Vanmorgen ben ik al voor half acht wakker, het is licht buiten en mijn eerste wandeling is het terras op. De zon komt bijna boven de bergen uit, dus ik installeer me alvast op de bank onder het afdak om mijn blog te schrijven. Vijf minuten later zit ik al in de zon, heerlijk!

Appartement:
Eerst even over ons appartement, Olia apartment 102. Het appartement ligt op de bovenste etage van een gebouw met drie etages. Je komt binnen in een woonkamer met een bank, salontafel en een klein kastje met een tv. In de andere hoek van de ruimte (de tegenoverliggende muur, uiterst links) is een keukentje met een grote koelkast, twee kookpitten (ik denk electrisch, maar dat heb ik nog niet geprobeerd), een waterkoker en een nespressomachine. De wasmachine is verstopt achter een keukenkastje. De bovenkastjes in de keuken hebben kippengaas in plaats van glas, wat heel grappig staat. Het doet me denken aan de kast van mijn oom (Jaap) en tante (Hennie) toen ze nog in Amersfoort woonden. Er is ook een keukentafel met een houten bankje. In de keuken mis ik wel een vleesmes, een broodmes en een kurketrekker. Normaal gesproken neem ik die zelf van huis mee, maar dit keer dacht ik dat het niet nodig was :).
Naast de keuken, afgescheiden met een paar palen, is het slaapgedeelte. Er staat een boxspring met twee houtblokken aan weerszijden als bedtafeltje. Aan het voeteneind staat een flinke kast, die tevens de afscheiding vormt met het woongedeelte. In de kast staat een tas met twee extra dekens en een sprei, en er liggen nog vier extra hoofdkussens. Koud zullen we het niet krijgen hier :). Vanuit het slaapgedeelte en vanuit het woongedeelte kun je het balkon op dat langs de hele voorzijde van het pand loopt.
Vanuit het keukengedeelte kun je naar het terras. Het is ongeveer 35m2 en heeft een ruime overkapping met een bank, een tafel en twee stoelen. Er staan ook nog drie kleine olijfbomen en een yucca. Vanaf het terras heb je een schitterend zicht over het centrum, de boulevard en de haven waar de veerboten aanleggen. In de muur van het terras zitten lampen, die Jan iets heeft gedimd door er servetjes voor te plakken :). Er staan ook twee witte, rieten lantaarns waar een waxinelichtje in gebrand kan worden. Op de tafel staan nog meer waxinelichtje, maar die waaien wel makkelijk uit. We hebben dus twee speciale (graf)kaarsen gekocht en onze lampionnetjes opgehangen die op batterijen werken.
Met een deur kom je in de badkamer. Er is een heel bijzondere douche in de hoek gebouwd met een regendouche, waar Gert (beest) zelfs onder kan staan en een handdouche met een heerlijke, harde straal. De badkamer is van alle gemakken voorzien: shampoo, conditioner, douchegel, föhn, watjes en wattenstaafjes, tampons, aspirine, pleisters en jodium :). De regendouche zit wel vol kalk, waardoor de stralen alle kanten op spuiten. We krabben de kalkkorreltjes een beetje weg en daarna is het beter.
De beloofde ligbedden op het terras zijn inmiddels verwijderd omdat ze kapot waren, Maria probeert nog andere te regelen. O ja en de wifi is ook een beetje zwak.

Zo, nu eerst weer verder met de dag. We ontbijten lekker buiten en genieten intussen van het uitzicht. Het valt me op dat sommige Griekse woorden heel erg op Nederlandse woorden lijken, als je de letters tenminste kunt lezen. Het woord μαργαρινη spreek je uit als 'margarienie' en betekent margarine, μαρμαλαδα κερασια spreek je uit als 'marmalada kerasie' en betekent kersen marmelade. Simpel he? Dat het soms heel simpel is, merkte ik in de supermarkt toen ik punaises zocht. Ik zocht het woord op in het woordenboek en het bleek 'punezzes' te zijn. Volgende keer dus maar gewoon Nederlands spreken en kijken hoever we komen :).

Ik begin vandaag in het eerste boek van de reeks Moordclub (op donderdag). Het schijnt een kruising te zijn tussen Agatha Christie en Hendrik Groen, ik heb drie delen meegenomen en het vierde deel heb ik als e-book gekregen. Voorlopig ben ik dus wel onder de pannen.

We doen nog even wat boodschappen vanmiddag, twee tasjes met koffie, olijfolie en nog wat eten en drinken. Bij de kassa moet ik ruim €80 afrekenen! Ik kijk de kassabon nog eens na, maar het klopt wel. Een liter olijfolie kost hier €17, tien koffiecups €6 ... ik weet niet hoe die Grieken dat doen. Nou ja, we hebben in ieder geval weer wat te eten en te drinken in huis. We lunchen met een tomatensalade, tzatziki en brood en kijken al uit naar vanavond als we weer in een restaurant gaan eten.

Om een uur of half drie lopen we richting de haven om de hectiek rondom de aankomst en het vertrek van de veerboot mee te maken. Het is altijd een feestje om te kijken hoe de vrachtauto's de boot oprijden, de mensen die heen en weer lopen, de paniek wanneer er nog mensen missen en het geroep dat vergezeld gaat van grootse gebaren. Als iedereen aan boord is en de ferry vertrekt, drinken we een frapé in de haven en daarna installeren we ons weer ons terras.

Rond een uur of zeven krijgen we trek. Mijn verstand zegt dat we nog even moeten wachten, want de Grieken eten ook pas om een uur of tien, maar mijn maag zegt heel iets anders en die kan heel overtuigend zijn. Een paar minuten later zitten we bij Restaurant Ellinikon, met de groen-gele luiken. De ober noemt wat specialiteiten van de dag op en ik kies voor Papoutsia, een aubergine met gehakt en aardappelpuree die geserveerd wordt met rijst. Jan gaat mee naar de keuken en zijn keus valt op de gegrilde lam en vooraf een vissoep. Even later zie ik over de schouder van Jan hoe de soep wordt ingeschonken, een grijns verschijnt op mijn gezicht en ik zeg tegen Jan dat hij vast genoeg heeft aan een kopje soep. Het is namelijk een soort saladeschaal waar ruim drie grote soeplepels soep in verdwijnen. Ik schat de inhoud op ruim een liter :).
Vooraf krijgen we een lekkere olijventapenade met geroosterd brood en de rest van het eten is ook heerlijk. De vissoep blijkt de lekkerste soep die Jan ooit heeft gegeten.

Een uurtje later zijn we weer thuis, waar we nog een hele avond hebben om te genieten.

Geschreven door Hazenreizen