Het is vandaag zondag en dat betekent: marktdag! Eigenlijk is het hier iedere dag wel ergens marktdag, maar vandaag is de grote markt in Benidorm. We lopen richting de markt en ontbijten daar met een tostada con tomato en een Americano.
We beginnen helemaal rechts en lopen zigzaggend de markt over. Ik ben nog steeds op zoek naar lange broeken van het merk HuangFen, maar dat wil niet zo lukken. Uiteindelijk koop ik drie broeken van een ander merk, dat er op lijkt. Ik neem wel een maat groter, want deze lijken klein te vallen. Ik probeer nog wat af te dingen, maar erg veel succes heb ik niet. Nu kun je ook niet veel afdingen wanneer zo’n broek €7 kost.
Even later vinden we nog een kraam met een Spaanse meneer op leeftijd. Hij heeft alleen maar broeken van mijn merk, dus hier koop ik er nog twee. Gelukkig hebben we een extra koffer mee, daar kan de nieuwe garderobe in 😊. Nog een shirtje erbij en dan begint het alweer aardig vol te lopen hier. Een paar paden verder vinden we de mevrouw die aan Annemarie en ma een ramenwas-systeem heeft verkocht. Dat hebben we in het appartement geprobeerd, maar het werkt voor geen meter. We kijken nog eens naar haar demonstratie en dan vraag ik of ik het zelf mag propberen. Dat mag, en het gaat eigenlijk best goed. We begrijpen nu wat het probleem is: je moet het raam aan beíde kanten inspuiten met water met afwasmiddel en dan gaan zemen. Dat gaan we gelijk proberen thuis!
Om elf uur ontsnappen we aan de drukte, je kunt inmiddels over de hoofden lopen en dan is het niet meer leuk. Thuis eten we een pizza en dan gaan we nog een stukje lopen, het is zulk prachtig weer. We lopen weer richting de punt, maar dit keer nemen we niet de trap. Omlopen is veel minder vermoeiend en we hebben toch tijd genoeg. We slaan nu af om het betonnen pad/muur van Boele te proberen. Voor An is dit een behoorlijke overwinning, want ze heeft last van hoogtevrees én van evenwichtstoornissen. Soms helpt Boele haar een handje en zo komen we aan het eind van het ‘pad’ weer op de weg. We steken over en volgen een mooie weg verder om de klif heen. Even later wordt de weg een pad of liever gezegd: een geitenpad. Boele rent vooruit om te kijken of we hier verder kunnen en even later volgen wij ook, alhoewel Boele in geen velden of wegen te zien is. Ineens duikt hij weer op en hij loodst ons verder langs de bergwand. Sommige stukjes zijn best spannend en ik neem mijn petje af voor An, die ondanks alles toch doorzet. Jan probeert nog of er een pad omhoog gaat, zodat we weer bij de weg komen, maar dan horen we iemand schreeuwen. Hij staat aan de overkant van de klif en gebaart dat we terug moeten, er blijkt geen pad te zijn dat ons naar de weg brengt. Boele probeert het nog even verder naar beneden, maar daar wordt het zo steil dat hij toch besluit om te keren. De terugweg lijkt veel sneller te gaan en valt ons eigenlijk nog reuze mee, maar nu nemen we niet meer het betonpad. We volgen gewoon de weg terug naar de stad.
Nadat we zijn bekomen van de wandeling (met een drankje én een ijsje) keren we terug naar het appartement. An en ik zoeken echter nog iets leuks bij onze nieuwe broeken, dus gaan we samen even shoppen. We kunnen goed slagen en tevreden keren we om half zeven weer terug. Resultaat: 20.000 stappen!!

Geschreven door Hazenreizen