Na het ontbijt en het betalen (€32 deze keer, maar inclusief de drankjes het goede warme eten en het ontbijt) vertrekken eerst Erika en om kwart over 8 Brigitte. Natuurlijk zwaai ik haar uit, graag hadden we samen naar Santiago gelopen.
Ik neem nog een café con leche en loop dan naar de bushalte. Hilda de herbergierster dacht dat de bus rond half 10 zou komen, maar omdat het zaterdag is, wist ze het niet zeker en kan ik maar beter op tijd gaan. Bij de bushalte ontbreekt weer eens alle informatie. Even na half 10 komt de bus, heb zo'n 3 kwartier zitten wachten. In zo'n 20 minuten ben ik bij het busstation, Santiago ziet er van deze kant nog niet zo bijzonder uit. We passeren ook het treinstation. Daar had ik achteraf beter uit kunnen stappen, want het centro medico ligt hier vlakbij.
Als ik uitstap bij het busstation, belt net Henri, hij heeft mijn mail intussen gekregen. Zoals we eerder al hadden besproken komt Henri toch, als ik vrijdag nog niet wandelen kan en die kans is groot, huren we een auto en toeren we hier wat rond.
Het centro medico wat vlakbij het busstation ligt is nu niet open, bij het station wel. Bij een farmacia zeggen ze dat het 10 minuten lopen is. Het is wel wat langer. De administratieve afhandeling duurt hier weer ongelooflijk lang, ze weten zich niet zo'n raad met een buitenlandse klant, voortdurend wordt de hulp van een collega ingeroepen, die het vervolgens ook niet blijkt te weten. ( Voor Aukje: gelukkig hebben jullie met Epic een beter systeem)
Het wachten op de oproep duurt gelukkig minder lang. Deze keer wordt er flink veel oranje zalf op het verband gedaan ( waarschijnlijk jodium, maar het prikt niet)Als ik net buiten sta, belt Aukje, ze leeft erg met me mee en dat doet me goed al zouden de tranen in mijn ogen anders doen vermoeden.
Ik loop nog even naar het station om te informeren naar treinen naar Leon. De beste trein is die van 8.34, als ik maandag ga moet ik overstappen in Ourense,op dinsdag heb ik een directe trein
Het is wederom 10 minuten lopen naar de Plaza Galicia, ons gisteren gereserveerde hotel is daar vlakbij. Op het plein neem ik churros met dikke chocolademelk om lekker te soppen. Ik bel Brigitte om te vragen waar zij is. Zij zullen over ongeveer een half uur bij de kathedraal zijn. In eerste instantie zeg ik dat ik naar het hotel ga, maar als ik hoor dat het naar de kathedraal minder dan 10 minuten lopen is, loop ik daar toch maar heen. Het is natuurlijk leuk om hen te ontvangen.
De eerste kennismaking met Santiago bevalt me niet zo, de winkeltjes, de drukte na de tamelijke rust van de camino. Als ik bij de kathedraal ben is het onduidelijk waar zij aan zullen komen. De diverse pelgrimsroutes komen van alle kanten bij de kathedraal aan. Gelukkig zit ik bij toeval op de goede plek, het grote plein bij de hoofdingang is aan de andere kant. Als Erika en Brigitte er zijn gaan we daarheen. Hansjurgen, Eduard en Katryn, Erikas eerdere reisgezelschap, wachten haar op. Het is intussen steeds slechter weer geworden. Redelijk snel gaan we naar onze kamer. We hebben afgesproken dat we vanavond met zijn allen gaan eten. De kamer is prima, ruim, goede bedden, bad etc. En dat voor een prijs die ik voor Santiago niet verwacht had. 18€ p.p.p.n
Brigitte wil graag naar de Decathlon, is intussen een traditie geworden. Ze gaat elke morgen zwemmen en een badpak kost hier maar een kwart van wat ze in Duitsland zou betalen. Ik wil een nieuwe broek kopen, de oude die ik vorige keer elke dag bij het wandelen aan had, begint het nu helemaal te begeven en ik wil kijken naar een lichte regenbroek. De vraag is alleen: Hoe komen we daar, op internet staat wel een mogelijkheid, maar dan moeten we meer dan 3 kilometer lopen en dat zie ik, zeker nu, niet zitten. Andere keren is Brigitte wel
met de bus gegaan, dus zij weet zeker dat het wel moet kunnen. Als ik naar de Decathlon bel, zeggen zij dat we daar niet met de bus heen kunnen. Brigitte vraagt nog een buschauffeur en uiteindelijk lukt het toch. Brigitte is snel klaar, ik heb wat meer tijd nodig. Uiteindelijk vind ik wat ik nodig heb. Ruim op tijd voor de bus zijn we klaar, intussen is het nu echt gaan regenen. Vlak voordat de bus zou komen, gaan we naar buiten, er is niks van een bushokje of zo. Ik kan dus nu goed mijn regenbroek proberen, ik blijf nu redelijk droog behalve mijn voeten terwijl die juist droog moeten blijven. Ik haal de spullen uit de plastic zak en ga met mijn voeten erin staan tot de bus komt.
We hebben om kwart over 8 afgesproken in een restaurant, dat halen we niet meer. Ik wil sowieso eerst droge sokken aan en mijn voeten wat droog föhnen. We kunnen het restaurant niet zo snel vinden, het plenst nog steeds en de schuine straten lijken soms wel beekjes. We bellen maar op, het blijkt dat het nog zo'n 10 minuten lopen is. We besluiten om niet méér te gaan en gaan naar een restaurant dat Brigitte nog van vorig jaar kent dat blijkt een goede keuze. Ik heb als voorgerecht asperges en als hoofdgerecht een groot stuk rundvlees aan een groot bot, het smaakt prima. Aan de bijgeleverde chips kom ik niet meer toe. Inclusief dessert kostte dit menu maar 9,50.
Daarna maar snel weer natte voeten halen, ze droog föhnen en naar bed.

Geschreven door Caminotoon