Als ik vanmorgen mijn voeten insmeer, voel ik onder mijn voet een kleine blaar. Gisteren onder het lopen voelde ik wel wat onder de bal van mijn voet, maar daar heb ik wel vaker last van. Daar maakte ik me dus geen zorg om. Als ik met mijn handen mijn voeten voel, merk ik op de bal van mijn voet meerdere oneffenheden. Die bij nadere beschouwing door Brigitte, verdacht veel overeenstemming vertonen met het patroon in de binnenzolen van mijn sandalen. Tot nu toe heb ik daar geen last van gehad, ging ervan uit dat die uithollingen bedoeld waren voor voetmassage o.i.d. Het lopen op veel losse stenen gisteren lijkt de oorzaak te zijn. Ook Brigitte baalt natuurlijk en is net als ik bang dat dit het begin van het einde van mijn en dus van onze Camino is. Het huilen staat me even nader dan het lachen.
We plakken wat pleisters en omwikkelen mijn voet met sporttape zodat alle drukplekken bedekt zijn. Ik moet dus mijn wandelschoenen weer aan. Vanwege de regen van gisteren en van vannacht had dat waarschijnlijk sowieso gemoeten.
Door al dat gedoe met mijn voeten vertrekken we pas om 10 over 8, voor een wandeling van zo'n kilometer of 20. Volgens het profiel in mijn boekje zouden vooral de eerste 5 km zwaar zijn. Dit blijkt echter reuze mee te vallen. We gaan weliswaar steeds omhoog, maar veel gelijkmatiger dan verwacht. Ik voel de plekken op mijn voeten wel, maar heb er niet echt last van onder het lopen( de ervaring heeft echter geleerd dat dit niets zegt) Het is tamelijk koud zeker omdat er ook een harde wind staat, regen dreigt ook steeds. Sneller dan verwacht komen we in La Espina, we zouden dan al 9 km gelopen hebben in ongeveer 2 uur en dat lijkt gezien de afgelegde hoogtemeters irreëel. We pauzeren in een rustplaats voor pelgrims waar automaten voor frisdranken en koffie staan. Er staat ook zo'n ding met een tekening van uitgeputte pelgrims met twee uitsparingen waar je je hoofd door kunt steken, erboven kun je met een viltstift een boodschap schrijven. We besluiten om hier een foto te maken en die naar Orty en Gerard te sturen.
Na een klein half uurtje lopen we weer verder, het tweede deel van 11 km moet gemakkelijker en mooier zijn. Na een kilometer of zo"trekt het landschap open" we krijgen een vrij en weids uitzicht op het hooggebergte in de verte en dat blijft de volgende 5 km ook zo.
Daarna Lopen we weer meer over smalle paadjes tussen bomen en struiken. Op veel plekken ligt hier weer modder, als ik nog op sandalen had gelopen, had ik hier zeker moeten wisselen.
We passeren alleen maar pelgrims en worden zelf niet ingehaald, we lopen dus wel een pittig tempo. Als er wat regendruppels vallen, doet Brigitte haar regenkleding aan. 2 Minuten later schijnt de zon weer volop. Na 1 uur begin ik uit te kijken naar huizen. Het pad lijkt steeds weer te draaien in de richting waarin je geen stad of dorp verwacht. Plotseling staan we voor een voetbalveld. Daarstaat een bord dat het nog 1,1km naar de herberg is. We gaan echter naar een redelijk luxe hotel dat in de benedenverdieping een herberg heeft gevestigd, tegen herbergprijzen (had ik op internet gelezen) Het is inderdaad een luxe herberg met kabines voor 2 stapelbedden, een eigen kastje waar je je rugzak in kwijt kunt etc.
Ik ben natuurlijk reuze benieuwd hoe mijn voeten eruitzien, gelukkig valt dat erg mee, ze zien er alweer een stuk beter uit dan vanmorgen. Dat Is een hele geruststelling.
's Middags doe ik het rustig aan, volg via internet de ontwikkeling in de Giro, waar Steven Kruiswijk, na de klimtijdrit van vandaag een heel goede kans heeft om de Giro te winnen.
's Avonds gaan we in het hotel eten, van het hele stadje Tineo heb ik dus niets meer gezien. In het luxe hotel is intussen een grote groep buspelgrims gearriveerd, ik weet niet of zij veel kilometers zullen lopen, zij zijn ook al op etappeplaatsen van de Camino Frances geweest.
Wij eten apart aan een tafeltje, a
'Als voorgerecht heb ik erwten met ham genomen,als hoofdgang gebakken eieren met ham en patat. Ik corrigeert en verspreid mijn verslag van de laatste 4 dagen, weet niet wanneer ik weer wifi heb. Tegen half elf lig ik op bed.

Geschreven door Caminotoon