Vanmorgen ben ik om 6 uur wakker, ik wek Brigitte door tegen haar bed te duwen.
Snel zijn we van de slaapzaal af, ik smeer mijn voeten in en moet dan een tijdje wachten tot de zalf ingetrokken is en Brigitte zo ver is om mijn voeten in te tapen, te verbinden. Ik benut de gelegenheid om koffie met een grote Napolitano te nemen.
Om 7 uur vertrekken we, een nieuw record. Er zijn al wat pelgrims onderweg. In het begin valt het nogal mee, maar bij het passeren van elke herberg en dorp neemt de massa toe. Nadat we in een bar koffie gedronken hebben, wordt het echt even te gek. Voor ons in een straatje lopen wel 20 mensen, ik maak er een foto van. Als ik me 180 graden omdraai komt er nog zo'n groep aan. Een paar honderd meter staat een oude non een stempel te zetten. Zeker 30 mensen staan om haar heen te dringen.
In het volgende half uur zijn we bezig om de langzamere lopers in te halen. Na een tijdje lopen we dan weer redelijk vrij tot aan de volgende uitspanning of dorp. Cafés doen hier gouden zaken. Het weer is prima om te lopen.
We lopen door eucalyptusbossen, veel over een pad langs de weg naar Santiago. Het landschap is nog wel mooi, een beetje op Limburg lijkend. Het vervelendste blijven de mensen die ongeveer hetzelfde tempo lopen, je wilt niet op hun hakken lopen, maar als je hen voorbij wilt moet je eigenlijk harder lopen dan je wil.
Na Salceda nemen we een lunchpauze op een stenen bank op een groot grasveld. In het half uurtje dat we daar zitten, komen zeker 300 mensen voorbij. Fred zei gisteren dat mijn beschrijving als de Vierdaagse klonk en wenste me voor morgen een goede aankomst op de " Via Gladiola"
Zeer irritant is een Nederlandse vrouw, die een vreselijk kabaal maakt met haar stokken. Dat ze daar zelf of haar wandelpartner niet hartstikke gek van wordt, begrijp ik niet. Met een paar rubberen doppen is dat toch zo opgelost.
Om 2 uur komen we aan in onze gereserveerde herberg. Hij is een stuk beter dan die van gisteren, veel minder bedden in een ruimte, groot, meer en betere douches en toiletten etc. 'sMiddags regelen we de boardingkaart voor Brigitte, koop ik een treinkaartje naar Madrid en reserveren we twee plekken in een private herberg in Santiago.
's Avonds gaan we uit eten, Inez de Letse vrouw, die Brigitte van de Norte kent, gaat ook mee. We hebben gezellig zitten kletsen. We hebben ook prima gegeten, eerst groentesoep met veel kikkererwten daarna aardappelen met lekker mals rundvlees ( het lekkerste vlees wat ik dit jaar in Spanje gegeten heb)Bijzondet is dat de ober eerst de gerechten laat zien. Zo kan je beter kiezen. Na het eten komen we nog wat oude bekenden van de Primitivo tegen. Ze staan allemaal versteld van de drukte hier. De Belgen die we eerder tegenkwamen zijn al eerder op de Frances geweest. Zij vonden het nu maar rustig hier. Volgens hen zijn er in september nog zeker twee maal zoveel mensen onderweg.

Geschreven door Caminotoon