Zoals al door Houkje en Siem voorspeld, kwam Kars ruim op tijd om me op te pikken, daarna Houkje en Siem opgehaald. De treinreis naar Schiphol verliep voorspoedig, zodat we ruim op tijd op het vliegveld waren.Onderweg kregen we al de mededeling dat de vlucht 25 minuten vertraging had. Helaas bleef het daar niet bij. Pas om kwart 5 begon het taxien. Voor half 8 landden we. Even na acht uur stapten we in de bus. Van de vorige keer kon ik me niet herinneren dat er zoveel hoog- en niewbouw rondom het oude centrum van Sevilla ligt. De rit schoot niet echt op, elke paar honderd meter stopte de bus weer voor een stoplicht.
Bij de Torre de Oro stapten we uit. De weg naar het Triana Backpackers Hostel herinnerde ik me nog goed. De oude, smalle straatjes zagen er ook weer vertrouwd uit.
Het hostel lijkt nog niets veranderd, de mooie betegelde muren, ook het leuke dakterras is er nog steeds. Daar nog snel even naar huis en naar de herberg in Guillena gebeld om de reservering voor woensdag te bevestigen. ( omdat we nog geen idee hebben over de drukte heb ik de eerste nacht op de Via gereserveerd)
Na negenen gaan we op pad om wat te gaan eten. We gaan naar "Las Golondrinas" een tapasbas die ons is aanbevolen door Fred en Ineke. Onderweg komen we door redelijk veel nogal lege restaurants, we worden regelmatig benaderd om binnen te komen
Bij "Las Golondrinas" hebben ze dat probleem bepaald niet, hier moeten WIJ vragen of er nog een plekje is. Gelukkig staan er engelse vertalingen bij de gerechtjes. We kiezen 9 gerechtjes, Houkje schrijft ze in de telefoon, zodat de serveerster het gemakkelijk over kan nemen. Dit lukt prima, de mondelinge communicatie met haar verloopt wat moeizaam. De tapas zijn lekker, we zijn het over eens dat de simpele champignons het lekkerst waren ( ook dankzij het sausje) Daar bestellen we nog maar een extra portie van. Uiteindelijk moeten we 48 euro betalen, voor 12 tapas en 6 bier. Dat is alleszins een redelijke prijs voor zo'n gevarieerde maaltijd. We hebben nog even het idee gehad om nog naar een bar of muziekcafé te gaan, daar had niemand zin meer in.
Niemand heeft echt goed geslapen, ik ben wat verkouden, hoest regelmatig en moet
vaak mijn keel schrapen. Een keer komt daarbij wat "gal" naar boven, de "nasmaak" ervan blijft lang hangen. We hebben ook nog een kamergenoot, die veel werk maakt van het inpakken van zijn rugzak. Ik schijn ook aardig gesnurkt te hebben. Siem gaat misschien nog op zoek naar oordopjes.
Rond 10 over 9 ga ik naar de ontbijtzaal waar ik dit verslag ga typen. Ook de ontbijtprocedure is nog precies hetzelfde als in 2015, zelf brood roosteren, alles staat klaar, je kan zo veel eten als je wil etc. Siem en Houkje komen een half uurtje later. Morgen zullen we een stuk vroeger " paraat" moeten staan.
Om half 11 gaan we de stad in, we gaan in de richting van de immense Kathedraal, de op twee na grootste kerk van de wereld. Houkje en Siem vinden Sevilla verrassend mooi. De vele nog grote, imposante "statige" gebouwen zijn imposant. Rit Zaak schrijft in zijn boek dat Sevillanen een neiging tot overdrijven hebben en daar is wel wat voor te zeggen. De kathedraal zou gesloten zijn vanwege "heilige dinsdag" (?), toch staan er wel wat rijen bij een paar ingangen. Ook bij het Alcazar staat een lange rij van mensen die al een toegangskaartje hebben. Ook bij de kaartverkoop staat nog een lange rij. We hebben daar niet echt veel zin in. Hoewel ik het Alcazar wel heel mooi vond, hoeft het voor mij ook niet zo ( is ook wel duur) en Siem en Houk zijn het er wel mee eens. Zo door de stad lopen is wel mooi genoeg. We gaan nu richting het Plaza de Espanje en lopen door een mooi park met een paar prachtige, hele dikke bomen. Voordat webij het Plaza komen, komen we in een ander Park ( Maria Lucia) Daar hebben we, een paar onderweg gekochte, broodjes gekocht bij een standbeeld van een dichter en zijn muze(? ) Blijkbaar is hij nogal beroemd hier, want een leraar komt met een grote groep leerlingen een toelichting geven. Hij blijft bewonderenswaardig rustig onder de ongeïnteresseerdheid van de meeste leerlingen. Ze staan in ieder geval nog niet met de telefoon in de aanslag.
Opvallend is het ongelooflijk aantal koetsjes dat er hier rondrijdt. In het centrum viel erg op dat vooral mensen van Aziatische afkomst zo' n koetsje nemen. Hier in het park is dat minder, ze rijden wel vaak in groepsverband.
Zo slenteren door de stad is wel erg vermoeiend. Tegen een uur of 3 zijn we weerbij de brug over de Guiadalquivir. Bij een restaurant aan het water drinken we wat. De eerste Tinto Verano van deze wandeltocht smaakte prima.
Terug in het hostel ga ik op het dakterras aan de slag met mijn verslag. Ik probeer eerst de foto's van mijn camera op mijn telefoon te zetten. Dat lukt niet, het symbooltje wat ik in moet drukken, kan ik nergens meer vinden. Een uur blijf ik prutsen, dan roep ik Houkje erbij. Zij heeft gisteren een andere instelling gewijzigd ( de camera nam elke keer een foto als ik het scherm aanraakte) Zij heeft dat prima opgelost. Alleen kreeg ik nu het vermoeden dat er onbedoeld andere dingen veranderd waren. Dit bleek al snel het geval te zijn, vreemd dat dit kan. De ingewikkeldheid van zo'n camera wreekt zich hier. In ieder geval kan ik nu weer foto's toevoegen aan mijn verslag.
Vanavond gaan we een restaurant zoeken, waar Siem paella kan eten
Houkje’ s hoekje/Siem’s stukje
Onze gedachtespinsels
- Sevilla is een prachtige stad
- Snurkende mannen in hostels zijn erg vervelend
- Het klonk als een eeuwigvoortdurende volksverhuizing toen onze kamergenoot vanochtend zijn backpack inpakte
- Wandelwol is handig materiaal om bij je te hebben
- Ze hebben hier onwijs veel koetsen met paarden
- Onze kamer stinkt naar zweetvoeten
- We hebben zin in het wandelen
- Siem wil erg graag paella eten, daarnaast hebben we een paella magneet voor thuis gekocht
Tot morgen
Geschreven door Caminotoon