Na het ontbijt zijn we om 9 uur vertrokken. We moeten dus weer naar de kust. We willen wel een stuk afsnijden en dus niet eerst terug naar het strand van Soto de la Marina lopen. We zien wel een weg naar boven, we volgen een fietser in de verte. Boven hopen we te kunnen zien waar we het pad weet op kunnen pakken. We zien een end beneden ons wel het vervolg van het pad maar niet een duidelijk pad ernaartoe. We struinen naar beneden over een weiland. Als we bij een helling vol.met dicht struikgewas komen, zien we nog steeds niks, alleen een onduidelijk van iemand die hier ook naar beneden is gegaan. Duidelijk is wel dat we bij het pad zullen komen als we hier naar beneden gaan. Dus voetje voor voetje naar beneden, een paar keer ligt er ook een ijzerdraad. Uiteindelijk struikel ik toch nog een keer, zodat ik nu alle valpartijen waar ik recht op heb, heb gehad.
Eenmaal op het pad, wordt het weer een prachtige wandeling met continu uitzicht op zee, rotspartijen, sterke branding etc.
Het weer werkt ook mee, de zon schijnt continu. Het lijkt erop dat de wandeling vandaag een stuk korter is dan die van gisteren. Het lijkt erop dat er om half 1 al bij de gereserveerde herberg in Boo de las Pielago kunnen zijn. We nemen nog even een etenspauze. Als we van de zee af het binnenland in gaan, loopt het toch nog even fout. De Wikilocroute hen op mijn telefoon vind ik niet erg gemakkelijk. We vragen een man ofwel richting Boo gaan, hij zegt dat dat klopt. Na een kilometer begint m.n.Aukje te twijfelen
We vragen een andere man en die zegt dat we er zo wel komen, maar dat er beter terug kunnen gaan. Omdat die man did nogal o ertuigend brengt, volgen er zijn advies toch maar. Uiteindelijk blijkt dat toch de verkeerde keus. Een ander paar mensen zegt dat we een paar kilometer langs de drukke weg terug moeten lopen en dat klopt.
Toch nog vrij vroeg komen.we in de herberg aan (tien over half twee)
We nemen een tweepersoonskamet voor 3 euro meer (15 inclusief..ontbijt) Vanavond kunnen we hier ook eten. De herberg ziet er prima uit. Ik ben het besef van tijd al aardig kwijt, besef niet dat het zondag is en de supermarkt dus dicht is.
Als we wat zitten te eten worden we aangesproken door een Nederlander die uit Bladel komt. Hij kent natuurlijk Toon Duis en zal hem de groeten van ons doen. De rest van de middag doen we niet veel bijzonders meer : kleren wassen en ophangen, tot de conclusie komen dat Tom Dumoulin de Giro niet gaat winnen. Ik download een boek over Napoleon, zodat ik toch wat te lezen heb.
Om 7 uur is het avondeten: lekkere salade, patatjes met varkensfilet en toetje. We zitten aan tafel met de man uit Bladel, een Roemeense vrouwdie nu in Zwitserland woont en een in India geboren Amerikaan. Het is wel weer gezellig, blijft toch een van de aardigheden van een Camino : de contacten met allerlei mensen met verschillende achtergronden. Of wij hen de komende dagen nog zullen zien.is nog maar de vraag. Na het eten bellen we nog even naar huis, waar alles wel goed lijkt te gaan.

Geschreven door Caminotoon