We proberen diverse lekkere hapjes uit van het ontbijt en lopen dan naar het station. Het ziet er verlaten uit en waarschijnlijk komt er maar vier keer per dag een trein. Dan gaan we met de auto maar een rondje rijden.
Het begint zacht te regenen, maar tussendoor is het steeds droog. We beginnen onze rit richting Grevenon. Langs de weg staan diverse kraampjes met pompoenen, kalebassen, potten ingemaakt fruit en verse groenten. Bij een driesprong stappen we uit om de rivier te bewonderen. Hij staat nu grotendeels droog, maar het ziet er naar uit dat hij flink wat water kan verstouwen. De tocht gaat verder naar Agios Dimitrios. We bestellen koffie en terwijl ik ga kijken wat er op een houten bord staat, hoor ik dat de mannen op terras met Jan beginnen te praten. Wanneer ik terug kom blijkt de man naast ons Duits te kunnen spreken. We vragen hem naar het kerkje dat op het bord genoemd wordt: Zoodochi Pygies. ‘Immer gerade aus!’ zegt hij terwijl hij met zijn hand naar rechts gebaart.
We lopen ongeveer 500 meter het bos in, terwijl ik me soms afvraag of we toch niet links- of rechtsaf hadden moeten slaan. Ineens ziet Jan het kerkje én een kudde geiten die onze kant op komt. Er loopt een geitenhoeder bij met wel vijf honden, ook hij begint direct met ons te praten. De geiten lopen inmiddels een beetje rond de kerk en klimmen om de beurt op de fontein om water te drinken. Een paar meter verder is een grote betonnen trog met water voor de geiten, maar dat is vast minder lekker. Wanneer we terug naar de auto lopen zien we in een boom een bonte specht, die zich echt niet wil laten fotograferen en een heel klein vogeltje dat een beetje op een muis lijkt qua bewegingen.
Onze volgende stop is taverna Plátanos in Mykani, een tip die ik zondag kreeg. We bestellen een tomaten-komlommersalade en kip kebab. Binnen staat een grote droogkast met stukken vlees erin, je kunt vast heerlijke steaks eten. De kebab is ook heel lekker en voldaan rijden we door naar het Holy Trinity klooster. In dit klooster zijn opnamen gemaakt voor de James Bond film: For your eyes only. Het ligt op een rots die nog het meest weg heeft van een onderarm en een vuist die uit de grond komen. De foto’s daarvan kon je gisteren al zien, toen we daar langs zijn gereden met de Sunset Tour. Via trappen loop je eerst een eind naar beneden en daarna aan de andere kant weer omhoog. Door deze constructie lijkt het klooster van een afstand onbereikbaar.
Na ons bezoek daar rijden we door naar St. Stefanos een nonnenklooster. In de winter opent het klooster om drie uur en het is nu pas half drie, een half uur wachten dus. Om kwart over drie beginnen we in te zien dat we waarschijnlijk nog in het zomerseizoen zitten en dan gaat het klooster om half vier pas open. We hopen maar dat het het wachten waard is.
Even later weten we zeker dat het moeite waard was. Het is een prachtig klooster met een schitterende ligging. Tevreden keren we terug naar Kalambakka. We nemen bij Taximi eerst een tsipouro me mezze en dan nog dolmadakia en gegrilde feta. Met een volle maag dwalen we dan door de oude stad, waar we de papas tegenkomen met zijn vrouw. Ze vragen of we Duits spreken en wij antwoorden dat we dat inderdaad doen omdat we uit Nederland komen 😊.
We komen langs heel oude kapelletjes met een soort glazen serre, waar je een kaarsje kunt branden. Wanneer we de weg terug hebben gevonden, drinken we nog even koffie.

Nog even wat wetenswaardigheden van onze gids Jim:
Grieks is de enige taal in Europa waarbij het woord voor Ja met een ‘n’ begint.
In Griekenland kun je met één kop koffie gerust twee uur op een terras zitten. Niemand zal komen vragen of je misschien nóg iets wilt.
Grieken vinden het fijn om dingen te doen die verboden zijn: ze rijden zonder helm op een motor en parkeren bij het bord: Verboden te parkeren.
Grieken gaan met zes personen aan een tafel voor acht personen zitten en bestellen vervolgens eten dat genoeg is voor tien personen.
Een Griek reist nooit alleen want hij is gek op discussiëren.

Geschreven door Hazenreizen