We beginnen vandaag rustig, met een kop koffie en de laatste fudge van Manon. Vandaag is de dag van de croissant in Spanje, dus gaan we ontbijten bij het echte Spaanse tentje schuin tegenover de bakker. Het is wel een flink stuk lopen, maar met de zon in de rug en zonder wind is het een heerlijk wandeling.
Met de formica tafeltjes en drie televisies voel je je helemaal op vakantie. We bestellen een ontbijtje voor €2,50, maar de croissants zijn op. Geen probleem, dan eten we gewoon een tostada met tomaat, dat is ook lekker. Tot onze grote verrassing krijgen we bij onze koffie toch een kleine croissant, zo hebben we ineens toch het gevoel dat we de dag van de croissant gevierd hebben.

Deze keer kopen we onderweg een broodrooster, zodat we ’s morgens lekker een geroosterd broodje kunnen maken. Terug in het appartement gaat An aan haar huiswerk en ik aan mijn verslag. Met uitzicht op het strand is dat beslist geen straf.
's Middags lopen we richting het uitzichtpunt. Het gaat flink omhoog, maar gelukkig kunnen bij een restaurantje uitrusten met een glaasje drinken. Eenmaal terug blijkt dat we wel 14000 stappen hebben gelopen vandaag.

’s Avonds eten in het restaurant onder het appartement. An roemt de kipschnitzel, dus die willen we proberen. Het is nog vroeg en we zoeken een plaatsje binnen. Angel zet een kachel naast onze tafel, zodat er warme lucht onder de tafel geblazen wordt. Het is al gelijk dikke pret en we hebben geen seconde spijt dat we hier zijn gaan zitten. De kipschnitsel blijkt niet mogelijk, maar wel kipfilet. Ook prima. Op advies van An bestellen we geen voorgerecht, maar we krijgen wel stokbrood met aïoli. Daarna komt de kipfilet met aardappel, bloemkool en broccoli. Het smaakt heerlijk en het is meer dan genoeg. Gelukkig lust Jan Boele wel een stukje extra, dus hebben zelfs An en ik ons bordje leeg. We bestellen nog wel een nagerecht: braso gitano ofwel: zigeunerarm. Angel legt uit dat zigeuners die mensen zijn die je proberen af te zetten met die holle aardappels en een klein rood balletje. Ha, die kennen we al! We bestellen alle vier een arm, maar gelukkig komt hij met twee porties aan. Hij ging ervan uit dat dat genoeg moest zijn. Het is meer dan genoeg, maar het is ook heel erg lekker. Als afsluiter krijgen we nog koffie van het huis met een neut. Hij steekt er de draak mee, maar hij zorgt er wel voor dat je graag nog eens terug komt.
Terug in het appartement oefenen we nog even onze klaverjas-skills, want An en Jan gaan drie keer per week klaverjassen. De Jannen spelen samen tegen An en mij, maar toch verliezen we. Misschien maar beter, want zo blijft het gezellig :D.

Geschreven door Hazenreizen