken. Nog voor het eiland van Helios uit het zicht verdwenen is, breekt er een geweldig noodweer los en raken de bliksemschichten van Zeus het schip van Odysseus, waardoor het zinkt. Alle mannen verdrinken, alleen Odysseus blijft in leven. Hij zal zijn tocht terug naar huis nu alleen moeten voortzetten.
Kalypso
Odysseus spoelt aan op het mysterieuze eiland Ogygia, waar de godin Kalypso met nog een aantal andere vrouwen woont. Odysseus wordt op het eiland goed verzorgd en Kalypso laat hem blijken wel van hem gecharmeerd te zijn. Kalypso zegt dat hij Penelope moet vergeten en dat ze hem onsterfelijk en eeuwig jong kan maken, maar ze kan Odysseus er niet toe brengen af te zien van terugkeer naar huis en naar Penelope. Wel ontneemt ze hem alle gevoel van tijd en zo denkt hij dat hij slechts zeven dagen op het eiland zit, terwijl hij er in werkelijkheid zeven jaar zit.
Athena vindt het verblijf van Odysseus op Ogygia na zeven jaar wel genoeg geweest en haalt Zeus over Hermes naar Kalypso te sturen, die haar beveelt Odysseus te laten gaan. Uiteindelijk laat Kalypso Odysseus gaan en geeft hem hout om een boot te bouwen, waarmee hij naar huis kan varen.
De Faiaken
Als Odysseus het eiland van de Faiaken in zicht heeft, veroorzaakt Poseidon een storm, waardoor Odysseus weer schipbreuk lijdt. Hij denkt dat hij nu dood gaat, maar net op dat moment duikt de nimf Ino (ook wel Leukothea genaamd) op, die hem zegt dat hij veilig het eiland bereikt, als hij doet wat zij zegt. Ze draagt hem op om haar hoofddoek, die de angst voor onheil en dood wegneemt, om zijn borst te binden en naakt het water in te springen. Odysseus heeft geen keus. Hij springt naakt het water in en zwemt richting de kust. Het duurt nog twee dagen voordat Odysseus aanspoelt en daar doet hij de hoofddoek af en gooit deze, zoals Ino hem had opgedragen, met afgewend gezicht terug in de zee.
De volgende dag gaat Nausikaä met haar dienaressen de was doen aan het strand. Odysseus wordt wakker van de geluiden van Nausikaä en haar dienaressen en stapt uit de struiken. Alle dienaressen gaan ervandoor, alleen Nausikaä blijft staan. Zij vreest niet voor de naakte onbekende man. De Faiaken geven hem eten en spullen, omdat ze denken dat Odysseus een god is. Odysseus zegt dat hij een gewoon mens is en de Faiaken brengen Odysseus dan met hun schip het laatste stuk naar Ithaka.
Terugkeer op Ithaka
In de twintig jaren dat Odysseus van huis is, krijgt Penelope er steeds meer vrijers in zijn huis bij die met haar willen trouwen. Penelope houdt echter nog altijd van Odysseus en wil niet hertrouwen. Ze verzekeren haar dat Odysseus gestorven is en ze zeggen haar dat ze op deze manier niet verder kan leven. Penelope zegt hun te zullen trouwen met iemand, zodra ze een lijkwade voor Laërtes, de oude vader van Odysseus, heeft geweven. Ze begint aan deze lijkwade te werken, maar komt al snel tot de conclusie dat ze hier binnen korte tijd mee klaar zal zijn. Daarom weeft ze overdag, maar haalt ze de lijkwade 's nachts weer uit.
Odysseus heeft zich gekleed als bedelaar en gaat naar Eumaios, de zwijnenhoeder. Eumaios komt er na verloop van tijd achter dat de bedelaar eigenlijk zijn meester is en samen gaan ze naar het paleis om Penelope te vinden.

En ze leefden dus nog lang en gelukkig, dat begrijp je wel. Bij ieder verhaal is een voorstelling gemaakt en de dieren zijn ook in deze voorstelling opgenomen. Bij Circe vind je dus een paar zwijnen en bij de cycloop schapen. Het is echt heel leuk gedaan en de dieren zien er allemaal erg verzorgd en tevreden uit. We nemen nog even een flink ijsje als afsluiting en dan gaan we verder richting de uitgang. Het is wel jammer dat de voorstellingen niet in chronologische volgorde staan, maar dat wordt uitgelegd door het meisje bij de kassa. Het park is zo natuurlijk mogelijk gehouden en ze hebben geprobeerd voor de paden geen bomen te kappen. Sommige voorstelling konden daardoor niet op de plek gerealiseerd worden die (chronologisch gezien) zou moeten. Het verhaal hierboven is wel in de goede volgorde, maar komt van internet. De informatie in mijn tekst is dan ook uitgebreider dan de informatie die je in het park krijgt.

We bezoeken daarna de Drogarati Cave. Voor de grot moet je eerst een flink stuk afdalen via allerlei trappetjes. Er komt een buslading Engelsen net naar boven en het is een wonder dat iedereen het overleefd heeft. Van sommigen loopt het zweet met stralen langs hun gezicht en anderen hijgen amechtig. Ik probeer me psychisch voor de bereiden op de terugweg, want het lijkt een hel als ik die mensen zie zwoegen.
Maar first things first: de grot. De Drogarati Cave ligt 120 meter boven zeeniveau, maar we moeten toch nog 95 meter afdalen. In de grot is het een heerlijke 18 graden en bestaat uit één grote kamer van 65 bij 45 meter, die 20 meter hoog is. Ik heb wel eens mooiere grotten gezien, maar toch is het leuk om er even geweest te zijn. De terugweg valt me reuze mee, maar wij hebben ook minder kilo’s mee te sjouwen dan de doorsnee Engelse toerist 😊.
Terug in ons appartement houden we even pauze en eten en drinken we wat. Later rijden we nog een beetje rond richting Karavolmilos. We gooien de tank van de scooter vol en boeken een hotel op Ithaka, Dat klinkt simpel, maar dat valt nog tegen. Ik kan wel boeken, maar Jan niet. Bij Jan staat het hotel volgeboekt. Ik probeer het via hu site, maar ik krijg geen antwoord. Dan stuur ik een WhatsApp, wederom geen reactie. Uiteindelijk boek ik toch maar via mijn login in de hoop dat de kamer inderdaad vrij is.
’s Avonds eten we bij Dolphins, want het waait nog steeds hard en hier kunnen we op het terras tegen het restaurant aan wat beschut zitten. Ik bestel trots in het Grieks: melizana papoutzaki (gepofte aubergine met bechamelsaus) ke bifteki scharas gemista me feta (en gegrilde burger gevuld met feta). Stiekem verwacht ik een complimentje, maar Dimitri neemt met een stalen gezicht mijn bestelling op en vertrekt. Het eten smaakt gelukkig goed, alhoewel de burger stijf staat van de knoflook.
Onderweg naar huis merken we dat het flink is afgekoeld en ik doe het vizier van mijn helm naar beneden. Bij ieder (knoflook)boer vergas ik mezelf bijna, dus ik denk dat we aan de raki moeten om de boel te neutraliseren.

Geschreven door Hazenreizen