Vandaag is de laatste zondag van onze vakantie op Pilion. We ontbijten daarom in Afissos met een soort Engels ontbijt. Als eerste ‘gang’ krijgen we de koffie en tegen de tijd dat de koffie bijna op is, krijgen we een tosti met ham en kaas. Hadden we dat besteld? Blijkbaar wel. De eieren duren nog twee minuutjes, zegt de serveerster. Na twee Griekse minuutjes krijgen we inderdaad een bord met twee gebakken eieren, ham en worst. Ik begin er enthousiast aan, maar het is zo verschrikkelijk zout dat ik het uitspuug in de vuilnisbak. ‘Zo zout heb ik het nog nooit gegeten’, zou Mirjam zeggen. Wanneer ik me over het ontbijt beklaag, biedt ze aan voor mij een nieuw ontbijt te maken. Zonder zout graag, geef ik aan. Dit keer gaat het beter, het is nog steeds zout genoeg, maar wel lekker.
Na het ontbijt lopen we een kort rondje door Afissos, waar de kerk net uit gaat. Een goed moment om even binnen te wippen en de ikonaste te bewonderen.
We rijden nu door naar Lefokastro en daarna gaan we richting Afetes. We proberen een prachtige asfaltweg naar rechts, die na een kilometer of drie bij een bedrijf blijkt te eindigen. Er staat wel heel uitnodigend een pijl naar links, langs het bedrijf, maar die uitnodiging slaan we af. Zeker na de hevige regen van gisteren, proberen we geen onverharde wegen meer.
In Afetes maken we een uitgebreide wandeling door het dorp. Het is gelukkig iets minder heet dan gisteren. Afetes ligt als een amfitheater tegen de berg aan, dus het is wel allemaal klimmen en dalen.
We rijden nu langs Kala Nera moet tanken, er zijn niet heel veel tankstations in Pilion, dus je moet hier goed je tank in de gaten houden. We rijden door en proberen nu het klooster te vinden dat in Vrochia ligt, Moni Aghios Ioannis. Eerst proberen we het met de auto, maar dat blijkt een slecht idee. Parkeren is onmogelijk in die doodlopende, smalle steegjes. Dan maar de auto wat verderop parkeren en lopend op zoek. Het blijkt simpel te vinden, maar het klooster is inmiddels gesloten (het is al na twaalf uur). We kunnen wel een blik werpen door het hek en dat is voldoende, een foto van veraf blijkt toch leuker.
Nu gaan we (zonder de wegenkaart te raadplegen) op zoek naar het plaatsje Plantanidia, dat daar ook in de buurt ligt. We rijden op goed geluk een weg in, die dood blijkt te lopen op een heel druk strand. Dan maar terug over diezelfde smalle en drukke weg. Halverwege slaan we rechtsaf, om van die drukte af te zijn en daarna wordt het dwalen door allerlei boomgaarden. Het ene pad is nog smaller dan het andere en de begroeiing is weelderig. Toch vinden we uiteindelijk de hoofdweg weer en we besluiten nu door te rijden tot we een wegwijzer vinden met de plaatsnaam erop. Via een keurige asfaltweg komen we in Plantanidia, een soort toeristenoord met hotels, een strand en heel veel toeristen. We maken hier direct rechtsomkeert en rijden terug naar ons hotel.
We kunnen nu nog even relaxen en dan is het tijd voor Formule 1 bij Pagasitikos.

Begin van de avond valt er weer een flinke bui met onweer, maar het stopt op tijd om droog naar het restaurant te komen. Dit keer laat ik Betty beslissen; imam met lamsvlees in lemonsauce. Jammie!!

Geschreven door Hazenreizen