Vandaag brengen we de fietsen terug en huren we een auto. Nou ja, auto? Een variant op de Pink Caddilac, namelijk een Pink Daihatsu Curore, oftewel een koekblik (volgens Amber). We rijden naar Molyvos en drinken koffie met een dure 'waffel'. Daarna lopen we een rondje de stad en kopen we cadeaus voor de vrienden en vriendinnen van Amber.
Molyvos, of Molivos, is na Mytilini de grootste stad van het Griekse eiland Lesbos en ligt op het noordelijkste puntje van Lesvos. Deze stad wordt ook wel Mythimna genoemd. Al van veraf zie je de middeleeuwse vesting boven de stad uit, met daaronder een labyrint van huizen welke amfitheatersgewijs gebouwd zijn tegen de heuvel.
De oranje dakpannen schitteren in de zon en geven een fraai contrast op een zonnige dag in Molyvos. Mythimna heeft een interessante architectuur en behoorlijk wat herenhuizen uit de 18e eeuw vallen onder monumentenzorg. Ze zijn gebouwd van stenen uit de omgeving en geven de stad hierdoor een natuurlijk karakter. Vanaf het kasteel van Molyvos, de oude burcht, op de heuvel heb je een schitterend uitzicht op Molyvos, de haven en de wijde omtrek. ’s Nachts is het oude kasteel fraai verlicht en lijkt het op een kroon.
Het is heerlijk slenteren door de smalle straatjes de heuvel op dwars door de oude wijken van de stad. De oude herenhuizen sieren de straatjes met houten kozijnen en vaak bruine of rode luikjes. Het lijkt of de tijd hier stilstaat met erfstukken uit de Romeinse tijd, de Byzantijnse periode en van Gatteluzzi.
Na dit shopmoment rijden we door naar Molyvos II, wat er verlaten uit ziet. We mogen wel binnen komen, maar het hotel is nog niet open. Dat is een tegenvaller, want de pizzeria was ook al zo leeg zonder Kostas en Stratos. We gaan lekker eten bij 'ons' restaurant even verderop.
Na het eten rijden we door naar Stipsi. In Stipsi zoeken we de kleermaker op (ja, hij leeft nog) maar hij is helaas niet thuis. Dan maar door rijden naar Mandamados.Daar drinken we koffie op dezelfde plek als zeven jaar geleden. Het enige verschil is dat er nu geen kar met meloenen langs komt.
Het dorp Mandamados is verbonden met de aanbidding van de aartsengel Michael. Na een gewelddadige aanval door de Ägaren en de Saraceense piraten van het klooster, hield de enige monnik die de slachting overleefde zich verborgen in het dak van de kerk. Hij vormde met grond en het bloed van de afgeslachte monniken een reliëf die de Aartsengel Michaël zittend op een rots voorstelde. Gedurende deze periode verklaarde veel mensen in een visioen de Aartsengel Michael gezien te hebben. Juist op 8 november 1912 hadden veel bewoners dit visioen, dat is de datum van de bevrijding van het eiland van de Turkse onderdrukking. In dit visioen verscheen de Aartsengel met een paard en als ruiter leidde hij het Griekse leger tegen de vijand. Een andere getuigenis is afkomstig van de enige non uit het klooster, die de zware stappen van de ijzeren schoenen van de Aartsengel heeft gehoord, angstig op en neer lopend in het voorportaal van de kerk tijdens de zware dagen van de Turkse overheersing.
Geschreven door Hazenreizen